Οι ημερήσιες προσωπικές αποκαλύψεις στην ατομική μας καθημερινότητα συνθέτουν το σκηνικό της προσωπικής μας ζωής, και κάθε ημέρα προσθέτει ένα τμήμα, ώστε στο τέλος της ζωής μας να εμφανίζεται το ατομικό μας παρελθόν, αλλά, προφανώς, και το μέλλον.
Διότι η ζωή, για όποιο άτομο ασκεί και εξασκεί την προσωπική του πίστη στον δημιουργό, δεν τελειώνει στον τάφο, αλλά μετουσιώνεται σε μια άλλου είδους μορφή ζωής, της Αναστάσεως, όπως απέδειξε ο ίδιος ο Χριστός με την δική του πορεία πάνω στην γη. Και αυτό τροφοδοτεί το στοιχείο της πίστης που βρίσκεται μέσα μας, ώστε και η προσωπική μας καθημερινότητα να μην βλέπει μόνο τα φθειρόμενα – που είναι πολύτιμα για την επιβίωσή μας -, αλλά και να ελπίζει σε ένα καλύτερο μέλλον, με βάση την διδασκαλία του Χριστού.
Η ζωή επί της γης είναι πολύτιμη και αναγκαία για την ανακάλυψη της επέκεινα ζωής. Χωρίς την επιτυχημένη επίγεια διαδρομή του κάθε άτομο δεν μπορεί να ελπίζει σε κάτι καλύτερο. Διότι, η καθημερινή μας συμπεριφορά, αποκαλύπτει και τις εσωτερικές μας σκέψεις και προθέσεις. Και κάθε άτομο, που αναζητά την επέκεινα του τάφου πραγματικότητα, προσαρμόζει την προσωπική του καθημερινότητα προς την κατεύθυνση αυτή. Τούτο, το αναγκαίο ημερήσιο πράττει, αλλά δεν εγκαταλείπει και τις προοπτικές που δίδαξε ο Χριστός.
Κάθε επιτυχία εδώ, είναι και απόδειξη μιας καλύτερης προοπτικής μέλλοντος, εγγύτερου, απώτερου, απώτατου, ή και αιώνιου για όποιο άτομο ενδιαφέρεται να κινηθεί στα άχρονα πλαίσια αυτά του δημιουργού του σύμπαντος κόσμου. Διότι, η διδασκαλία του Χριστού δεν είναι μόνο αρετή κατά την γνώμη των ανθρώπων, αλλά είναι και η βάση για αναζητήσεις ενός μέλλοντος που έχει μεν ετοιμαστεί, αλλά αναμένει τους αναζητητές αυτής της διάστασης της αιωνιότητας.
Η διδασκαλία του Χριστού διδάσκει το παρόν, αλλά αυτό το παρόν αποτελεί και την βάση για το μέλλον. Και η καθημερινότητα, δηλαδή ο τρόπος που κάθε άτομο διαχειρίζεται τις προσωπικές του υποθέσεις κάθε στιγμή, αποτελεί και το κριτήριο για το μέλλον. Αυτό διδάσκει η σοφία και η εμπειρία όλων των ανθρώπων. Η αρετή είναι η βάση, αλλά το μέλλον βρίσκεται στα σκαλοπάτια της πίστης, η οποία οδηγεί από την καθημερινότητα στην κατανόηση των – μη ορατών ακόμη – πραγμάτων που συνθέτουν τον κόσμο της αιωνιότητας.
Οι καθημερινές αποκαλύψεις για τον τρόπο που λειτουργεί η πίστη στον ζώντα θεό όταν παρατηρούμε, και μελετούμε τις παρεμβάσεις του στην προσωπική μας καθημερινότητα, είναι το εισιτήριο για το μέλλον, όπως το έχει σχεδιάσει εξ αρχής ο δημιουργός του σύμπαντος κόσμου. Κληροδότης δεν είναι ο άνθρωπος, αλλά ο δημιουργός. Κληρονόμος είναι ο άνθρωπος εκείνος, ο οποίος όταν ζει πάνω στην γη, μελετά αυτή την δυναμική αποκάλυψη/παρέμβαση του δημιουργού, και μέσα από αυτή την κατανόηση, αυξάνεται η πίστη στην ενεργητική παρουσία του θεού, ο οποίος ανταποδίδει κατά την πίστη του ατόμου. Και οι ανταποδόσεις δεν αφορούν μόνο το σήμερα, αλλά προσθέτουν περιεχόμενο μέλλοντος, εγγύς, απώτερου, απώτατου ή και αιώνιου, κατά την πίστη του ατόμου στην δύναμη της Αναστάσεως του Χριστού.