Ο απόλυτα προσωπικός τρόπος με τον οποίο λαμβάνουμε την τροφή είναι ένα ενδιαφέρον θέμα, γιατί ο Χριστός αξιοποίησε ακριβώς αυτή την εμπειρία, προκειμένου να γίνει κατανοητή η προσωπική ευθύνη για την άρτια κατάρτιση του ενός ατόμου στην ανοικοδόμηση και βελτίωση των εσωτερικών του ικανοτήτων, δηλαδή, στην ικανότητά του να λαμβάνει αποφάσεις ανάλογα με τις περιστάσεις, τις επικρατούσες συνθήκες και την προσωπική του ενεργητική δύναμη.
Διότι ο στόχος της διδασκαλίας του Χριστού δεν ήταν η “κοινωνία” συλλήβδην, αλλά η αναγωγή της προσωπικής ευθύνης κάθε ατόμου ξεχωριστά στον αρχικό δημιουργικό του ρόλο κατά τις διαδικασίες λήψης των αποφάσεων και κατανόησης της δημιουργικής πραγματικότητας. Αν, δηλαδή, δεν ξεκινήσει κάποιος από την επίγνωση της αλήθειας των πραγμάτων, προφανώς θα κάνει τραγικά λάθη, τόσο στους συλλογισμούς και τους υπολογισμούς, όσο και στον τρόπο που θα εκτελέσει και θα υλοποιήσει τις προσωπικές του αποφάσεις.
Και αυτό είναι κρίσιμο θέμα για την προσωπική μας ζωή, γιατί όλοι ζούμε μαζί ως κοινωνία, αλλά – κατά κανόνα – δεν πεθαίνουμε μαζί. Διότι είναι εύκολο να μετακυλίουμε τις ευθύνες στις αποφάσεις των άλλων, αλλά αυτό δεν συμβάλλει στην προσωπική μας ωρίμανση. Μάλλον μας καθιστά εξαρτημένα άτομα, δούλους στις αποφάσεις των άλλων, και αυτό δεν είναι το χαρακτηριστικό του άρχοντα, δηλαδή δεν συνάδει με τον δημιουργικό ρόλο για τον οποίο δημιουργήθηκε από τον δημιουργό του.
Τα όρια της αμφίδρομης επίδρασης κάθε ατόμου, είτε δηλαδή αφορά το όριο των επιδράσεων που δέχεται το άτομο είτε αφορά το όριο των επιδράσεων που το ίδιο ασκεί στον περίγυρό του, είναι μια κρίσιμη παράμετρος που έχει άμεσα και έμμεσα αποτελέσματα στον τρόπο σκέψης και λειτουργίας στην καθημερινή μας ζωή.
Διότι, ούτε οι επιδράσεις που δεχόμαστε, ούτε οι δικές μας επιδράσεις στους άλλους δεν είναι άνευ σημασίας. Αντίθετα, αυτή η παράμετρος στοιχειοθετεί την πορεία μας προς την ώριμη σκέψη και δράση, για το προσωπικό μας συμφέρον και όχι μόνον. Διότι οι επιτυχίες μπορεί να έχουν διαφορετική ένταση και μέγεθος αλλά έχουν και κοινό αντίκτυπο, όπως αντίστοιχα και οι αποτυχίες κάθε ατόμου, τόσο για τον ίδιο, όσο και για το περιβάλλον μέσα στο οποίο βιώνει την καθημερινότητά του.