Προϋπόθεση για νέες αποκαλύψεις είναι η μετακίνηση του ατόμου από την θέση που βρίσκεται σε μια άλλη θέση, απ’ όπου μπορεί να δει καινούρια πράγματα. Διότι το υφιστάμενο δεν χρειάζεται κάποιος να το ανακαλύψει, αφού ήδη του είναι γνωστό, όπως η διαδρομή που κάνουμε κάθε μέρα για να πάμε από το σπίτι στην εργασία μας.
Τα νέα πράγματα αποκαλύπτονται σε όποιο άτομο μπει στην περιπέτεια της ανακάλυψης και εξερεύνησης. Χωρίς αυτή την περιπέτεια και την δοκιμασία, το άτομο μένει χωρίς τις αποκαλύψεις, και ζημιώνεται, όχι μόνο το ίδιο το άτομο, αλλά και όσοι θα μπορούσαν να ωφεληθούν από τις δικές του αποκαλύψεις. Και αυτό είναι τραγικό και μοιραίο. Διότι, όχι μόνο το κάθε άτομο έχει ανάγκη από νέες αποκαλύψεις και ανακαλύψεις, αλλά και η γύρω του κοινωνία περιμένει την δική του κίνηση/μετακίνηση από το γνωστό στο άγνωστο για να το κατακτήσει και να επέλθει η προσδοκώμενη ωφέλεια σε όλους.
Διότι – διευκρινίζεται – η μεν ανακάλυψη γίνεται από το άτομο, αλλά η αποκάλυψη γίνεται εκ μέρους του δημιουργού, ο οποίος κρίνει πότε έρχεται το πλήρωμα του χρόνου, ώστε να αποκαλύψει το νέο, που θα είναι χρήσιμο και ωφέλιμο για όλους. Και στην προσωπική μας πορεία των λίγων χρόνων που ζούμε πάνω στην γη, αυτή η παράμετρος της ωριμότητας και της πληρότητας αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο κάθε νέας αποκάλυψης.
Όταν δεν έχει ολοκληρωθεί ένας κύκλος, ο νέος κύκλος δεν έρχεται στην επιφάνεια, διότι δεν θα είναι ωφέλιμος, αλλά επιζήμιος. Κάθε γεγονός που φέρνει στην επιφάνεια κάτι άγνωστο, πρέπει να έχει και την σφραγίδα ότι το προηγούμενο έφτασε στην ολοκλήρωσή του, και η ανάγκη για κάτι νέο είναι πιεστική από πολλές πλευρές. Και η κίνηση που αποκαλύπτει το νέο είναι αυτή που αφήνει πίσω της το παρελθόν. Χωρίς αυτή την μετακίνηση δεν θα έρθει ποτέ το νέο, διότι το εμποδίζει το παλαιό, το οποίο από την φύση του αντίκειται σε κάθε αλλαγή και νεωτερισμό, φοβούμενο την δική του τύχη του αφανισμού.
Και αυτή η αλήθεια είναι διάσπαρτη μέσα στην διδασκαλία του Χριστού. Αφήνοντας το παρελθόν, επενδύουμε στο μέλλον, διότι εκεί βρίσκεται η δύναμη, εκεί βρίσκονται τα αποθέματα της ζωής. Τα παλαιά δοκιμάστηκαν, απέδωσαν, κρίθηκαν, ολοκληρώθηκαν. Τώρα οι νέες ανακαλύψεις είναι εδώ, και η κοινωνία αισθάνεται την ανάγκη του συντονισμού μεταξύ του παρελθόντος και του μέλλοντος. Κανείς δεν μπορεί να σταματήσει την ανατολή του ήλιου, όσο και εάν το σκοτάδι καλύπτει τις δικές του σκοτεινές δυνάμεις.
Η δύναμη του ηλιακού φωτός είναι μεγαλύτερη από την δύναμη του σκότους. Και κάθε άτομο αναζητά – κατά κανόνα – περισσότερο φως, αν και τα στοιχεία του σκότους αρνούνται να υποκύψουν στην δύναμη του φωτός. Και η διδασκαλία του Χριστού είναι φως που φωτίζει όποιον ενδιαφέρεται να δει το φως και να αφήσει το σκοτάδι. Ο Χριστός εξήγησε για τον εαυτό του ότι εγώ είμαι το φως. Για τους μαθητές της δικής του υγιαίνουσας διδασκαλίας είπε: και εσείς θα είστε φως μέσα στο σκοτάδι της άγνοιας και την απάτης του κόσμου, για όσο καιρό θα κρατάτε την δική μου διδασκαλία της ελευθερίας του εσωτερικού σας κόσμου από τα δεσμά του παρελθόντος, όσο ζούσατε μακριά από το δικό μου φως.