Κατανόηση του κόσμου – (δηλαδή της λειτουργίας της φύσης, του κοινωνικού ιστού μέσα στον οποίο διάγουμε την καθημερινότητά μας, καθώς και των προσωπικών μας δυνατοτήτων) – σε βάθος, είναι μια διαδικασία που απαιτεί προσωπική σοβαρότητα και προσωπική ευθύνη, αξιοποίηση των εφοδίων που καθένας ενδιαφερόμενος διαθέτει και οφείλει να γνωρίζει, διάθεση υπομονής και χρόνου ωριμότητας, και, τέλος, ένα καλό και αξιόπιστο οδηγό που να γνωρίζει όλα τα παραπάνω στοιχεία και να κατανοεί και να συμφωνεί μαζί μας ως προς τον στόχο προς τον οποίο πορευόμαστε.
Αυτή η συγκροτημένη εικόνα της πραγματικότητας για την προσωπική μας ζωή είναι το στοιχείο που αποτελεί την αφετηρία για νέους ορίζοντες και υπέρβαση των καθημερινών μας ζητημάτων. Χωρίς αυτή την συγκρότηση όλες μας οι αποφάσεις και επιλογές δεν έχουν βάθος αντοχής και δεν ανοίγουν δρόμους στη ζωή μας, αλλά μάλλον μας αποκόπτουν από μια καλύτερη προοπτική του προσωπικού μας μέλλοντος.
Για τον λόγο αυτό ο Χριστός αλλά και οι μαθητές του κατόπιν, εξήγησαν την αξία και σημασία της αποτελεσματικής καθημερινότητας, παράλληλα όμως και με την διαχείριση της προοπτικής του προσωπικού μας μέλλοντος και μάλιστα του απώτερου και αιώνιου.
Με εφόδιο το όργανο της πίστης που λειτουργεί μέσα σε κάθε άνθρωπο, παράλληλα με τις άλλες ικανότητές που διαθέτουμε, και οδηγό την διδασκαλία του Χριστού και την συστηματική οδηγία του διαχρονικού (αιώνιου) πνεύματος, καθένας που ενδιαφέρεται μπορεί να λειτουργεί αποτελεσματικά με γνώμονα όχι μόνο το αναγκαίο εφήμερο παρόν, αλλά και την προοπτική του προσωπικού του μέλλοντος.
Διότι ο Χριστός δεν υποτίμησε την αξία του καθημερινού “παρόν”, αλλά, απεναντίας, το επεξεργάστηκε και μας άφησε οδηγίες για την υπέρβασή του και την κατάκτηση των μελλοντικών αγαθών που καθένας θα ήθελε για τον εαυτό του.
Η παράβλεψη της αξίας ενός επιτυχημένου παρόντος στην καθημερινότητα είναι αντίθετη με την διδασκαλία του Χριστού και σταδιακά οδηγεί σε ματαιότητα κάθε προσπάθεια κατάκτησης του μέλλοντος. Για τον Χριστό δεν υπάρχει διάκριση παρόντος και μέλλοντος διότι το ένα εμπεριέχεται στο άλλο στην προοπτική της ζωής μας.