Ένα νέο στοιχείο εισάγει η διδασκαλία του Χριστού, όσον αφορά τις προσπάθειές μας να κατανοήσουμε τον εαυτό μας και το φυσικό – κοινωνικό περιβάλλον μέσα στο οποίο διάγουμε τον καθημερινό μας βίο. Και αυτό το νέο στοιχείο είναι ο Λόγος του Θεού.
Όχι ο λόγος ως όργανο επικοινωνίας μόνον, αλλά ο λόγος που προέρχεται από το στόμα του δημιουργού.
Και αυτή η διαφοροποίηση ανάμεσα στον καθημερινό μας επικοινωνιακό λόγο και τον Λόγο του Θεού είναι ένα κρίσιμο στοιχείο, για να κατανοήσουμε καλύτερα τον εαυτό μας αλλά και η επικοινωνία με τους άλλους να είναι ασφαλέστερη.
Ο ίδιος ο Χριστός εξειδικεύει τον ρόλο του δικού του Λόγου από τον καθημερινό μας λόγο, αποδίδοντας άλλες ιδιότητες. Διότι ο δικός του Λόγος είναι λόγος αληθείας και μεταμορφωτικής δύναμης. Είναι Λόγος, η κατανόηση της λειτουργίας του οποίου ελευθερώνει από το προσωπικό μας παρελθόν που λειτουργεί στον εσωτερικό μας κόσμο και δημιουργεί αδιέξοδα. Είναι ο Λόγος που φωτίζει πτυχές της συμπεριφοράς μας, αλλά και της συμπεριφοράς άλλων, αποκαλύπτοντας ιδιορρυθμίες και ανωμαλίες της ανθρώπινης συνείδησης και των αξιών που λειτουργούν μέσα σε αυτήν. Είναι ο Λόγος που μεταφέρει την δημιουργική πνοή του ίδιου του δημιουργού με σκοπό όχι την καταστροφή του δημιουργήματος, όπως πολλοί από μας έχουμε τον φόβο ότι θα συμβεί, αλλά μεταφέρει την διδασκαλία της αλήθειας μαζί με τον έλεγχο, ενώ παράλληλα δίνει την δύναμη της επανόρθωσης.
Και μέσα από αυτή την καθημερινή διαδικασία, μεταμορφώνει το ένα φυσικό πρόσωπο σε μια άλλη, πολυδιάστατη προσωπικότητα, που μπορεί να ελέγχει τον εαυτό της με επίγνωση και να συμβάλλει στην κοινωνική καθημερινότητα προς την πλευρά της βελτίωσης των πραγμάτων που μας ενοχλούν.
Η ενέργεια και η ζωντάνια της πνοής του δημιουργού που φτάνει σε μας μέσα από τον Λόγο του Χριστού δεν περιορίζεται από κανένα άλλο παράγοντα παρά μόνον από τις δικές μας λάθος καθημερινές επιλογές. Όταν δηλαδή αυτές περιορίζουν τον φυσικό ορίζοντά μας μόνον στην καθημερινότητα και όχι παράλληλα με την προοπτική της αιωνιότητας.
