Η κατάκτηση δεν αφορά τα υφιστάμενα υπάρχοντα ενός ατόμου, διότι αυτά ήδη υπάρχουν και δεν έχουν ανάγκη νέας κατάκτησης. Η κατάκτηση αφορά νέους στόχους και νέες προκλήσεις, προκειμένου να αυξηθεί ο πλούτος κάθε ενδιαφερόμενου για την ζωή ατόμου.
Και για μεν τις ατομικές μας κατακτήσεις είναι εύκολα αντιληπτό από την καθημερινότητα, ότι η προσπάθεια τελειώνει με την κατάκτηση των φυσικών αντικειμένων. Όταν όμως ερχόμαστε στα θέματα του εσωτερικού μας κόσμου, των σκέψεων και των αποφάσεων, εκεί τα πράγματα είναι πιο σύνθετα. Διότι, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι κατέκτησε πχ όλη την γνώση, αφού η γνώση, όπως και οι άλλες εσωτερικές μας λειτουργίες διαμορφώνονται κάθε στιγμή, δεδομένου ότι όλες οι πληροφορίες που οικοδομούν την ατομική μας γνώση, “παλιώνουν” ευθύς ως εμφανιστεί κάτι νέο, και αυτό είναι η ατομική μας εμπειρία.
Τα τηλέφωνα λχ που χρησιμοποιούσαμε μέχρι πρόσφατα, δεν είναι πλέον τα ίδια με τα νέα, διότι η γνώση εξελίσσεται με ραγδαίες ταχύτητες, και η ανάγκη για προσαρμογή των ατομικών μας γνώσεων, είναι προφανής. Άρα, η γνώση και η γνωριμία μας με τον κόσμο δεν είναι στατική, αλλά εξελισσόμενη και βελτιούμενη, χωρίς όρια καθημερινά. Και είναι προφανές ότι αυτές οι νέες γνώσεις απαιτούν προσαρμογή του ατόμου, ώστε να είναι δυνατή η επιβίωσή του.
Αρκεί να σκεφτούμε την χρήση του αεροπλάνου και του ιντερνετ, θέματα που απασχολούν την ανθρωπότητα για λιγότερο από εκατό χρόνια, ενώ παλαιότερα τέτοια ζητήματα δεν υπήρχαν στο καθημερινό προσκήνιο, άρα οι νέοι σύγχρονοι άνθρωποι αναγκαζόμαστε να προσαρμόζουμε τις γνώσεις και τις δεξιότητές μας στις επικρατούσες συνθήκες. Πριν πενήντα χρόνια κανείς δεν χρησιμοποιούσε ηλεκτρονικούς λογαριασμούς στις τράπεζες, ενώ εμείς σήμερα είναι αδιανόητο να ζήσουμε χωρίς αυτούς.
Και όλα αυτά τα καθημερινά δεδομένα, συνιστούν την ανάγκη της κατάκτησης των απαιτούμενων γνώσεων, ώστε να είναι δυνατή η ατομική μας επιβίωση. Και ενώ οι μεγαλύτεροι στην ηλικία αντιδρούν στις καινοτομίες της καθημερινότητας, διότι χρειάζεται να κουραστούν για να μάθουν τα νέα πράγματα, για τους νεότερους και τα παιδιά αυτά είναι αυτονόητα και εύκολα αποδεκτά.
Και η διδασκαλία του Χριστού, για όποιον ενδιαφέρεται να την εφαρμόζει στην ατομική του καθημερινότητα, προσφέρει αυτή ακριβώς την διάσταση της ενσωμάτωσης των νεωτερισμών στην σκέψη και τους υπολογισμούς μας. Και όσοι δεν ενδιαφέρονται να κατακτήσουν αυτή την εμπειρία από την εφαρμογή της διδασκαλίας του Χριστού, μένουν σταδιακά στο περιθώριο, και οι προοπτικές της μισθαποδοτικής πίστης μειώνονται, λόγω των πεπαλαιωμένων αντιλήψεων και των λανθασμένων μέσων που χρησιμοποιούμε για τα θέματα της πίστης, ενώ στην λοιπή καθημερινότητα χρησιμοποιούμε κάθε πρόσφορο μέσο για την ατομική μας ευχαρίστηση και ικανοποίηση.