Όλες οι κατακτήσεις μας αφορούν τον παρόντα φυσικό κόσμο, αλλά και μη ορατό ή αισθητό. Κανένας δεν εγγυάται κάτι περισσότερο, αφού κανείς δεν έχει έρθει ξανά στην γη να μάς αποκαλύψει το επέκεινα του τάφου περιβάλλον και τί συμβαίνει εκεί. Και αυτό είναι ένα κρίσιμο ερώτημα για τον καθένα μας, όταν αγωνίζεται να κατακτήσει κάτι περισσότερο από ό,τι διαθέτει έως τώρα, αφού δεν πρόκειται ούτε το μήκος της ζωής του να παρατείνει επ άπειρον, ούτε και την ποιότητα της δικής του καθημερινότητας να βελτιώσει με ασφάλεια. Και αυτή η απαισιόδοξη πλευρά της αλήθειας κάνει πολλές φορές την καθημερινότητά μας πληκτική και χωρίς ενδιαφέρον.
Ωστόσο, αν και αυτή η απαισιοδοξία καραδοκεί σε κάθε στιγμή της ατομικής μας ζωής, είναι προφανές ότι αυτό δεν εξαντλεί τα ερωτήματα της ζωής. Διότι το βασικό ερώτημα είναι, εάν δεν υπάρχει κάτι περισσότερο από το φαγητό και τις απολαύσεις, γιατί εμφανίστηκα πάνω στην γη για να ζήσω; Ποιά η ουσιαστική αιτία και ποιός ο ουσιαστικός ρόλος μου κατά την περίοδο που θα ζήσω;
Και ενώ όλοι κατανούμε ότι αυτή η σκέψη απαιτεί και μία απάντηση, κανείς δεν μπορεί να πει με ασφάλεια ότι ξέρει και την απάντηση. Διότι δεν είναι μόνο φιλοσοφικό αυτό το ερώτημα της ύπαρξής μου πάνω στην γη, αλλά συντροφεύει και επηρεάζει όλες μου τις σκέψεις, και τελικά τα ερωτήματα της ύπαρξης της ζωής παραμένουν χωρίς απάντηση. Και είναι άξιο περιέργειας, ότι ενώ για τις ασθένειες του σώματος ξέρουμε ως ένα βαθμό τις αιτίες που τις προκαλούν και κατασκευάζουμε σκευάσματα για τις θεραπείες, αυτό το τεράστιο, παγκόσμιο και διαχρονικό ερώτημα της ζωής παραμένει χωρίς σταθερές αναφορές για την απάντησή του.
Διότι μπορεί οι μεγάλοι να έδωσαν κάποιες εξηγήσεις, αλλά το ερώτημα για το κάθε άτομο προσωπικά παραμένει ακέραιο. Διότι κάθε άτομο έχει την ατομική του συνείδηση, η οποία και του θέτει αυτά τα μεγάλα ερωτήματα. Άρα, για να δοθεί απάντηση δεν αρκεί η γενικόλογη έκφραση επιτυχίας ενός ατόμου, αλλά θα πρέπει κάθε άτομο να λάβει στην συνείδησή του αυτή την απάντηση και η απάντηση αυτή να μπορεί να τεκμηριώνεται καθημερινά στην προσωπική του πρακτική καθημερινότητα.
Αοριστολογίες και γενικότητες για τις απαντήσεις που έλαβαν ή λαμβάνουν κάποιοι άλλοι, προφανώς δεν μπορεί να αποτελέσουν ασφαλές τεκμήριο και για μένα, που διαθέτω την δική μου συνείδηση ύπαρξης, και αυτή δεν συγχέεται και δεν τροφοδοτείται από τις συνειδήσεις των άλλων. Κάθε κατάκτηση και κατανόηση της απάντησης για αυτά τα ερωτήματα της ζωής και του θανάτου, παραμένουν στην περιοχή της ατομικής μας συνειδήσεως και δεν επιβάλλονται ούτε δια της βίας, ούτε δια της πλαγίας οδού. Το νερό που έχουμε ανάγκη για την ζωή, το παίρνει καθένας για τις δικές του ανάγκες.
Καθένας έχει την ευθύνη να βρει τις απαντήσεις των ερωτημάτων της ζωής και του θανάτου, τις απαντήσεις για την αδικία και το μίσος, και όλα αυτά που η ατομική μας καθημερινότητα συναντά στις ατομικές της προσπάθειες να κατακτήσει την γνώση και την επίγνωση των ερωτημάτων, αλλά και το υπόβαθρο που αυτά τα ερωτήματα στηρίζονται. Η μόνη απάντηση δόθηκε από τον Χριστό, ο οποίος ωστόσο δεν έθεσε την απάντηση μόνο στα πρόχειρα ερωτήματα της καθημερινότητας, αλλά κάλεσε όποιον ενδιαφέρεται να κατακτήσει την επίγνωση της αλήθειας, να εξερευνήσει την δική του διδασκαλία με τα μέτρα της γνώσης και των οργάνων που διαθέτει κάθε εποχή στους κατοίκους του πλανήτη.