Σήμερα, τον 21ο αιώνα, όλοι ξέρουμε ότι η κατανάλωση νερού, αέρα και τροφών δεν είναι μια απλή λειτουργία ευχαρίστησης, αλλά είναι μια “υπαρξιακή” λειτουργία για την διατήρηση του σώματος στη ζωή, και χωρίς αυτή την λειτουργία, και μάλιστα σε βαθμό πληρότητας, δεν είναι δυνατή η επιβίωση και η ανάπτυξη κάθε ζωντανού οργανισμού.
Ξέρουμε, δηλαδή, ότι οι τροφές, το νερό και ο αέρας, εμπεριέχουν στοιχεία αναντικατάστατα για την ανάπτυξη και καθημερινή λειτουργία του οργανισμού μας, και αυτή είναι μια αποκαλυπτική γνώση, διότι, όχι μόνο κατανοούμε τί είναι καλύτερο για τον καθένα μας, αλλά κατανοούμε και το περιεχόμενο σε συστατικά στοιχεία, τα οποία υποστηρίζουν την καθημερινή λειτουργία του οργανισμού μας.
Με λίγα λόγια, σήμερα, σε αντίθεση με το παρελθόν, ξέρουμε σε σημαντικό βαθμό τον ρόλο που παίζει το νερό και τα στοιχεία που περιέχει για την ασφαλή και καλή λειτουργία του οργανισμού μας, και με τον ίδιο τρόπο ξέρουμε για τα στοιχεία που περιέχονται σε όλες τις τροφές που έχει ανάγκη ο οργανισμός μας, προκειμένου να αποσπάσει, με τις δικές του εσωτερικές λειτουργίες, τα στοιχεία που ο ίδιος έχει ανάγκη για την επιβίωσή του.
Και ενώ αυτό είναι γνωστό πλέον σε όλο τον κόσμο που κατοικεί πάνω στον πλανήτη, παραμένει ένα κενό στην κατανόηση της διατροφικής αλυσίδας, με την οποία εφοδιάζεται με τα αναγκαία στοιχεία ο εσωτερικός μας κόσμος, ο οποίος αναπτύσσεται και αυτός κατά ένα παρόμοιο τρόπο με τον φυσικό οργανισμό μας.
Όπως δηλαδή το σώμα μας χωρίς τα στοιχεία που περιέχονται στον αέρα, το νερό και τις τροφές γενικά, σύντομα θα αδυνατίσει και στο τέλος θα καταλήξει στον θάνατο, με ένα αντίστοιχο τρόπο και η στέρηση των αναγκαίων στοιχείων από την λειτουργία του εσωτερικού – ψυχικού – κόσμου οδηγεί στον μαρασμό και στην έλλειψη δύναμης και δυναμικότητας, στοιχεία που είναι αναγκαία για την καθημερινή μας δραστηριότητα.
Διότι, εμείς βλέπουμε τις ενέργειες, βλέπουμε την δράση, αλλά δεν βλέπουμε την δύναμη και την ενέργεια που απαιτείται για να ολοκληρωθεί ο κύκλος – επιθυμία – επιλογή – απόφαση – πράξη και δράση – με αποτέλεσμα με απλοϊκό τρόπο να θεωρούμε δεδομένα στοιχεία, τα οποία στην πραγματικότητα δεν τα διαθέτουμε στο βαθμό που θα εξυπηρετούσε τον κύκλο της ζωής μας, όχι μόνο για το σήμερα και το αύριο, αλλά και για το μέλλον, εγγύς, απώτερο και αιώνιο.