Οι νόμοι που επιφέρουν την ανάπτυξη ήταν – και παραμένουν – βασικό ζητούμενο της ανθρώπινης κοινωνίας διαχρονικά, ακριβώς γιατί είναι προφανές ότι, όσο καλύτερα κάποιος κατανοεί αυτούς τους νόμους, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να εξελιχθεί προς την κατεύθυνση που τον ενδιαφέρει προσωπικά, χωρίς να χάνει χρόνο και προσωπικές δυνάμεις.
Διότι, προϋπόθεση της ανάπτυξης είναι η ύπαρξη, και αμέσως μετά είναι η καλή υγεία του προς ανάπτυξη θέματος, ενώ παράλληλα είναι στοιχειωδώς απαραίτητη η παροχή ενέργειας και δύναμης στον υγιή πλέον οργανισμό, προκειμένου να έχει την δυνατότητα της εσωτερικής του λειτουργίας, η οποία και θα επιφέρει την ανάπτυξη εκ των έσω, κάτι που εμείς θα το δούμε αργότερα στην εξωτερική του εμφάνιση.
Δηλαδή, οι προϋποθέσεις της ανάπτυξης δεν είναι θέμα εξωτερικής παρατήρησης, αλλά είναι θέμα εσωτερικής ομαλής λειτουργίας, σύμφωνα με τον νόμο που διέπει κάθε φορά το συγκεκριμένο θέμα ή αντικείμενο. Η εξωτερική εμφάνιση είναι η το τελικό αποτέλεσμα και όχι οι εσωτερικές λειτουργίες, οι οποίες λαμβάνουν χώρα μέσα, στον εσωτερικό και μη ορατό κόσμο, για να εμφανίσουν αργότερα στον ορατό κόσμο τα καλά ή τα αρνητικά τους στοιχεία.
Και αυτή η κατανόηση παίζει κρίσιμο ρόλο, διότι τυχόν λάθος κατανόηση θα μας οδηγήσει να νομίζουμε πράγματα που δεν έχουν γίνει ακόμη, ή, ακόμη χειρότερα, να σχεδιάζουμε πράγματα μη έχοντας εξασφαλίσει την ύπαρξη και την πηγή της ενέργειας που θα απαιτηθεί για να εξελιχθεί θετικά μια ανάπτυξη. Και αυτό αφορά τόσο τον φυσικό μας οργανισμό και τις δικές του εσωτερικές λειτουργίες, όσο και τον κοινωνικό μας κόσμο και τις δικές του λειτουργίες, οι οποίες – όπως και οι σωματικές- είναι λειτουργίες πολύπλοκες, πολυεπίπεδες, δαιδαλώδεις, και ανεξιχνίαστες στον βαθμό που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν στον φυσικό μας κόσμο.
Για τον λόγο αυτό είναι απαραίτητο να είναι απόλυτα εξασφαλισμένη, τόσο η υπαρξιακή ταυτότητα, όσο και η δυναμική εξουσία που μπορεί να επιφέρει την ανάπτυξη σε τομείς που μας αφορούν προσωπικά. Θέτοντας πάντα ως προϋπόθεση την υγιή λειτουργία – σύμφωνα με τους κανόνες της δικής της δημιουργίας – ώστε να μπορούν να παραχθούν οι καρποί για τους οποίους όλοι αγωνιζόμαστε.
Δεν αρκεί δηλαδή η ύπαρξη, αλλά απαραίτητες προϋποθέσεις είναι η υγεία για την ομαλή λειτουργία, και η τροφοδοσία με ενέργεια και δύναμη, ώστε να επέρχεται η προσδοκώμενη ανάπτυξη και οι καρποί που είναι απαραίτητοι για το μέλλον της ατομικής ή της κοινωνικής μας ζωής. Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός έστρεψε την προσοχή μας στον τρόπο που αυξάνονται τα φυτά και τα δέντρα, ώστε να έχουμε ασφαλή παραδείγματα της δημιουργικής ανάπτυξης που μπορεί να φέρει και τους πολύτιμους καρπούς.