Η φύση της γνωριμίας περνά μέσα από την γνώση και την πρακτική εφαρμογή της. Χωρίς γνώση, δεν υπάρχει περίπτωση γνωριμίας. Και χωρίς πρακτική εφαρμογή της δεν θα υπάρξουν αποτελέσματα, όσο καλά και αν γνωρίζουμε κάτι ή κάποιον. Η πρακτική εφαρμογή της γνώσης επιφέρει την γνωριμία και όσο εφαρμόζεται στην πράξη η γνώση, τόσο βαθύτερα προχωρά η γνωριμία και αναπτύσσει διαστάσεις πρωτόγνωρες για εκείνον που δοκιμάζει την δική του γνώση στην πρακτική του ζωή.
Η πράξη αποδεικνύει το αληθές περιεχόμενο της γνώσης και στην πράξη απολαμβάνει ο ενδιαφερόμενος τα αποτελέσματα της δικής του γνώσης που έχει θέσει σε εφαρμογή. Τα αποτελέσματα άλλων ατόμων από την εφαρμογή της ίδιας γνώσης αφορούν τους άλλους που τα εφάρμοσαν, και όχι εμένα που έμεινα μόνο στην θεωρητική πληροφορία ή την επιφανειακή γνώση αυτής της γνωριμίας.
Εκ του πρακτικού αποτελέσματος κρίνεται και η αλήθεια του περιεχομένου της γνώσης, διαφορετικά η γνώση παραμένει έωλη χωρίς αποτελέσματα στην πρακτική μας ζωή. Και αυτό είναι κρίσιμο θέμα για τον σύγχρονο άνθρωπο που ξέρει πολλά, αλλά χάνεται μέσα στην πληροφορία και την γνώση, χωρίς – πολλές φορές – να εφαρμόζει στην πράξη τις γνώσεις του, προκειμένου να βελτιώνεται καθημερινά και η πρακτική του ζωή, παράλληλα με την διατήρηση της προοπτικής ενός καλύτερου μέλλοντος.
Διότι, η γνώση τροφοδοτεί την γνωριμία, και η γνωριμία της αλήθειας των πραγμάτων που εφαρμόζεται στην πράξη επιφέρει τα θετικά αποτελέσματα κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας. Εάν η θεωρία της γνώσης δεν αποδεικνύεται στην πρακτική εφαρμογή της, αυτό σημαίνει ότι, ή είναι λάθος η γνώση ή στην εφαρμογή της γίνονται λάθη, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Και είναι γεγονός ότι όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί δοκιμάζουν τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους – πολύ περισσότερο ο άνθρωπος – προκειμένου, μέσα από την εμπειρία της εφαρμογής της γνώσης να προκύπτουν τα καλύτερα αποτελέσματα.
Αυτός είναι ο κανόνας κάθε επιστήμης, εάν κάποιος αναζητά την αλήθεια και δεν καπηλεύεται τις ανάγκες των ανθρώπων. Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός δεν άφησε ένα γραπτό σημείωμα με το τί πρέπει να κάνουμε για να πετυχαίνουμε στην καθημερινή μας ζωή, αλλά παρέμεινε για χρόνια και δίδαξε και εφάρμοσε τους δικούς του κανόνες, οι οποίοι δεν οδηγούν τον άνθρωπο σε αδιέξοδα, αλλά τον οδηγούν σε μια πετυχημένη – για ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τον καθένα ενδιαφερόμενο -, αφήνοντας ανοιχτό το δρόμο για συνεχείς βελτιώσεις της γνωριμίας μας με την αλήθεια των πραγμάτων, όχι μόνο της πρακτικής μας ζωής, αλλά και της διαχρονικής αλήθειας της ζωής μας προς την αιωνιότητα.