Στο 14 κεφάλαιο ο Ευαγγελιστής Λουκάς μας μεταφέρει μια διδασκαλία του Χριστού σχετικά με την καθημερινότητα. Στην διδασκαλία αυτή, χωρία 28 και εξής, προσγειώνει τους ακροατές του, και προσγειώνει και εμάς σήμερα στην σκληρή πραγματικότητα. Ενώ δηλαδή η ζωή της πίστης φαντάζει εύκολη και θαυμαστή, δηλαδή είναι μια ζωή θαυμάτων, ο Χριστός με απλό και κατανοητό τρόπο μας εξηγεί ότι αυτό δεν είναι όλη η αλήθεια. Διότι πριν από τα θαύματα υπάρχει ο ρεαλισμός, υπάρχει η λογική, υπάρχει η ανθρώπινη κρίση, υπάρχει η σκληρή πραγματικότητα. Και το παράδειγμα που χρησιμοποιεί ο ίδιος, μας εκπλήσσει. Διότι δεν χρησιμοποιεί καθημερινό παράδειγμα, αλλά σπάνιο και δαπανηρό. Και το κάνει ακριβώς γιατί θέλει να τονίσει από τη μια τη σημασία της πίστης, η οποία μπορεί να πετύχει εξαιρετικά πράγματα, από την άλλη όμως για να τονίσει και την λογική που πρέπει να εφαρμόζεται από κάθε ένα που θέλει να πετύχει μέσα από τη ζωή της πίστης. Διότι βασική προϋπόθεση είναι η εφαρμογή των αρχών που προβλέπει ο κανόνας της πίστης. Έτσι το χτίσιμο ενός πύργου είναι έργο μεγάλο και θαυμάσιο αλλά για να το κτίσεις πρέπει πρώτα να έχεις τις προϋποθέσεις. Σε διαφορετική περίπτωση απλά γίνεσαι αντικείμενο χλευασμού και παράδειγμα προς αποφυγή και όχι προς μίμηση.
