Για κάθε κατάκτηση απαιτούνται όπλα. Καμία κατάκτηση δεν γίνεται χωρίς πάλη με τον αντίπαλο, ο οποίος ήδη κατέχει την εξουσία πάνω σε κάτι που θέλει κάποιος άλλος να κυριεύσει. Και τα όπλα πρέπει να αντιστοιχούν στις ανάγκες του χώρου, του χρόνου, και της αντίστασης εκ μέρους του υφιστάμενου κυρίου της περιοχής, την οποία κάποιος άλλος θέλει να κατακτήσει και να θέσει υπό την δική του κυριαρχία, δηλαδή η περιοχή αυτή να αλλάξει κύριο, και η εξουσία να μεταφερθεί από τον υφιστάμενο στον επόμενο κάτοχο της συγκεκριμένης περιοχής.
Πόλεμοι και αγώνες δεν φέρνουν αποτέλεσμα, εάν δεν οργανωθούν με συνέπεια, όχι μόνο για κατάκτηση, αλλά και για διατήρηση της κυριαρχίας. Και εδώ χρειάζεται να δουλέψει το μυαλό του ατόμου, όταν πρόκειται για κατακτήσεις με άλλους ανταγωνιστές και αντιπάλους. Διότι κάθε πάλη για κατάκτηση έχει τα δικά της χαρακτηριστικά και ποτέ αυτά τα στοιχεία μιας πάλης δεν είναι τα ίδια με κάθε νέα πάλη για κατάκτηση.
Κάθε φορά, δηλαδή, που κάποιος θέλει και αποφασίζει να κατακτήσει κάτι, συνήθως υπάρχουν και άλλοι ενδιαφερόμενοι για την ίδια κατάκτηση, και αυτό δημιουργεί συναγωνισμό ή ακόμη και ανταγωνισμό μεταξύ των διεκδικητών της εξουσίας του νέου χώρου και χρόνου. Και επειδή ο άνθρωπος έχει μέσα του την τάση της μονοφαγίας και του εγωισμού, δεν θέλει κανένα άλλον να κατακτήσει εκείνο που ο ίδιος θέλει να θέσει υπό την δική του κυριαρχία. Και βέβαια, όλοι κατανοούμε ότι αυτό αποβαίνει μοιραίο, διότι χάνεται η δύναμη στις εσωτερικές συγκρούσεις και δεν διατίθεται για την κατάκτηση του στόχου που έχουμε θέσει.
Και αυτό αποτελεί πρόβλημα για όλους όσους ενδιαφέρονται να κατακτήσουν κάτι καινούριο. Διότι το μίσος των άλλων θα θέσει – αυτό είναι σίγουρο – πολλές παγίδες, ώστε και αυτός που προσπαθεί να φτάσει στον προορισμό του να αποτύχει, αλλά και κανείς άλλος να μην πετύχει τον ίδιο στόχο. Και εδώ έρχεται η διδασκαλία του Χριστού να μας διδάξει ότι όταν θέλεις να κατακτήσεις κάτι, μια θεραπεία, μια επιτυχία στην καθημερινότητά σου, τότε κλείσε την πόρτα πίσω σου να μην ακούει και βλέπει κανείς άλλος, για να μπορέσει ο θεός να ενεργήσει χωρίς περισπασμούς και αντιδικίες.
Διότι μόλις γίνει αντιληπτός ο δικός σου στόχος, πολλοί άλλοι θα επιχειρήσουν να κατακτήσουν πρώτοι εκείνοι και όχι εσύ τον στόχο σου, άσχετα αν υπάρχουν περιθώρια για πολλούς κυρίους και πολλές διαφορετικές δραστηριότητες στον ίδιο χώρο, εάν δεν υπάρχουν ανταγωνισμοί και ματαιοδοξία. Αυτό σημαίνει ότι το άτομο που θέτει ένα προσωπικό στόχο για κατάκτηση, πρέπει να μαθαίνει να προφυλάσσει τον εαυτό του από τις άδικες – συνήθως – επιθέσεις των “ανταγωνιστών” του, διότι μπορεί εκείνοι να μην ενδιαφέρονται για τα ίδια ακριβώς πράγματα που ενδιαφέρεσαι εσύ, αλλά το μίσος και η άδικη σκέψη τους οδηγεί σε αντιπαλότητα χωρίς λόγο και άδικες πράξεις που ζημιώνουν περισσότερο τους ίδιους και λιγότερο εσένα.
Διότι κάθε άδικο δεν ευλογείται, οι άδικοι πάντα αποτυγχάνουν μακροπρόθεσμα, άρα η οποιαδήποτε επίθεση είναι καταδικασμένη να αποβεί εις βάρος τους. Διότι εσύ που διαχειρίζεσαι με δικαιοσύνη τα δικαιώματά σου θα πετύχεις στο τέλος, ενώ εκείνοι που άδικα σε διωξαν θα αποτύχουν. Η άδικη καταδίκη του Χριστού, η σταύρωση και η Ανάσταση αποδεικνύουν την αλήθεια αυτή για εφαρμογή στην ατομική μας καθημερινή συμπεριφορά προς τους άλλους, εάν αναζητούμε την επέκεινα τα ορατών πραγμάτων ζωή και όχι μόνο όσα είναι απαραίτητα για την ατομική μας καθημερινότητα.