Η διασπορά, η πολλαπλασιαστική δηλαδή διαδικασία, είναι βασικός κανόνας μέσα στην ζωή, τόσο της φύσης όσο και των ανθρωπίνων δημιουργημάτων.

Η ικανότητα του “πληθύνεσθε” που έχει θέσει μέσα στο υπαρξιακό DNA μας ο ίδιος ο δημιουργός, μένει σε στασιμότητα αν δεν υποβάλλεται σε χρήση.

Αντίθετα, η ορθή χρήση παράγει αποτελέσματα θαυμάτων, και αυτό το καταλαβαίνουμε όλοι μας, είτε από την σπορά στα χωράφια και την συγκομιδή αργότερα πολλαπλασιασμένη κατά 50 ή 100 φορές, είτε από τα σχολεία όπου οι γνώσεις διασπείρονται στους μαθητές, οι μαθητές μεταμορφώνονται σταδιακά από την γνώση αυτή και από μαθητές γίνονται δάσκαλοι και καθηγητές.

Όπου δεν υπάρχει σπορά και διάχυση, όπου δεν υπάρχει επένδυση εκ των υπαρχόντων, ποτέ δεν μπορεί να έλθει ο πολλαπλασιασμός και η εξέλιξη. Ο γεωργός δεν θα θερίσει αν δεν σπείρει, αν δεν επενδύσει από τον σπόρο που ήδη έχει στην αποθήκη του. Το ίδιο και ο δάσκαλος δεν θα κάνει τους μαθητές καθηγητές, αν δεν καταθέσει τις γνώσεις και την προσωπική του εμπειρία.

Αυτή την πολλαπλασιαστική διαδικασία εφάρμοσε και ο Χριστός και προφανώς αυτό θέλει και από όλους όσοι ενδιαφέρονται για την δική του διδασκαλία.

Ο ίδιος πέρασε από σπίτια, συνάντησε ανθρώπους κάθε ηλικίας και επαγγέλματος, μίλησε με όλους τους ενδιαφερομένους, περπάτησε όλη την γύρω περιοχή της Ιουδαίας, αντάλλαξε απόψεις με απλούς αλλά και υψηλά ιστάμενους ανθρώπους της εποχής του και γενικά έδωσε το παράδειγμα ότι χωρίς πορεία, χωρίς διάχυση και διασπορά, χωρίς απαντήσεις στα αιώνια ερωτήματα που θέτει η ζωή και ο θάνατος, καμιά αλλαγή δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί όχι μόνον στο περιβάλλον, αλλά και μέσα στον ίδιο τον άνθρωπο.

Η υπέρβαση της καθημερινής μας εσωστρέφειας, η εγκατάλειψη του προσωπικού μας “βολέματος”, η επέκταση σε νέους ορίζοντες είναι η μοναδική διαδικασία για να αυξηθεί ο εσωτερικός μας κόσμος και παράλληλα να ωφεληθεί και το ανθρώπινο περιβάλλον που αναζητεί απαντήσεις στα αιώνια ερωτήματα της ζωής και του θανάτου.