Η αναβάθμιση του βαθμού δυσκολίας.

Η αναβάθμιση του βαθμού δυσκολίας για να πετύχουμε κάτι δείχνει από την μια την σοβαρότητα του νέου θέματος που πρόκειται να αντιμετωπίσουμε και από την άλλη την εξελικτική πορεία προς τα εμπρός.

Αν δεν υπάρχει αύξηση του βαθμού δυσκολίας, είναι γνωστό ότι υπάρχει στασιμότητα με ότι αυτό συνεπάγεται για την πραγματική ζωή στην καθημερινότητά μας. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για την εξελικτική πορεία στην αύξηση του εσωτερικού μου κόσμου, της περιοχής δηλαδή όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις για την ζωή μας, τόσο την καθημερινή όσο και την μακροχρόνια.

Στασιμότητα στην βελτίωση των δυνατοτήτων του εσωτερικού μου κόσμου σημαίνει στάσιμα νερά, σημαίνει άκαιρες αποφάσεις, σημαίνει μόλυνση συνειδήσεως και έργων, σημαίνει επικείμενες τραγωδίες, σημαίνει επανάληψη τύπων χωρίς να καλύπτουν τις πραγματικές μου ανάγκες, σημαίνει οπισθοδρόμηση και απώλεια των κατακτήσεων που είχα μέχρι τώρα, σημαίνει άμβλυνση των ψυχικών και πνευματικών αισθητηρίων, σημαίνει πορεία θανάτου και σταδιακά απώλεια δυνατότητας επιστροφής.

Για τον λόγο αυτό και ο ίδιος ο Χριστός στην διδασκαλία του επισημαίνει την διαφορά ανάμεσα στους φτωχούς που αναζητούν τον πλούτο της αιωνιότητας μαζί με την ικανοποίηση των καθημερινών αναγκών, και την ικανοποίηση του αφελούς ανθρώπου που συγκρίνει τον εαυτό του με τους άλλους καλούς ανθρώπους.

Οι μαθητές του Χριστού, οι Χριστιανοί που επικαλούνται Πατέρα τον δημιουργό του σύμπαντος, έχουν μέτρο σύγκρισης και αναφοράς για τις πράξεις τους όχι τους άλλους ανθρώπους μόνον, αλλά και τον ίδιο.