Ξένιος ήταν το επίθετο του πατέρα των θεών του Ολύμπου και είχε σχέση με την φιλοξενία που πρόσφεραν οι κάτοικοι σε κάποιον ξένο που έφτανε στο σπίτι τους. Ο ξένος έπρεπε να φιλοξενηθεί, έπρεπε να του δοθούν τα απαραίτητα για την επιβίωσή του, αλλά ποτέ δεν μπορούσε να αποκτήσει τα δικαιώματα των οικείων, αυτών δηλαδή που κατοικούσαν και ήσαν ιδιοκτήτες του σπιτιού. Δικαιώματα χρήσης και δικαιώματα ιδιοκτησίας είχαν μόνον οι ιδιοκτήτες και όχι οι περαστικοί ξένοι. Και αυτή η αλήθεια έχει μεγάλη αξία για μας σήμερα, διότι οι άνθρωποι της ζωντανής πίστης πρέπει να κατανοήσουν τα δικαιώματά τους. Αν αισθάνεσαι ξένος και επισκέπτης στον οίκο του ζωντανού θεού, τότε δεν είσαι κύριος, δεν μπορείς να ασκήσεις τα κυριαρχικά σου δικαιώματα και ό,τι σου λένε οι άλλοι αυτό κάνεις. Ακούς και υπακούς διότι δεν γνωρίζεις. Είσαι δούλος και υποχείριο του θελήματος των άλλων. Η κυριαρχία του σώματός σου και της ψυχής σου, η ίδια η ελευθερία σου έχει παραμεληθεί και έχει αμφισβητηθεί πρώτα από εσένα τον ίδιο λόγω άγνοιας και στη συνέχεια από εκείνους που σε θέλουν δούλο και υπηρέτη, στερημένο των κυριαρχικών σου δικαιωμάτων. Και δυστυχώς όλη η ευθύνη για την ανακάλυψη των κυριαρχικών σου δικαιωμάτων στην ψυχή και στο σώμα σου, ανήκει αποκλειστικά σε σένα και κανείς δεν μπορεί να σε αντικαταστήσει. Εσύ πρέπει να ψάξεις, να ανακαλύψεις, να εξασκήσεις και να αξιοποιήσεις. Οι γύρω μπορεί να βοηθήσουν, αλλά ο τραπεζικός σου λογαριασμός είναι μόνο δικός σου και είσαι ο αποκλειστικά υπεύθυνος διαχειριστής.
