Στο καθημερινό ερώτημα “ποιά είναι η ανάγκη σου σήμερα” είναι προφανές ότι καθένας θα δώσει όχι μια αλλά δεκάδες απαντήσεις και μάλιστα διαφορετικές ο ένας από τον άλλον, διότι είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι και έχουμε διαφορετικές ανάγκες.

Ωστόσο είναι επίσης προφανές ότι αν αθροίσουμε τις απαντήσεις, στο τέλος θα βγει ένα συμπέρασμα: όλοι ψάχνουμε αυτό που θα οδηγήσει την καθημερινή μας ζωή σε ένα καλύτερο αύριο και όχι μόνον ένα πρόσκαιρο και εφήμερο σήμερα, δηλαδή μια λύση στα ερωτήματα και τα αδιέξοδά μου που δεν θα έχει και ένα μέλλον.

Όλοι οι άνθρωποι θέλουμε το σήμερα να συνεχιστεί αύριο, αυτό που κάνω σήμερα να έχει νόημα και συνέχεια αύριο, είτε ομιλούμε για επαγγελματικά θέματα, είτε για συναισθηματικά, είτε για κάθε ζήτημα που μας απασχολεί.

Η προοπτική του μέλλοντος είναι ένα συστατικό των επιλογών μας και όλοι θέλουμε να επιλέξουμε εκείνη την απόφαση που δεν θα αποφέρει μόνο μια λύση για το σήμερα, αλλά αν είναι δυνατόν και για το αύριο και το απώτερο μέλλον.

Και αυτή ακριβώς η διάσταση που όλοι θέλουμε να έχει η ζωή και οι πράξεις μας στην καθημερινότητα είναι και η αποκάλυψη που κάνει ο Χριστός στους ακροατές του τότε και σήμερα. Για να υπάρχει η προοπτική του μέλλοντος, και όχι μόνον του σήμερα, θα πρέπει να ανοίξουν οι ορίζοντές μας και πίσω από μια απλή πρακτική μου ανάγκη να κατανοήσω ποιο μπορεί να είναι το θέλημα, το σχέδιο, η προτίμηση του ουράνιου θεού, εκείνου που δημιούργησε και διατηρεί το σύμπαν σε μια τελειότητα κίνησης και ζωής.

Αν καταφέρω να ευθυγραμμίσω τη δική μου σκέψη με το θέλημα του δημιουργού μου, τότε προφανώς η διάσταση των αποτελεσμάτων της σημερινής μου ανάγκης, η οποία θα καλυφθεί μέσα από μια δική μου απόφαση δράσης, θα είναι όχι μόνον κατάλληλη για το σήμερα αλλά και για το αιώνιο παρόν που όλοι βιώνουμε καθημερινά.