Η δύναμη της ύλης είναι γνωστή και αντιληπτή από όλους. Και το επόμενο ερώτημα που προκύπτει είναι πόση δύναμη έχει στην διάθεσή του ο δημιουργός της ύλης και του κόσμου γενικότερα;
Διότι ο άνθρωπος δεν δημιουγήθηκε μόνον για να κατανοεί και να αξιοποιεί την ύλη και την δύναμή της, αλλά και για να ανακαλύπτει τις πηγές της δύναμης και της ενέργειας, και εν τέλει τον ίδιο τον δημιουργό του, αφού δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα και ομοιότητα του ίδιου του δημιουργού.
Και αυτό δηλώνει το μακρύ έργο που έχει να κάνει καθένας μας, προκειμένου να αξιοποιήσει την δύναμη της ύλης για να υπηρετήσει την καθημερινότητα, αλλά και για να υπερβεί αυτή την διάσταση της ύλης, προκειμένου να δοκιμάσει και να αξιοποιήσει την δύναμη που υπερβαίνει τον αισθητό κόσμο, για να προσεγγίσει τις πηγές της ζωής, άρα και τον ίδιο τον δημιουργό.
Με άλλα λόγια, ο υλικός κόσμος είναι εδώ, από την μια για να τον αξιοποιούμε για την κάλυψη των καθημερινών μας αναγκών σε ενέργεια και δύναμη, αλλά μας προσφέρει και την ευκαιρία να υπερβούμε το περιοριστικό όριο των πέντε αισθήσεων, προκειμένου να γνωρίζουμε και να κατανοούμε τον ρόλο του δημιουργού διαχρονικά, είτε αναφερόμαστε στο παρελθόν, είτε στο παρόν και το μέλλον.
Η ύλη έχει ενέργεια και δύναμη, άρα γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι μέρος της ενέργειας αυτής που ενεργείται μέσα μας, αν το διαθέσουμε για την εξερεύνηση και εξήγηση όχι μόνον του ιστορικού ανθρωπισμού αλλά και για την πηγή του ίδιου του δημιουργού, τότε ο κύκλος των πεποιθήσεών μας για το σήμερα και το μέλλον, αλλά και για την εξήγηση του παρελθόντος, θα είναι πληρέστερος και θα περιλαμβάνει στοιχεία πολύτιμα για την δύναμη της αναστάσεως, που και αυτή ενεργείται μέσα μας και προσφέρει γεύσεις ελευθερίας και λύτρωσης από την μάστιγα και την δουλεία στις ανάγκες της καθημερινότητας.
Η διδασκαλία του Χριστού δεν περιορίστηκε μόνον στην αρετή, δηλαδή την προοδευτική εξέλιξη των πεποιθήσεών και των πράξεών μας, αλλά άνοιξε και την θύρα για άλλες αναζητήσεις, πολύ πέραν της καθημερινής λειτουργίας της ζωής.