Κάθε ταξίδι, αναψυχής ή επαγγελματικό έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και τις δικές του δυσκολίες. Κανείς δεν ταξιδεύει χωρίς αυτές τις δυο παραμέτρους. Και φυσικά το πρώτο πράγμα είναι ο καθορισμός του προορισμού. Χωρίς προορισμό ταξίδι δεν υπάρχει, ακόμη και αν μιλάμε για μια βόλτα αναψυχής.
Το δεύτερο πράγμα είναι οι προετοιμασίες. Μελέτη των συνθηκών, ετοιμασίες εφοδίων και αναγκαίων πραγμάτων, προετοιμασία για ό,τι αφήνουμε πίσω, προετοιμασία για ό,τι προβλέπεται ότι θα συναντήσουμε. Και προφανώς, όσο μεγαλύτερης διάρκειας είναι ή προβλέπεται ότι θα είναι το ταξίδι, τόσο μεγαλύτερη προετοιμασία απαιτείται. Αν μάλιστα πρόκειται να κάνουμε και ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή, δηλαδή αν πρόκειται να μετακομίσουμε σε άλλο μέρος του πλανήτη, τότε οι ετοιμασίες και οι προ-ετοιμασίες είναι ακόμη περισσότερες και σπουδαιότερες.
Και εδώ ακριβώς βρίσκονται τα μυστικά που πρέπει όλοι να καλλιεργήσουμε και να κατανοήσουμε. Διότι η ζωή μας μπορεί να έχει ένα σκοπό – επαγγελματικό, αναψυχή, μετακόμιση, αναζήτηση καλύτερης ζωής, κλπ – αλλά αυτός ο σκοπός παίζει καθοριστικό ρόλο σε όλα τα ζητήματα της καθημερινότητας μας. Διότι σε αυτό τον σκοπό προσαρμόζουμε και την γενική και την ειδική συμπεριφορά μας.
Αυτός είναι και ο λόγος που στα Ιερά Γράμματα η ζωή του ατόμου παρομοιάζεται με την πορεία ενός ταξιδιού, με νίκες και ήττες, με άγνωστα και γνωστά θέματα, με πανδοχεία ανάπαυσης και δρόμους στην έρημο, με εχθρούς και φίλους, με φουρτούνες και σκοπέλους και χιλιάδες άλλους παράγοντες από τους οποίους δεν εξαρτάται μόνον η καθημερινότητα του ταξιδιού, αλλά πολλές φορές και η ικανότητά μας να κατακτήσουμε και να φτάσουμε στον τελικό στόχο μας. Ένα στόχο που μπορεί εμείς να μην φτάσουμε, αλλά θα φτάσουν άλλοι μέσα από τον δρόμο που εμείς ανοίξαμε, εφαρμόζοντας τις αξίες που εμείς είχαμε καλλιεργήσει τον καιρό της δικής μας πορείας. Αυτό φυσικά σημαίνει ότι η ελπίδα του ταξιδιού παραμένει ζωντανή, και η πίστη για την κατάκτηση του στόχου είναι κοινή σε όσους ακολουθήσουν την ίδια πορεία.
Η έννοια του δρόμου, της οδού, για την οποία μίλησε ο Χριστός και καθόρισε τον δικό του ρόλο στο ταξίδι της ζωής, είναι η περιγραφή μιας πρακτικής πορείας μέσα από τις συμπληγάδες της καθημερινότητας, τις επιθέσεις και τις αντιθέσεις του κοινωνικού και του φυσικού μας περιβάλλοντος. Είναι η περιγραφή της πορείας από το σήμερα στο αύριο, από αυτό που έχω σε αυτό που θέλω να κατακτήσω. Είναι η φυγή από τα δεσμά του παρελθόντος και των αποτυχιών μου, είναι η πορεία της καλύτερης ελπίδας, συνδεδεμένης με τις δικές μου ικανότητες και την δική μου πιστότητα στον στόχο του πρακτικού σήμερα, αλλά και του αιώνιου παρόντος.
