Κάθε ατομική μας προσπάθεια να φτάσουμε στον στόχο της καθημερινής μας ζωής, είτε αυτός είναι μεγάλος είτε απλός, περνά μέσα από τις συμπληγάδες της κοινωνίας και του εαυτού μας. Και ενώ φαίνεται στην αρχή ότι το άτομο κυριεύει και κατακτά, αυτό δεν γίνεται χωρίς κόπους και επιμέρους επιτυχίες στην ατομική μας καθημερινότητα, διότι όλα συνοψίζονται στις επιτυχίες και αποτυχίες, δηλαδή στα προσωπικά δεδομένα, του ατόμου που ενδιαφέρεται να κατακτήσει τους δικούς του στόχους.
Και ενώ αυτό είναι ορατό και κατανοητό, από την άλλη όλοι διαπιστώνουμε ότι, ενώ έχουμε καλές προθέσεις – οι κακές προθέσεις σύντομα αποκαλύπτονται και τιμωρούνται – στο τέλος η επιτυχία της κατάκτησης δεν έρχεται, ή έρχεται μέσα από θλίψεις και απογοητεύσεις, κάτι που κανένας δεν ενδιαφέρεται να τις υπολογίσει μέσα στο προσωπικό του χαρτοφυλάκιο, ότι δηλαδή θα εμφανιστούν στην δική του πορεία για την δική του κατάκτηση.
Ενώ, δηλαδή, εξοπλίζουμε τον εαυτό μας με θέληση και δύναμη – όση καθένας μπορεί να διαθέσει από τα υφιστάμενα δεδομένα της δικής του προσωπικότητας -, κατά την διάρκεια της πορείας προς την κατάκτηση εμφανίζονται και άγνωστα ζητήματα, τα οποία εμείς δεν τα είχαμε υπολογίσει στους δικούς μας σχεδιασμούς. Και, βέβαια, όλοι καταλαβαίνουμε, ότι αυτά τα άγνωστα ζητήματα που προκύπτουν κατά την εξέλιξη της ζωής μας προς την ατομική μας κατάκτηση, απομυζούν δυνάμεις από τον δικό μας κόσμο, ψυχικό και σωματικό, με αποτέλεσμα η πορεία να διακόπτεται ή να συστρέφεται γύρω από την θέση, κατά την οποία εμφανίστηκαν αυτά τα άγνωστα και απρόβλεπτα ζητήματα, και η επιτυχία να ματαιώνεται λόγω λάθους υπολογισμών, ή να επιτυγχάνεται, αλλά με μεγάλη απώλεια δυνάμεων.
Και για με την περίπτωση της απώλειας δυνάμεων είναι προφανές ότι θα δοθεί η ευκαιρία να συμπληρωθούν στο μέλλον. Όταν όμως ερχόμαστε στην ματαίωση και την αποτυχία, εκεί τα πράγματα είναι επικίνδυνα οριακά. Διότι, το άτομο πλέον δεν στηρίζεται στις δυνάμεις του – όπως είχε υπολογίσει – αλλά στηρίζεται σε άλλους έξωθεν αστάθμητους παράγοντες σωτηρίας, πράγμα επικίνδυνο, διότι δεν είναι βέβαιο ότι έχουμε αυτή την έξτρα βοήθεια όταν την χρειαζόμαστε στις κρίσιμες στιγμές.
Για τον λόγο αυτό και στην διδασκαλία του Χριστού αυτή η παράμετρος, δηλαδή η έγκαιρη προετοιμασία και η εφεδρική δύναμη σε περίπτωση απρόβλεπτων συμπληγάδων της ατομικής μας προσπάθειας, κατέχει κύριο και κρίσιμο τμήμα. Διότι όλοι θεωρούμε την επέμβαση του θεού – σε όποιον θεό πιστεύει καθένας – ότι θα είναι σίγουρη. Ωστόσο, η ζωή μάς διδάσκει ότι ο θεός δεν επεμβαίνει σε θέματα τα οποία εμείς θα έπρεπε να τα είχαμε προβλέψει, όπως όταν τελειώνει το καύσιμο στο όχημά μας, ενώ θα έπρεπε να είχαμε απόθεμα και περίσσευμα.
Και αυτό είναι μεγάλο και πάντα επίκαιρο θέμα. Διότι η αγάπη και το ενδιαφέρον του δημιουργού δεν υπερβαίνουν τους δικούς του νόμους, όταν εμείς αδιαφορούμε ή διαστρεβλωνουμε το δικό του δικαίωμα. Και ο Χριστός ήταν απόλυτος: στην προσπάθειά σας να κατακτήσετε όσα καλά πράγματα επιθυμείτε, μην ξεχνάτε ότι έχετε ήδη στην διάθεσή σας πάντα όσα απαιτούνται για την δική σας προετοιμασία, τώρα, μέσα στην καθημερινότητά σας. Το αρνητικό και το θετικό παράδειγμα των δέκα παρθένων και του εκατόνταρχου, είναι πάντα – και για τα πάντα – επίκαιρα και διδακτικά για την δική μας πορεία προς τις δικές μας κατακτήσεις.