Στην δική μας εποχή του 21ου αιώνα, η κατάκτηση της γνώσης δεν είναι παρωνυχίδα, αλλά στόχος δισεκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη μας. Εκτός από τις εξειδικευμένες περιπτώσεις των ανθρώπων που αναζητούν τις μεγάλες κατακτήσεις του διαστήματος και της οικουμένης, ακόμη και οι απλές πλέον εργασίες για να έχουν επιτυχία, πρέπει να γίνονται κάτω από σοβαρή σκέψη, προβληματισμό και πληροφόρηση.
Οι απλές γεωργικές και αγροτικές ασχολίες έπαψαν να αποδίδουν καρπούς επιβίωσης, διότι η σύγχρονη τεχνολογία εισβάλλει παντού, και απαιτεί την απόκτηση γνώσης και κατάρτισης. Για παράδειγμα, τα παλιά εστιατόρια έγιναν μεγάλες επιχειρήσεις με βιβλία φορολογικά και μεγάλους ελέγχους υγιεινής, διότι η γνώση έχει δημιουργήσει τις αναγκαίες ανατροπές στις απαιτήσεις του κοινού. Κανείς, για παράδειγμα, δεν παραγγέλνει ένα φαγητό, αλλά θέλει και τα συνοδευτικά, πράγμα που σημαίνει πιο σύνθετη εργασία και ευθύνη εκ μέρους των εργαζομένων.
Και η κατάκτηση της γνώσης καθορίζει πλέον τον τρόπο ζωής καθενός πάνω στην γη. Ο βιοπορισμός πέρασε σε δεύτερη μοίρα, και η καλοπέραση βρίσκεται καθημερινά στο ατομικό μας χαρτοφυλάκιο. Και αυτά είναι απλά παραδείγματα της δικής μας καθημερινότητας, ενώ η επόμενη γενιά έχει ήδη ξεκινήσει το δικό της κυνήγι για την επόμενη φάση της γνώσης. Οι λίγες λέξεις σε μια ξένη γλώσσα δεν είναι πλέον αρκετές για να καλύψουν τις ανάγκες ενός σύγχρονου νέου ανθρώπου, που θα αναζητήσει την θέση του στην σημερινή ή πολύ περισσότερο στην μέλλουσα κοινωνία με τις ισχυρές απαιτήσεις σε γνώση και εξειδίκευση.
Ο αιώνας της γνώσης έχει αρχίσει εδώ και περισσότερο από εκατό χρόνια, και εξελίσσεται με επιτάχυνση ανεξέλεγκτη και απροσδόκητη. Σε αυτούς τους καιρούς τους δικούς μας καλούμαστε να βρούμε την δική μας θέση, έχοντας ως βάση το παρελθόν, αλλά ελπίδα για κάτι καλύτερο. Η γνώση του παρελθόντος μάς κάνει υπερήφανους για την καταγωγή της οικογένειας, του λαού και της πίστης στα ήθη και τα έθιμα, αλλά αυτά όσο περνούν τα χρόνια παραμερίζονται από τις απαιτήσεις της κοινωνίας που μάς κυνηγά με τις απίθανες επιδιώξεις που η ίδια – και όχι εμείς – καθορίζει.
Σε αυτό το περιβάλλον της ατομικής μας καθημερινότητας, όποιος επιθυμεί να αναζητήσει στο εφόδιο της πίστης – που ήδη διαθέτει – ένα σημαντικό ρόλο, θα πρέπει να επικαιροποιήσει τις μεθόδους και τους σκοπούς, ανάλογα με τους ατομικούς στόχους που το ίδιο το άτομο θέτει για την προσωπική του κατάκτηση. Η γνώση πλέον δεν είναι θεώρημα, αλλά πρακτική άσκηση μέσα στην προσωπική μας καθημερινότητα. Ο θεός είναι εδώ. Εμείς απουσιάζουμε και χανόμαστε μέσα στην παρελθοντολογία μόνο, αντί να αναζητήσουμε τις απαντήσεις από τον ίδιο, όπως συνέστησε ο Χριστός.
Αφήνουμε τους εαυτούς μας να τους διαχειρίζονται τρίτοι, αντί να σκύψουμε με προσωπικό ενδιαφέρον στην διδασκαλία του Χριστού, και να μάθουμε από πρώτο χέρι τους χειρισμούς για την εφαρμογή της στην προσωπική μας καθημερινότητα. Είμαστε, κατά κάποιον τρόπο, εξαρτημένοι από τα λόγια των άλλων, αντί ο δικός μας ο λόγος και η δική μας σκέψη να προνοεί τα καλύτερα για τον εαυτό μας και τους γύρω.
Και όλα αυτά από άγνοια στόχων και έλλειψη κατακτήσεων, ή λανθασμένων χειρισμών στην προσωπική μας ζωή. Η δύναμη που ανέστησε τον Χριστό δεν χάθηκε ούτε πέθανε, αλλά είναι διαθέσιμη μέσα από την εφαρμογή που ο ίδιος έκανε, όταν ήταν εδώ μαζί μας. Εκείνος παραμένει μαζί μας. Εμείς τον αγνοούμε και πλανιομαστε στα μονοπάτια του κενού, αντί για τους δρόμους των κατακτήσεων.