Η παροχή και λειτουργική επάρκεια για την ατομική ή οικογενειακή μας αναγκαία ποσότητα και ποιότητα ενέργεια είναι ένα πολυσύνθετο και πολυεπίπεδο ζήτημα.
Πρώτον, διότι εμπεριέχει το προσωπικό ενδιαφέρον και την προσωπική αναζήτηση – κανένας δεν μας εκβιάζει να βάλουμε ηλεκτρικό ρεύμα σπίτι μας ή να γεμίσουμε το αυτοκίνητό μας με καύσιμα -, αλλά η προσωπική μας απόφαση μετά από πολλή προσωπική σκέψη και υπολογισμούς παίζει τον κεντρικό και κυρίαρχο ρόλο στην υπόθεση αυτή.
Δεύτερον, διότι η καλή λειτουργία και οι τυχόν επισκευαστικές ανάγκες στην προσωπική μας παροχή δεν είναι έργο του παρόχου, αλλά είναι έργο αποκλειστικά του ενδιαφερόμενου ατόμου.
Τρίτον, πρόκειται για προσωπική ή οικογενειακή υπόθεση και κανένας τρίτος δεν μπορεί να εμπλακεί στην καλή λειτουργική επάρκεια της σύνδεσής μας, άρα η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στον ένα ενδιαφερόμενο, δηλαδή εκείνον που ζήτησε την σύνδεσή του με τον πάροχο.
Με λίγα λόγια, δεν υπάρχει κοινωνική ευθύνη για την καλή λειτουργία της δικής μου σύνδεσης με τον πάροχο, αλλά πρόκειται αποκλειστικά για προσωπικές ευθύνες που δεν μπορεί να μεταβιβαστούν σε τρίτους. Αυτή είναι η σύγχρονη εικόνα της κοινωνικής μας ζωής σε σχέση με τον πάροχο και την επάρκεια της τροφοδοσίας μας με ενέργεια. Εάν ο πάροχος είναι ανύπαρκτος, τότε η σύνδεσή μας μαζί του είναι στον αέρα και δεν πρόκειται να φτάσει σε μας κανένα ουσιαστικό στοιχείο παροχής για να καλύψουμε τις προσωπικές μας ανάγκες και εμείς παραμένουμε αν-ενεργείς, στηριζόμενοι μόνο σε όσες δυνάμεις μπορούμε να εξασφαλίσουμε με την προσωπική μας δύναμη.
Εάν ο πάροχος είναι μόνο μια διαφήμιση αλλά δεν είναι αληθής σε περιεχόμενο, τότε εκείνο που απολαμβάνουμε είναι μια συναισθηματική ικανοποίηση, χωρίς όμως πρακτικά αποτελέσματα στην καθημερινή μας ζωή. Και αυτό είναι κρίσιμο στοιχείο για μας τους ανθρώπους του 21ου αιώνα, διότι γύρω μας κυκλοφορεί έντονη διαφήμιση και αυτό μπορεί να μας παρασύρει σε επιλογές και αποφάσεις που ή δεν έχουν κανένα περιεχόμενο ενέργειας ή – και αυτό θα είναι τραγικό – να περιέχουν τοξικές παραμέτρους, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την εξέλιξη της επίγειας ζωής μας.
Διότι, μολυσμένα ή διεφθαρμένα στοιχεία μπορεί να προκαλέσουν ζημιές στην προσωπική μας εφοδιαστική αλυσίδα ενέργειας με αποτέλεσμα να προκύψουν μελλοντικά προβλήματα και αδιέξοδα, και, όταν έχουμε ανάγκη την ενέργεια αυτή, να μην μπορεί να φτάσει σε μας, είτε γιατί ο πάροχος δεν ήταν αληθής κατά το περιεχόμενο και τις δυνάμεις του, είτε γιατί η προσωπική μας εγκατάσταση έχει υποστεί βλάβες και η παροχή δεν μπορεί να καλύψει τις δικές μας καθημερινές ή και μελλοντικές ανάγκες.
Η διδασκαλία του Χριστού είναι ο ασφαλής οδηγός για σύνδεση με τον κύριο πάροχο αλλά και την διατήρηση της καθημερινής λειτουργίας της παροχής μας που θα καλύπτει τις προσωπικές ανάγκες του εσωτερικού μας κόσμου σε ανεξάντλητη ενέργεια στο παρόν, αλλά και στο μέλλον διαχρονικά.