Στους σύγχρονους καιρούς η κοινωνική κριτική είναι το πιο εύκολο πράγμα, γιατί είναι ανέξοδη και είναι και πιο αληθοφανής, μια και στηρίζεται σε πληροφόρηση που υπάρχει άφθονη γύρω μας. Ωστόσο, αυτό δεν είναι πάντα χρήσιμο για την προσωπική μας ζωή, γιατί μέσα στον ορυμαγδό των πληροφοριών χάνουμε πολλές φορές τον μπούσουλα και ασχολούμαστε με πράγματα που στην πραγματικότητα δεν πρόκειται να μας ωφελήσουν, ή δεν πρόκειται να μας ωφελήσουν στον βαθμό που εμείς νομίζουμε.
Με λίγα λόγια, πολλά από τα θέματα που μας απασχολούν δεν έχουν άμεσο ή ουσιαστικό λόγο στην προσωπική μας ζωή, με αποτελεσμα να παραμελούμε ή να μην δίνουμε σημασία σε άλλα ζητήματα που αφορούν κατά κύριο λόγο την προσωπική μας ζωή. Και αυτό είναι λάθος, διότι μας οδηγεί σε σπατάλη χρόνου και δυνάμεων, χωρίς πρακτική ανταπόδοση, όπως ενδόμυχα αναμένουμε όλοι.
Η σπατάλη, δηλαδή, χρόνου και δυνάμεων χωρίς ανταπόδοση είναι μια πρακτική του σύγχρονου ανθρώπου, ο οποίος μαθαίνει μυριάδες πράγματα, αλλά τα περισσότερα από αυτά δεν τον αφορούν άμεσα, ενώ υπάρχουν θέματα που είναι πρώτης προτεραιότητας και δεν ασχολούμαστε καθόλου με αυτά. Και αυτή η σπατάλη χρόνου και δυνάμεων σε πληροφορίες που είναι – στην προσωπική μας πραγματικότητα – άχρηστες ή ελάχιστα χρήσιμες είναι μια πρακτική που μας παρασύρει μακριά από τα προσωπικά μας θέματα, για τα οποία έχουμε την αποκλειστική ευθύνη στην καθημερινότητά μας.
Το να προστατεύουμε και να προσέχουμε τον εαυτό μας από τις εξωτερικές επιδράσεις που φτάνουν με χίλιους τρόπους σε μας σήμερα, είναι μια ατομική ευθύνη, προσωπική και μη μεταφερόμενη, για τα λάθη της οποίας εμείς θα πληρώσουμε πρώτοι τις τυχόν συνέπειες από την λάθος έκθεση σε πληροφορίες που δεν μας αφορούν προσωπικά. Χάνοντας, δηλαδή, χρόνο και δύναμη σε θέματα που δεν έχουν άμεση σχέση με το δικό μας άτομο, κινδυνεύουμε να κληρονομήσουμε τα προβλήματα των άλλων και να παρασυρθούμε σε μια παράλογη καθημερινότητα η οποία δεν θα έχει θετικά αποτελέσματα στην δική μας σύγχρονη ατομική πορεία.
Η εμπειρία μας από την οδήγηση στον δρόμο είναι ένα καλό παράδειγμα για τον τρόπο που πρέπει να αντιμετωπίζουμε όλα τα γεγονότα, τα οποία μπορεί να συμβαίνουν γύρω μας, αλλά δεν μας αφορούν στην πραγματικότητα. Αντίθετα, η απασχόληση με τους διπλανούς συνοδοιπόρους μπορεί να μας οδηγήσει σε λάθος κινήσεις, για τις οποίες εμείς πρώτοι θα πληρώσουμε το τίμημα των λαθών μας.
Η ατομική ευθύνη – σύμφωνα με την διδασκαλία του Χριστού – προέχει κάθε συλλογικής ευθύνης, γιατί το σύνολο δεν μπορούμε να το αλλάξουμε, αλλά μπορούμε να ανακαλύψουμε τον δικό μας ρόλο στην πορεία προς μια ατομική καθημερινότητα με επιτυχίες στο παρόν αλλά και στο μέλλον.