Γνωριμία σημαίνει σχέση, και μάλιστα αμφίδρομη, δηλαδή μια ζωντανή κατάσταση που το ένα άτομο πλησιάζει το άλλο άτομο ή το οποιοδήποτε αντικείμενο τον ενδιαφέρει – υλικό, πνευματικό, κλπ. – και αποκτά μια σχέση μαζί του, η οποία, προφανώς, είναι ζώσα και όχι νεκρή βέβαια.
Από τα αρχαία Ελληνικά που δεν τα μαθαίνουμε ποτέ σωστά, μέχρι το κινητό μου τηλέφωνο ή την κολλητή μου, δεν υπάρχει γνωριμία εάν δεν αναπτυχθεί μια “αγαπητική” σχέση, η οποία δεν μπορεί να φέρει καρπούς εάν και το άλλο άτομο ή το αντικείμενο δεν μπορεί να ανταποκριθεί με τον δικό του τρόπο στην δική μου προσπάθεια να τον γνωρίσω καλύτερα.
Παίρνοντας, δηλαδή, παράδειγμα από τον χρόνο και τις δεξιότητες που αφιερώνουμε για να γνωρίσουμε τα σύγχρονα μηχανήματα ή που αφιερώνουμε στους κολλητούς μας για να πάρουμε και να δώσουμε αγάπη, είναι εύκολα κατανοητό, ότι γνωριμία χωρίς σχέση δεν μπορεί να υπάρχει. Και όσο βαθύτερα θέλω να γνωρίσω αυτό που με ενδιαφέρει, τόσο περισσότερος χρόνος σχέσης απαιτείται εκ των πραγμάτων. Διότι, κάθε γνωριμία έχει μια αρχική στιγμή συνάντησης, αλλά δεν εξαντλείται το πεδίο της γνωριμίας, αφού κάθε μέρα και στιγμή η σχέση μας πλουτίζεται με νέες εμπειρίες που δεν υπήρχαν νωρίτερα. Και εδώ ακριβώς βρίσκεται το ενδιαφέρον. Διότι εάν δεν υπάρχουν περιθώρια βαθύτερης γνωριμίας, τότε η σχέση εξαντλείται και σβήνει σταδιακά σε βάθος χρόνου.
Εάν, δηλαδή, δεν υπάρχει βάθος σε μια γνωριμία, τότε αυτή παραμένει επιφανειακή χωρίς αμφίδρομα αποτελέσματα. Διότι, κάθε γνωριμία προϋποθέτει αμοιβαίο ενδιαφέρον και από τις δυο πλευρές, και εάν αυτό δεν υπάρχει, τότε και η σχέση, και συνεπώς και η γνωριμία εξαντλείται και χάνεται, ενώ, συνήθως, και τα οφέλη που είχαν προκύψει κατά την περίοδο της γνωριμίας και της σχέσης χάνονται σταδιακά και αυτά μαζί της, ακριβώς γιατί δεν υφίσταται πλέον ο σύνδεσμος, από τον οποίο θα προκύπτει το όφελος από την σχέση που χάθηκε. Ωστόσο, εμείς κάνουμε ένα μοιραίο λάθος στον τομέα αυτό.
Διότι δεν συνειδητοποιούμε τον ρόλο που παίζει η “αντίπερα όχθη”, η άλλη πλευρά της γνωριμίας, με αποτέλεσμα να συνεχίζουμε να θεωρούμε ότι προκύπτουν θετικά ή αρνητικά αποτελέσματα από μια σχέση που λείπει το άλλο μισό αυτής της σχέσης. Και αυτό είναι κρίσιμο θέμα στην κατανόηση και εφαρμογή της διδασκαλίας του Χριστού, διότι, για να έχουμε τα αποτελέσματα της δικής του διδασκαλίας, πρέπει να διατηρείται και η αμφίδρομη γνωριμία και η σχέση που αναπτύσσεται από αυτή την γνωριμία.
Εάν η γνώση μας για τον Θεό δεν αυξάνεται καθημερινά, και ο θεός αντίστοιχα δεν παρεμβαίνει στην ζωή μας με ένα ζωντανό τρόπο, τότε είναι βέβαιο ότι ο θεός δεν έχει πεθάνει, αλλά εγώ έχω χάσει την επαφή μου μαζί του και εκείνος με μένα. Η γνωριμία είναι μια σχέση που αναπτύσσεται και εξελίσσεται μεταξύ ζώντων και δεν αναπτύσσεται μεταξύ νεκρών.