Η καθημερινή μας πορεία στην ζωή δεν ανήκει σε άλλους, αλλά είναι δική μας υπόθεση ως προς τις σκέψεις και τις επιλογές. Κανείς δεν μάς υποχρεώνει να σκεφτόμαστε κάτι ή με κάποιον τρόπο που εμείς δεν θέλουμε. Διότι, μπορεί κάποιος τρίτος να εξουσιάζει τα υλικά μας δεδομένα, το σπίτι, τα χρήματα, τις σχέσεις μας, αλλά οι σκέψεις και ο τρόπος καλλιέργειας δεν ανήκει ποτέ στους άλλους, αλλά είναι ένα απόλυτα προσωπικό ζήτημα, που υπακούει σε εσωτερικές αποφάσεις και όχι σε εξωτερικά στοιχεία μόνο.
Το άτομο, δηλαδή, αποφασίζει τί θα καλλιεργήσει μέσα στο μυαλό του και όχι οι άλλοι, άσχετα εάν οι εξωτερικοί παράγοντες υπάρχουν και μας επηρεάζουν στην ατομική μας καθημερινότητα. Κανείς δεν επεμβαίνει στο μυαλό και τις πεποιθήσεις μας, εάν εμείς δεν τον επιτρέψουμε. Και αυτό είναι κρίσιμο θέμα της καθημερινότητας, διότι το να κλείσουμε την τηλεόραση σε ένα πρόγραμμα που ζημιώνει την ατομική μας ζωή, δεν είναι θέμα του σταθμού που εκπέμπει το πρόγραμμα και την εκπομπή, αλλά είναι στο χέρι μας να αλλάξουμε τον σταθμό ή και το πρόγραμμα, αφήνοντας στην άκρη τα επιζήμια και επιλέγοντας ό,τι είναι χρήσιμο για τον ατομικό μας κόσμο και συμφέρον.
Οι άλλοι προπαγανδίζουν το δικό τους συμφέρον. Καθένας όμως είναι υπεύθυνος, όχι για την εκπομπή ενός τρίτου προσώπου αγνώστων οικονομικών και κοινωνικών συμφερόντων, αλλά καθένας είναι υπεύθυνος για τις ατομικές του επιλογές. Δηλαδή, στην καθημερινότητα υπάρχουν μυριάδες προσκλήσεις και προκλήσεις. Το θέμα δεν είναι, όμως οι εξωτερικές προτάσεις, αλλά η δική μας επιλογή, η οποία θα φέρει και τα καλά και συμφέροντα για την δική μας ζωή αποτελέσματα. Και αυτές οι επιλογές είναι ατομικά θέματα και όχι θέματα κανενός τρίτου.
Εκείνο που – συνήθως – μας λείπει είναι η διάκριση καλών ή πονηρών μεταξύ των προτάσεων που φτάνουν σε μας, και η δύναμη να επιλέξουμε εκείνο που ξέρουμε ότι θα είναι καλύτερο για την ατομική μας καθημερινότητα. Διότι οι εξωτερικές επιδράσεις μπορεί να είναι ισχυρότερες από τα δικά μας ψυχικά και σωματικά μας αντισώματα, με αποτέλεσμα να υποκύπτουμε παρά την θέλησή μας σε κάτι που ξέρουμε ότι θα είναι αρνητικό, αλλά δεν έχουμε την δύναμη να το απορρίψουμε.
Και εδώ έγκειται το ζήτημα. Στην απόκτηση περισσότερης δύναμης στο ατομικό μας σώμα και ψυχή, προκειμένου να μην κυβερνά την ζωή μας η θέληση των άλλων, αλλά η δική μας επιλογή. Και αυτή η δύναμη δεν είναι ζήτημα μόνο μιας στιγμής, αλλά είναι στάση ζωής μέσα στην καθημερινότητα, που μας καλεί να αφήνουμε τις εύκολες και ανέξοδες επιλογές, ακολουθώντας ένα δρόμο “εκπαίδευσης” και βελτίωσης των ατομικών μας δυνατοτήτων.
Ο Χριστός εξήγησε ότι η παιδεία είναι πολύτιμη, και διαθέτουμε κάθε όργανο και εφόδιο για να βελτιώνουμε όλα όσα συμβάλλουν θετικά στην ατομική μας ζωή και να μειώνουμε όσα συμβάλλουν αρνητικά στους καθημερινούς μας σκοπούς.