Ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που καλείται το άτομο να κατακτήσει στην ατομική του καθημερινότητα, εκτός της τροφής και της προστασίας, είναι η γνώση. Θέμα θεμελιακό, διότι χωρίς την γνώση κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα στην ζωή του. Από την χρήση των τροφών και την διαχείριση των ενδυμάτων και των στοιχείων της προστασίας, όλα περνούν από την γνώση και την χρήση, διαφορετικά, όλα μπορεί να υπάρχουν, αλλά το άτομο πεθαίνει από το κρύο ή την έλλειψη των τροφών, που θα διατηρούσαν στην ζωή το φυσικό του σώμα.
Άρα, γνώση δεν είναι μόνο η εγκυκλοπαιδική γνώση που μαθαίνουμε στα σχολεία, αλλά είναι και η γνώση της ζωής και των λειτουργιών της, θέμα που δεν διδάσκεται από κανένα, αλλά το άτομο οφείλει – και αυτό κάνουμε όλοι – σιγά σιγά να ανακαλύπτει προσωπικά και ατομικά το ίδιο το άτομο, τόσο το αντικείμενο της ανάγκης του, όσο και τον τρόπο χρήσης και εφαρμογής στην ατομική του καθημερινότητα.
Αρκεί μια μόνο ματιά στην ατομική μας καθημερινή πρακτική, για να κατανοήσουμε αυτές τις διαστάσεις που καταλαμβάνει στην πρακτική μας ζωή ο ρόλος της γνώσης. Από την ανάγκη για ενέργεια, έως τις ανάγκες για εγκυκλοπαιδική γνώση, όλα περνούν μέσα από την διαδικασία της κατάκτησης, δηλαδή της κατοχής και άσκησης μιας γνώσης, πχ την οδήγηση ενός οχήματος, το μαγείρεμα ενός φαγητού, το πλύσιμο των ρούχων, και χιλιάδες άλλες εφαρμογές που όλοι καθημερινά διαχειριζόμαστε για προσωπικούς λόγους και περνούν μέσα από την γνώση.
Ωστόσο αυτό είναι πολύ θεωρητικό. Διότι η γνώση περνά μέσα από την ακοή και την όραση, αλλά εάν δεν μετατραπεί και σε ατομική εμπειρία από την εφαρμογή της στην ατομική καθημερινότητα, σύντομα γίνεται θεωρία για συζητήσεις, και δεν παράγει χρήσιμους καρπούς για το άτομο και την κοινωνία.
Κατά συνέπεια, η γνώση περνά στην μνήμη, αλλά η μνήμη έχει όρια σε χώρο και χρόνο και κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι θυμάται τα πάντα, πχ από ένα ταξίδι στο εξωτερικό ή την διαδρομή με ένα αυτοκίνητο. Διότι ο ανθρώπινος νους διαθέτει μεν την δύναμη της μνήμης, αλλά αυτή εξασκείται σε χώρο μέσα στον εγκέφαλο και σε διαθέσιμο χρόνο – κανείς δεν θυμάται και δεν του χρησιμεύουν οι γνώσεις του όταν φτάνει στο τέλος της επίγειας διαδρομής του.
Άρα, η μεν γνώση μπορεί να υπάρχει για ένα θέμα, ωστόσο αυτή δεν μπορεί να φέρει καρπούς εάν δεν περάσει στην ατομική εφαρμογή και εμπειρία από την εφαρμογή της. Παρατηρείστε την πρακτική της παρασκευής των τροφών στο σπίτι μας. Όσα και να διαβάζουμε ή ακούμε και βλέπουμε, δεν μπορούν να φέρουν παραγωγικό καρπό, εάν δεν τα βάλουμε σε εφαρμογή στην ατομική μας καθημερινότητα. Και ο Χριστός ήταν απόλυτος. Εάν δεν κάνετε πράξη στην ατομική σας καθημερινότητα όσα σας διδάσκω δια της ακοής ή της παρατηρήσεως, τότε ο δρόμος σας θα είναι στο κενό χωρίς στηρίγματα, και θα κινδυνεύετε να καταποντιστείτε στην επόμενη καταιγίδα της ζωής.