Η γενική γνώση των βάσεων, δηλαδή των θεμελίων πάνω στα οποία στηρίζεται κάθε οικοδόμημα, δεν είναι θέμα μόνον των μηχανικών αλλά και όλων των αθρώπων επί γης. Καθένας γνωρίζει ότι χωρίς βάσεις και θεμέλια κανένα οικοδόμημα, είτε πρακτικό είτε ιδιολογικό, δεν μπορεί να σταθεί σε βάθος χρόνου. Και είναι προφανές ότι όσο καλύτερα είναι τα θεμέλια, οι βάσεις, τόσο οι πιθανότητες από κατάρρευση περιορίζονται.
Αυτό είναι γνωστό σε όλους γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι χωρίς βάσεις και στηρίγματα δεν μπορεί να στηριχθεί κανένα οικοδόμημα. Ωστόσο, όταν ερχόμαστε στο οικοδόμημα της πίστης, δηλαδή της περιοχής της προσωπικότητάς μου όπου κυοφορούνται οι ιδέες και προετοιμάζονται οι πράξεις, αποφεύγουμε να αναζητήσουμε αυτά τα στοιχεία.
Μπορεί γενικά να είμαστε χριστιανοί, αλλά η τελική εικόνα δεν επιβεβαιώνει ότι υπάρχει δομημένη σκέψη, δομημένος λόγος, στα θέματα της πίστεως. Και δεν αναφέρομαι στην θρησκευτική μου πληρότητα, αλλά στην καθημερινή μου συμπεριφορά αληθείας προς τον εαυτό μου, αλλά και προς το οικογενειακό και κοινωνικό μου περιβάλλον.
Διότι το τί πιστεύω δεν είναι μόνον γνώση του “Πιστεύω”, αλλά είναι και η απόδειξη εκ των πράξεών μου. Η απάτη που συνήθως καλλιεργούμε για να καλύψουμε κάτι παράνομο, είτε το ψεύδος που συνήθως δεν είναι ορατό, και μυριάδες άλλες αρνητικές καταστάσεις αποδεικνύουν το αληθές περιεχόμενο της προσωπικής μας πίστεως, άσχετα από το τί λέω με το στόμα μου.
Η γνώση και διαχείριση της αλήθειας των πραγμάτων είναι προσωπική και ατομική μας υπόθεση, και αποτελεί την βάση πάνω στην οποία θα στηρίζεται με ασφάλεια το οικοδόμημα της προσωπικής μας πίστης είτε αυτό αφορά πρακτικές της καθημερινής μας ζωής, είτε αφορά το μέλλον, εγγύς, απώτερο και αιώνιο.
Και ο Χριστός δεν περιόρισε την διδασκαλία του στην εξωτερική μόνον συμπεριφορά μας, αλλά έθεσε και τις βάσεις για μονιμότερα αποτελέσματα, προκειμένου η πορεία της ζωής μας να μην είναι θνησιγενής, αλλά με προοπτικές ακόμη – και κυρίως – πέραν του ορίου της φυσικής μας παρουσίας επί της γης.