Αφού το νερό είναι το κύριο συστατικό της ζωής μας και χωρίς αυτό δεν υπάρχει ζωή – ενώ μπορούμε να ζούμε χωρίς πετρέλαιο, χωρίς χρυσάφι, χωρίς ρύζι και δεκάδες χιλιάδες άλλα πράγματα με τα οποία ζούμε καθημερινά, είναι προφανές ότι και ο πόλεμος για την κυριότητα των πηγών του νερού θα είναι μέχρι τελικής πτώσεως και όχι συμβιβαστικός πόλεμος.
Αυτό σημαίνει ότι, αφού για το φυσικό νερό είναι προφανής, αναπόφευκτος και ανελέητος ο πόλεμος για την διατήρηση της κυριαρχίας πάνω στο νερό και τις πηγές του, με ένα αντίστοιχο τρόπο και ο πόλεμος για τις πηγές του νερού που ο Χριστός μας δίδαξε ότι υπάρχουν και είναι αυτές που χορηγούν το νερό της αιώνιας και αθάνατης ζωής, θα είναι – και ήδη είναι – αδυσώπητος, ακριβώς γιατί εκεί κρύβονται όλα τα μεγάλα μυστικά για την καθημερινότητα αλλά και για την προοπτική της αιωνιότητας.
Η επίγνωση, δηλαδή η βαθιά εμπειρική γνώση από κάθε φυσικό πρόσωπο του ζωτικού ρόλου που παίζει για την καθημερινότητα το νερό που μας δίδαξε ο Χριστός, αυτό είναι το κυρίαρχο στοιχείο με το οποίο όχι μόνον θα κατανοήσουμε την μάχη για την διατήρηση της πίστης στην διδασκαλία αυτή, αλλά θα εξοπλιστούμε και με τον ανάλογο προσωπικό εξοπλισμό, ώστε να μπορούμε να κατανοούμε το φυσικό και το ανθρώπινο περιβάλλον, χωρίς όμως να απλοποιούμε και να ευτελίζουμε τις αξίες της καθημερινής αλλά και της αιώνιας ζωής.
Αντίθετα, έχοντας συλλάβει την αναγκαιότητα για την κατάκτηση και διατήρηση της προσωπικής μας κυριαρχίας πάνω στην πηγή της ζωής όπως μας την εξήγησε ο Χριστός, κάθε ένας που ενδιαφέρεται θα εμβαθύνει καθημερινά στον αγώνα για την αντίσταση στις μεθοδίες του εχθρού, τελικός στόχος του οποίου είναι ο αποκλεισμός των ενδιαφερομένων φυσικών προσώπων από την προσέγγιση και την συμμετοχή στο νερό εκείνο της αιώνιας πηγής, το οποίο μας αποκάλυψε ο ίδιος ο Χριστός και εμείς πιστεύουμε σε όσα εκείνος μας δίδαξε πρώτος.
