Η παροχή ενέργειας στον εσωτερικό μας κόσμο είναι μια ανάγκη που όλοι καλύπτουμε κάθε στιγμή, διότι εάν πάψει αυτή η τροφοδοσία των σκέψεων και των συναισθημάτων μας, αυτό θα σημαίνει και τον πραγματικό μας θάνατο από τον κόσμο των ζωντανών ανθρώπων. Διότι κανένας δεν ζει και δεν συμμετέχει στα δρώμενα της ζωής, χωρίς σκέψεις και συναισθήματα, μέσα από τα οποία καθένας δίνει και παίρνει αυτό που έχει ανάγκη για την επιβίωσή του.
Προκύπτει λοιπόν το ερώτημα: ποιός είναι ο πάροχος της ατομικής μας ανάγκης για τροφοδοσία; Διότι, μπορεί να μην το ομολογούμε – δεν χρειάζεται άλλωστε – αλλά όλοι καταλαβαίνουμε την πηγή της έμπνευσης του διπλανού μας από τον τρόπο που σκέφτεται και εκφράζεται μέσα στην πρακτική του καθημερινότητα. Εάν οι σκέψεις και τα συναισθήματά του είναι υγιεί και θετικά, τότε εκτιμούμε ότι πρόκειται για καλή πηγή που τροφοδοτεί το άτομο με αλήθεια και αγάπη. Εάν είναι αρρωστημένα ή αρνητικά, τότε εκτιμούμε ότι το άτομο αυτό στερείται αγαθού παρόχου και η παροχή της δικής του ενέργειας δεν παράγει θετικό αλλά αρνητικό ή οπωσδήποτε μη αγαθό και ωφέλιμο αποτέλεσμα.
Και αυτό δεν είναι καινούργια ανακάλυψη, διότι πάντοτε μέσα στην ιστορία, δίπλα στον κεντρικό πάροχο υπήρχαν και οι “καταφερτζήδες”, που με πλάγιους και πλαστούς τρόπους ξεγελούσαν τους αθώους, προκειμένου να “πουλήσουν” το δικό τους νοθευμένο υλικό ενέργειας, το οποίο μπορεί να φαίνεται προς το παρόν ότι είναι καλό και επαρκές, αλλά όταν δοκιμαστεί στην πρακτική καθημερινή ζωή, εκεί αποδεικνύεται μη καθαρό και τα αποτελέσματά του είναι μικρής ή ακόμη και αρνητικής αξίας.
Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός δεν δίδαξε μόνο την αποφυγή των πλαστών αληθειών της υποκρισίας, αλλά υπέδειξε και τον τρόπο μέσα από τον οποίο καθένας που ενδιαφέρεται για την διαχρονική του ύπαρξη και λειτουργία, να είναι σε θέση να ελέγχει τα πράγματα και τις πηγές από τις οποίες τροφοδοτεί τον εσωτερικό του κόσμο, δηλαδή τον τρόπο που σκέφτεται και ενεργεί στην πρακτική του καθημερινότητα.
Διότι, όλοι οι άνθρωποι πριν πράξουμε κάτι, συνήθως το έχουμε νωρίτερα επεξεργαστεί μέσα στο μυαλό μας και στα συναισθήματά μας, άρα δεν κάνουμε κάτι χωρίς ευθύνη, αλλά εμείς έχουμε την πλήρη ευθύνη, διότι δεν μεριμνήσαμε νωρίτερα να καθαρίσουμε την συνείδησή μας από αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα, ώστε και οι επιλογές και οι αποφάσεις μας να κινούνται προς την ορθή κατεύθυνση και να έχουν θετικό και όχι αρνητικό στόχο και αποτέλεσμα.