Εάν μιλάμε για τον φυσικό κόσμο, οι επιστήμονες λένε ότι είναι αχαρτογράφητος, εκτός από την γενική επιφάνεια της γης από το ύψος των δορυφόρων, δηλαδή όσα μπορεί να χωρέσουν σε μια φωτογραφική αποτύπωση μιας στιγμής. Δεν γνωρίζουμε το περιεχόμενο της γης, πάνω στην οποία πατούμε όλοι μας.
Εάν πάλι μιλάμε για τον ατομικό μας κόσμο, δηλαδή το σώμα καθενός μας, ακόμη είμαστε σε γενικότητες, και αυτό αποδείχθηκε από την περιπέτεια του κορωνοϊού, που κανένας δεν είναι σίγουρος από πού και γιατί ήρθε. Είδαμε όλοι τις τραγικές συνέπειες με τον θάνατο μυριάδων ανθρώπων, αλλά αγνοούμε ακόμη τα βασικά του στοιχεία. Άρα, και εδώ, στο σώμα μας, αγνοούμε όλα τα σοβαρά και δυσνόητα θέματα.
Ξέρουμε δηλαδή τα βασικά της γης που βρίσκονται κοντά μας, αλλά αγνοούμε το επέκεινα του δικού μας χώρου. Ξέρουμε και τα βασικά του σώματός μας, αλλά αγνοούμε τα βαθύτερα, τα οποία ωστόσο καθορίζουν και τα επιφανειακά που διαχειριζόμαστε καθημερινά. Με λίγα λόγια, ξέρουμε μερικά, ίσως περισσότερα από όσα είναι χρήσιμα, αλλά αγνοούμε παντελώς τα επέκεινα της επιφανείας και των πέντε αισθήσεων.
Άρα υπάρχει χώρος αχαρτογράφητος, τον οποίο όχι μόνο δεν γνωρίζουμε κατά το περιεχόμενο, αλλά αδυνατούμε να συλλάβουμε την έννοια ακόμη και του άγνωστου, της αβύσσου, δηλαδή της περιοχής που δεν έχει όρια. Διότι ο άνθρωπος όπως αποδεικνύεται στην πράξη καθημερινά από όλους, διαβιώνει μέσα σε όρια – σπιτού, αυτοκινήτου, οικογένειας, φίλων, φυσικού περιβάλλοντος, κλπ -, ωστόσο έχει την τάση να εξερευρνά και τα επέκεινα του φυσικού του χώρου, διότι το ένστικτό του τον ειδοποιεί ότι από εκεί προέρχονται τα καλά και τα κακά, και σπεύδει να εξερευνήσει και αυτόν το μη ορατό ακόμη κόσμο, τον κόσμο της αβύσσου.
Όμως για να το κάνει αυτό, δηλαδή να επιδοθεί στην εξερεύνηση και ανακάλυψη των ζητημάτων που δεν κινούνται μέσα στον γνωστό κόσμο, φυσικό και κοινωνικό, αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει ανάγκη μιας πλατφόρμας στήριξης, προκειμένου να έχει την βάση, η οποία θα τον στηρίζει στις προσπάθειές του να εξερευνήσει τον χώρο της αβύσσου, επέκεινα του ήδη γνωστού του χώρου. Διότι, το γνωστό δεν χρειάζεται να το κατακτήσεις, διότι ήδη μπήκε στη σφαίρα των δυνατοτήτων σου. Εκείνο που χρειάζεται να εξερευνήσεις και να ανακαλύψεις δεν βρίσκεται μέσα στα όρια του γνωστού, αλλά επέκεινα.
Και όλοι καταλαβαίνουμε γιατί ο Χριστός δεν έκανε μόνο μια καλή διδασκαλία για το πώς να περνάμε καλύτερα καθημερινά, αλλά δίδαξε και την πορεία εξερεύνησης του επέκεινα του φυσικού και αισθητού χώρου, έχοντας ήδη δημιουργήσει μια πλατφόρμα βάσης, ένα χάρτη πληροφόρησης, πάνω στην οποία μπορεί όποιος ενδιαφέρεται να στήσει την δική του “επιχείρηση” εξερεύνησης, προκειμένου να κατανοεί καλύτερα τον γύρω του κόσμο και τον εαυτό του, ενώ παράλληλα θα προχωρά και στην ανακάλυψη των πέραν των αισθητών και γνωστών ορίων της δικής του εμβέλειας.