Σε όλους τους γραπτούς και εκτυπωμένους οδηγούς, τους προσκυνηματικούς και ταξιδιωτικούς, η πρώτη αξία έγκειται στην αξιοπιστία και στην πληρότητα των οδηγιών.
Αν ο οδηγός δεν είναι τέλειος, δηλαδή δεν έχει ολοκληρωμένη εικόνα του συνόλου των πραγμάτων, αρχή, μέση και τέλος, τότε προφανώς, δεν είναι έργο αξιόπιστο. Αν δεν δίνει απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα που μπορεί να υπάρξουν κατά την πορεία του προσκυνηματικού μας ταξιδιού, τότε είναι επικίνδυνος και δεν έχει αξία, γιατί μπορεί να μας εγκαταλείψει σε κρίσιμες στιγμές χωρίς φως και γνώση των πραγμάτων που μπορεί να αντιμετωπίσουμε.
Ένας προσκυνηματικός οδηγός έχει πάντα έναν στόχο, έναν προορισμό στον οποίο πρέπει να φτάσουμε για να έχει νόημα το ταξίδι. Χωρίς προορισμό, χωρίς σκοπό, χωρίς μέθοδο και χάρτη, δεν θα φτάσουμε ποτέ πουθενά και το ταξίδι μας θα είναι μάταιο. Και επειδή κανείς δεν θέλει το ταξίδι του να είναι μάταιο και ανεκπλήρωτο, απαραίτητο είναι να γνωρίζουμε εκ των προτέρων που θέλουμε να πάμε.
Και στο σημείο αυτό η διδασκαλία του Χριστού είναι η μόνη που δίνει απαντήσεις. Στόχος δεν είναι το ταξίδι, αλλά το ταξίδι είναι το μέσον και η διαδικασία για να φτάσουμε σε ένα συγκεκριμένο προορισμό. Όπως ένα φάρμακο δεν είναι αυτοσκοπός αλλά σκοπός είναι η θεραπεία που προβλέπεται για το φάρμακο αυτό, έτσι και η πορεία, το ταξίδι της ζωής έχει έναν προορισμό, έχει ένα στόχο. Και ο Χριστός εξήγησε ότι αυτό το ταξίδι της ζωής της πίστης δεν έχει επίγειο μόνον χαρακτήρα και απόλαυση, αλλά έχει διαδρομή που διαρκεί στο διηνεκές, στο αιώνιο παρόν, με στόχο την γνωριμία, την κατανόηση του ίδιου του δημιουργού και όχι μόνον των δημιουργημάτων.
Αυτό τον στόχο έθεσε ο Χριστός ως κυρίαρχο και μοναδικό στόχο, για όποιον επιθυμεί να περπατήσει τον δρόμο της πίστης. Όχι ενδιάμεσες πορείες, αλλά η τελική πορεία είναι η κατανόηση του ίδιου του δημιουργού. Και μεις στον εικοστό πρώτο αιώνα μπορούμε καλύτερα από ποτέ να κατανοήσουμε το νόημα που μας εξήγησε ο Χριστός για το ταξίδι αυτό και τον μοναδικό προορισμό. Η ευσέβειά μας, η αναζήτηση του δημιουργού, η αναθεώρηση των περασμένων και η επέκταση προς το αιώνιο μέλλον, είναι οι παράμετροι για μια τέτοια ουσιαστική πορεία προς την αιωνιότητα.
Στόχος, εξήγησε ο Χριστός είναι ο ίδιος ο δημιουργός. Η πορεία καθορίζεται μέσα στην καθημερινότητα από δυο παράγοντες: το πνεύμα και την αλήθεια. Διότι μπορεί οι καθημερινές μας πράξεις να μην έχουν στόχο τον δημιουργό, αλλά στις καθημερινές μας αυτές πράξεις τα συστατικά στοιχεία πρέπει να είναι πάντοτε η προσέγγιση και κατανόηση της αλήθειας των πραγμάτων και η οδηγία του πνεύματος. Ανεξάρτητα από το επάγγελμα και την απασχόληση της ημέρας, η αλήθεια των πράξεών μας είναι ορατή, και όταν υπάρχει η οδηγία του πνεύματος, το αποτέλεσμα είναι τελικά λαμπρό, αφήνοντας περιθώριο για την ελπίδα της αιωνιότητας.