Οι καθημερινές μας εργασίες και δράσεις είναι οι προσωπικές μας επιλογές. Και για κάθε επιλογή μας έχει προϋπάρξει ένα κριτήριο, που μας οδήγησε στην συγκεκριμένη επιλογή.
Και μπορεί το κριτήριο να είναι ισχυρό και αληθές ή μπορεί να είναι πρόχειρο και αμφιβόλου γνησιότητας και αληθείας. Και φυσικά όλοι κατανοούμε ότι όσο καλύτερα γνωρίζω τα πράγματα, τόσο καλύτερα κριτήρια διαθέτω, άρα και οι επιλογές μου έχουν περισσότερες πιθανότητες να έχουν καλύτερα αποτελέσματα. Αυτά ισχύουν για την καθημερινή μας ζωή και τις καθημερινές μας δράσεις.
Ωστόσο, όλοι αποδεχόμαστε ότι τα θέματα της πίστης είναι η προϋπόθεση πολλών επιλογών μας και πολλών επιπτώσεων στην ζωή μας συνολικά. Όχι μόνον η ατομική μας ζωή επηρεάζεται από τις πεποιθήσεις μου – θρησκευτικές, πολιτικές, κοινωνικές, κλπ – αλλά πολλές φορές υπάρχουν και μεγαλύτερες επιπτώσεις, ακριβώς γιατί οι άνθρωποι του εικοστού πρώτου αιώνα διαθέτουμε μεγαλύτερη εξουσία ζωής από τους προηγούμενους αιώνες.
Σήμερα μέσα από έναν υπολογιστή ή ένα τηλέφωνο μπορείς να ασκείς κριτική ή να παρουσιάζεις έναν άλλο κόσμο, έναν κόσμο τον οποίο εσύ καλλιεργείς και κανένας άλλος. Σήμερα μπορείς με το αυτοκίνητό σου να ταξιδέψεις για αναψυχή ή να δολοφονήσεις ανθρώπους – (δυστυχώς). Σήμερα μπορείς με την ψήφο σου να φέρεις αλλαγές ή να διατηρήσεις στην ίδια θέση κρίσιμα πράγματα της καθημερινής μας ζωής.
Και όλα αυτά είναι εξουσία, άρα και προσωπική ευθύνη. Και όσο καλύτερα γνωρίζουμε τα πράγματα της ζωής, τόσο καλύτερες – κατά την γνώμη μας – επιλογές μπορούμε να κάνουμε. Καλύτερες σε σχέση με το ατομικό μας συμφέρον, αλλά και το γενικότερο συμφέρον του κόσμου. Και προφανώς, όσο μεγαλύτερο όραμα διαθέτω, τόσο και οι επιλογές μου είναι προσαρμοσμένες προς το όραμα αυτό: πολιτικό, αθλητικό, οικονομικό, κλπ.
Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Χριστός με την διδασκαλία του έβαλε το όριο της ζωής, όχι μόνον προς την κατεύθυνση μιας καλύτερης καθημερινής ζωής, αλλά έβαλε ως όριο τον ίδιο τον δημιουργό του σύμπαντος κόσμου. Όχι μόνον δηλαδή μια προσωπικότητα κομμένη και ραμμένη στα δικά μας περιορισμένα μέτρα, αλλά στα μέτρα του δημιουργού, ο οποίος έκτισε τον κόσμο, τον μικρόκοσμο (βλ. κορωνοϊό) και το μακρόκοσμο (που μετρήθηκε σε διάσταση – ακατανόητη για τον απλό πολίτη – στα 93 δισεκατομμύρια έτη φωτός μήκος – πλάτος – ύψος). Και αυτή η τελευταία εικόνα αλλάζει όλα τα δεδομένα των κριτηρίων των επιλογών μας.
Διότι ο Χριστός δεν μας κάλεσε να υπερβούμε την δική μας μικρότητα και αδυναμία, αλλά μας κάλεσε να προσαρμόσουμε τον στόχο της πίστης μας – άρα και της ζωής μας – στο μέγεθος, στις δυνατότητες και ικανότητες ενός δημιουργού, που κτίζει μια καθημερινότητα, όχι στις δικές μας διαστάσεις, αλλά στο δικό του υπερβάλλον μέγεθος δυνάμεως, αγάπης και σωφρονισμού.
