Η παροχή ενέργειας για να αυξήσουμε την δύναμή μας είναι κατανοητή στην καθημερινή χρήση όλων των ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών που χρησιμοποιούμε όλοι. Απαιτείται, δηλαδή, πρώτα η παροχή ενέργειας – όπως για παράδειγμα από την ΔΕΗ – προκειμένου να αυξήσουμε την δύναμη που διαθέτουμε πχ. στο χειροκίνητο μίξερ, για να κάνουμε τη δουλειά μας πιο άνετα και πιο αποτελεσματικά. Χωρίς αυτή την παροχή ενέργειας η δύναμή μας περιορίζεται μόνο στην μυϊκή μας δύναμη, και όταν αυτή είναι ελαττωματική ή περιορισμένη, τότε περνάμε στη φάση των δυσκολιών και των καθημερινών μας βασάνων στα καθήκοντα της προσωπικής μας καθημερινότητας.
Αλλά ενώ αυτό είναι απόλυτα κατανοητό και το εφαρμόζουμε όλοι, όταν ερχόμαστε στην διαχείριση του εσωτερικού μας κόσμου, εκεί κάνουμε όλοι το ίδιο λάθος. Υποτιμούμε την αξία του και τον αποφασιστικό ρόλο που παίζει στις καθημερινές μας πρακτικές, παραβλέποντας το γεγονός ότι καμιά πράξη μας ή απόφαση δεν συντελείται, εάν προηγουμένως δεν το έχουμε σκεφτεί ή δεν το έχουμε αξιολογήσει ορθά, εκτιμώντας όλες τις παραμέτρους και τις συνεπειες από αυτή την πράξη που ετοιμαζόμαστε να κάνουμε.
Αποτέλεσμα; Να εισπράττουμε τα αδιέξοδα, από τα οποία βγαίνουμε – κατά κανόνα – ζημιωμένοι και το πληρώνουμε ακριβά, τόσο στην πρακτική καθημερινή μας ζωή, όσο και στις προοπτικές του μέλλοντος. Και εδώ μπαίνει ο κανόνας της μακροθυμίας και της υπομονής, διότι οι βιαστικές κινήσεις, ιδιαίτερα στα μεγάλα ερωτήματα και ζητήματα της προσωπικής μας ζωής απαιτούν χρόνο για να ωριμάσουν, όχι μόνο ως σκέψεις και ερωτήματα για να διατυπωθούν άρτια και με ορθό τρόπο, αλλά και για να ωριμάζουμε εμείς οι ίδιοι, ώστε η απάντηση και η απόφαση για τις μελλοντικές μας πράξεις να είναι αρμονικά ενταγμένες στο προσωπικό μας χαρτοφυλάκιο και στις εξελίξεις της καθημερινής μας ζωής, χωρίς κενά και ερωτηματικά, αλλά με σταθερότητα εσωτερικών αποφάσεων που θα υποστηρίζουν το ορθό των αποφάσεων και πράξεών μας, όχι μόνο για μια στιγμή, αλλά και για το μέλλον, εγγύς, απώτερο, απώτατο και αιώνιο.
Διότι οι συνέπειες των σκέψεων, των επιλογών, των αποφάσεων και των πράξεων δεν είναι μόνο πρόσκαιρες, αλλά – κατά κανόνα – επηρεάζουν και προδικάζουν μια σειρά από γεγονότα που θα έλθουν στο μέλλον και θα αφορούν την προσωπική μας ζωή εν συνόλω.
Για τον λόγο αυτό και η διδασκαλία του Χριστού – και πολύ περισσότερο η προσπάθεια να την αξιοποιήσουμε στην καθημερινή μας πρακτική – δεν είναι μια στιγμιαία ή μια μαγική διαδικασία, αλλά είναι ένα σύνθετο ερώτημα που αφορά, τόσο τον εσωτερικό μας κόσμο, όσο και τις ίδιες τις πράξεις της ατομικής μας ζωής. Και η επάρκεια ενέργειας και δύναμης είναι ζήτημα αποθεμάτων, τόσο του παρόχου, όσο και των δικών μας δεξαμενών αποθήκευσης.