Η καθημερινή μέριμνα για τις ανάγκες επιβίωσης αποτελεί μια βασική λειτουργία της ζωής όλου του πληθυσμού της γης. Κανείς δεν εξαιρείται από αυτό τον κανόνα, άσχετα με το πού κατοικεί, ή ποιό είναι το εισόδημά του. Η εξασφάλιση δηλαδή των αναγκαίων για την επιβίωσή μας δεν είναι παρωνυχίδα, αλλά είναι ένας υποχρεωτικός δρόμος, ανεξάρτητα από την ταχύτητα ή τον τρόπο που καθένας αντιμετωπίζει αυτή την πραγματικότητα.
Ωστόσο, είναι προφανές ότι κανένας άνθρωπος επί γης δεν παραβαίνει τον κανόνα του ύπνου και της ανάπαυσης, διότι αυτό είναι αδύνατο από την φυσική μας κατασκευή. Καθένας, δηλαδή, εργάζεται και δραστηριοποιείται ανάλογα με τις προσωπικές του ανάγκες και τις κοινωνικές πραγματικότητες μέσα στις οποίες διάγει τον βίο του. Και αυτό είναι κρίσιμο στοιχείο, αν κατανοηθεί ορθά και ισορροπημένα.
Διότι, πόσο, πώς και πότε θα εργαστεί κάποιος είναι ένα δεδομένο, και ανάλογα με αυτό καθορίζεται και ο τρόπος που αντιμετωπίζεται ο ημερήσιος τρόπος δράσης του. Ωστόσο, κανείς δεν αποφεύγει την ανάπαυση και τον ύπνο, γιατί αυτό αποτελεί την υποχρέωση για την ατομική μας επιβίωση. Με λίγα λόγια, όλοι έχουμε δραστηριότητες, αλλά όλοι έχουμε και χρόνο διακοπής, ανάπαυσης και ύπνου.
Και αυτό ακριβώς συνιστά κανόνα μελέτης για την φυσική μας ευεξία, αφού κανείς δεν μπορεί να ζήσει και να επιβιώσει με διαφορετικό τρόπο. Το σώμα μάς αναγκάζει να είμαστε δραστήριοι, και το σώμα μάς αναγκάζει να διακόπτουμε τις δραστηριότητές μας για να μπορεί να ανασυντάσσει τις δυνάμεις και να ανανεώνεται.
Και αυτό είναι κρίσιμο στοιχείο, γιατί η καθημερινή δραστηριότητα, η οποία αφορά συνήθως τις ενέργειες επιβίωσης, είναι πολύτιμη και απαραίτητη, αλλά αποδεικνύεται ότι εξίσου απαραίτητη και πολύτιμη είναι και η περίοδος της παύσης και της ανάπαυσης από τις δραστηριότητές μας. Και επειδή η πίεση για τις ανάγκες της καθημερινότητας είναι συνεχής, ο δημιουργός της φυσικής ζωής μας, έχει μεριμνήσει καθένας να υποχρεώνεται σε παύση και ανάπαυση, διότι διαφορετικά θα αυτοκαταστραφεί.
Και αυτή η φυσική ανάγκη του σώματος αντανακλά και την ανάγκη του εσωτερικού μας κόσμου, των σκέψεων και των συναισθημάτων, σε μια αντίστοιχη παύση και ανανέωση μέσα στο 24ωρό μας, διότι διαφορετικά επέρχεται κόπωση και δημιουργείται μέσα μας κορεσμός, μια κατάσταση επικίνδυνη για την ψυχική αλλά και την σωματική μας ευεξία.
Η ισορροπία, λοιπόν, ανάμεσα στην δράση και στην παύση, στην κούραση και την ανάπαυση, είναι η ασφαλής προϋπόθεση για μιά καλύτερη πορεία στο δρόμο του μέλλοντος. Και η ανανέωση των προσωπικών μας ενδιαφερόντων είναι το στοιχείο που τροφοδοτεί τον εσωτερικό μας κόσμο με ελπίδα και προσδοκία για ένα καλύτερο αύριο, αλλά και για την προοπτική της αιώνιας ζωής.
Ο Χριστός δεν τιμώρησε κανένα για τα λάθη του. Καθένας αυτο-τιμωρείται από τις επιβλαβείς επιλογές του, όταν αυτές δεν επιφέρουν βελτίωση, αλλά αυξάνουν το βάρος της καθημερινότητας.