Η παροχή υλικών για παραγωγή ενέργειας και δύναμης προκειμένου να διατηρείται η ζωή πάνω στη γη είναι εύκολα αντιληπτή στην προσωπική μας καθημερινότητα. Αν και όλοι πασχίζουμε για την επιβίωση με τους καλύτερους δυνατούς όρους, είναι γεγονός ότι ο τρόπος που εκτιμούμε τα γεγονότα της προσωπικής και κοινωνικής μας καθημερινότητας δεν έχει επιλύσει ακόμη μυριάδες ερωτήματα, όπως η αδικία, το μίσος και ο θάνατος.
Τα προσωπικά μας λοιπόν αδιέξοδα στην καθημερινή μας ζωή επιβάλλουν μια νέα στρατηγική αναζήτηση, πιο ουσιαστική και πιο βαθιά από αυτή που εφαρμόζουμε μέχρι σήμερα. Άλλωστε, η τεχνολογία μας υποδεικνύει τον δρόμο, δηλαδή την αναζήτηση των αιτίων πίσω από τα αιτιατά, την ποσοστοποίηση των καλών και των αρνητικών της προσωπικής μας καθημερινότητας, προκειμένου να βελτιώνουμε καθημερινά τον τρόπο σκέψης και εκτιμήσεων των αξιών που καθένας διαχειρίζεται για τον εαυτό του.
Και αυτή ακριβώς η αναζήτηση των εφοδίων που διαθέτει καθένας, προκειμένου να επιζεί και να υπερβαίνει τις δυσκολίες της προσωπικής του καθημερινότητας, ήταν το βασικό αντικείμενο της διδασκαλίας του Χριστού. Χωρίς να περιορίζει τον διδακτικό του λόγο στην σε μια καλύτερη καθημερινή πρακτική, δεν απέκλεισε, αλλά υπέδειξε και τρόπους υπέρβασης ακόμη και του θανάτου, γεγονός που θεωρήθηκε τότε – και εν πολλοίς ισχύει και σήμερα – ως μη αποδεκτό από την κοινή λογική της δικής μας περιορισμένης αντίληψης για τον κόσμο και το περιεχόμενό του.
Διότι, εκτός από τις οδηγίες για την μη εμπλοκή μας στα αδιέξοδα της καθημερινής μας ζωής, ο Χριστός εξήγησε ότι, όποιος ενδιαφέρεται και για την πέραν του τάφου ζωή, δεν έχει παρά να καλλιεργήσει ο ίδιος προσωπικά το εφόδιο της πίστης. Η πίστη στον δημιουργό και η εφαρμογή της δικής του διδασκαλίας θέτουν σταθερά θεμέλια για μια μετά θάνατον πραγματικότητα, όπως ένα ταξίδι στο άγνωστο με την πίστη στην ύπαρξη του τόπου και των θεμάτων που υφίστανται εκεί, άσχετα αν εμείς δεν έχουμε εξασκήσει την πίστη μας στο βαθμό που θα μας επιτρέψει να θεωρούμε ως υφιστάμενα και πραγματικά, πράγματα που δεν βλέπουμε και δεν ακούμε ακόμη.
Όμως, ο ίδιος ο Χριστός εξήγησε ότι, όπως δεν ακούμε την φωνή των φυτών και των δένδρων αλλά διαπιστώνουμε όλοι ότι ζουν και αποδίδουν τους δικούς τους καρπούς στον δικό τους καιρό, έτσι και τα θέματα της επέκεινα του τάφου ζωής, υπάρχουν και λειτουργούν μέσα στην προσωπική μας καθημερινότητα. Καθένας καλείται να ανακαλύψει προσωπικά τον τρόπο και την δύναμη που παρέχει ο δημιουργός για τον σκοπό αυτό: την καθημερινότητα να μην ξεχνάμε, αλλά και την προοπτική της αιωνιότητας να καλλιεργούμε με την εφαρμογή της διδασκαλίας του.