Αν και η έννοια του ανταλλάγματος είναι συνδεδεμένη πολλές φορές με δυσάρεστες καταστάσεις, στην πραγματικότητα κάθε μέρα στη ζωή μας λειτουργούμε με ανταλλάγματα, δίνουμε και παίρνουμε. Στις πρωτόγονες κοινωνίες τα ανταλλάγματα ήταν σε είδος, στην ιστορική περίοδο μέχρι σήμερα χρησιμοποιούμε τα κοινά νομίσματα για τις ανταλλαγές και τις συναλλαγές μας. Σε κάθε περίπτωση δεν μπορείς να λάβεις κάτι χωρίς να δώσεις κάποιο αντάλλαγμα, δεν μπορείς να λάβεις μισθό αν δεν προσφέρεις εργασία. Και ενώ αυτή είναι η καθημερινότητα όλων μας, στη ζωή της πίστης δεν προβλέπεται και δεν περιλαμβάνεται αντιστοίχιση πραγμάτων. Διότι ο μόνος που δεν έχει ανάγκες είναι ο Δημιουργός μας και εμείς δεν έχουμε κάτι να του δώσουμε. Το μόνο που απομένει είναι η άσκηση και εφαρμογή πίστης, όχι για να δώσουμε κάτι, αλλά για να εκπαιδευτούμε και αυτή η εκπαίδευση και εμπειρία αποτελεί το θεμέλιο λίθο για να γεμίζει η ζωή μας όχι μόνο με τα αναγκαία αγαθά της καθημερινότητας, αλλά και με αγαθά πολύ πέραν αυτών, χρονικά και τοπικά. Διότι ο Δημιουργός μας όχι μόνο δεν έχει όπως έχουμε εμείς ανάγκες, τις οποίες πρέπει να ικανοποιήσει, αλλά έχει προβλέψει και έχει προετοιμάσει θησαυρούς και αναμένει τους ενδιαφερόμενους και ικανούς να τους αποκτήσουν. Και οι θησαυροί του Δημιουργού ούτε ελαττώνονται, ούτε τελειώνουν, ούτε παλιώνουν, αλλά είναι πάντα επίκαιροι και πολύτιμοι.
