Στην σύγχρονη ζωή ποίημα ονομάζουμε ένα έργο έμμετρου λόγου. Η πραγματική όμως έννοια είναι πολύ πλατύτερη και έχει να κάνει με κάθε δημιούργημα, από το ρήμα ποιώ, δηλαδή κάνω κάτι, δημιουργώ κάτι που δεν υπήρχε πριν. Αυτή την έννοια χρησιμοποιεί και η Καινή Διαθήκη για να δηλώσει τα νέα δημιουργήματα που προκύπτουν από την πίστη στον αναστημένο Χριστό. Μάλιστα η σαφήνεια είναι δηλωτική της προσπάθειας των πρώτων Χριστιανών της Καινής Διαθήκης, να διαχωρίσουν τον άνθρωπο της πίστης στον αναστημένο Χριστό από τον άνθρωπο της παραδοσιακής πίστης. Κάθε άνθρωπος που έχει επαφή με την δύναμη της Ανάστασης, που τροφοδοτείται δηλαδή από την δύναμη που ανάστησε τον Χριστό, είναι ένα νέο ποίημα, ένα νέο δημιούργημα, το οποίο μπορεί μεν να έχει τα ίδια εξωτερικά στοιχεία με τους υπόλοιπους ανθρώπους, αλλά εσωτερικά είναι ένας νέος άνθρωπος, με άλλες σκέψεις, άλλες προτεραιότητες, άλλες μεθόδους στην καθημερινή ζωή. Και αυτό δεν είναι – και δεν πρέπει να είναι – σχήμα λόγου, αλλά μια ζωντανή πραγματικότητα, αφού στην πράξη, όλοι θέλουμε καθημερινά νέα δύναμη για να ζήσουμε την καθημερινότητά μας με επιτυχία.
