Η υψηλή σημασία της αριστείας, της αναζήτησης της καλύτερης επίδοσης και απόδοσης της καθημερινής μας ζωής, καταφαίνεται και από το γεγονός ότι βασικό τμήμα της διδασκαλίας του Χριστού κινείται στην βάση αυτής της αλήθειας. Κανείς που δεν αναζητεί την αριστεία, την καθημερινή βελτίωση προς την τελειότητα, δεν μπορεί να έλθει σε συναίσθηση των αξιών της ζωής, πολύ περισσότερο των αξιών που οδηγούν και στην επέκεινα του τάφου πραγματικότητα. Ο “βολεμένος” που αρκείται μόνον στο μέτριο σήμερα χωρίς αναζητήσεις για το πολύτιμο αύριο, αυτοκαταδικάζεται σε προσωπικό μαρασμό και μικροπρέπεια, και τελικά ζει χωρίς το όραμα του καλύτερου αύριο.
Σε όλη την διάρκεια της διδασκαλίας του, ο Χριστός μετατόπιζε τους ορίζοντες προς το καλύτερο και το άριστο. Διότι, βασική προϋπόθεση για να λειτουργήσει η δύναμη της αναστάσεως είναι οι προοπτικές αξιοποίησης αυτών των δυνάμεων. Προοπτικές που μπορεί να περιλαμβάνουν το καλύτερο σήμερα και το καλύτερο αύριο, αλλά στο τέλος έχουν ως υψηλή παρακαταθήκη την επέκεινα του φυσικού ορίου ζωή του ατόμου που αναζητεί τον δημιουργό και τις δημιουργικές του δυνάμεις.
Το παράδειγμα των δούλων στους οποίους ανατίθεται η διαχείριση των υπαρχόντων του κυρίου του σύμπαντος κόσμου, είναι μια πρόκληση αλλά και μια πρόσκληση για αναζήτηση της αριστείας. Η προσωπική μας δύναμη και τα εφόδια με τα οποία είμαστε εξοπλισμένοι, είναι οι δυο παράγοντες που θα καθορίσουν την επιτυχία του σήμερα, αλλά και την προοπτική του αύριο.
Οι δούλοι που ο Χριστός χρησιμοποιεί ως παράδειγμα στην παραβολή του, είναι διαχειριστές και όχι αναζητητές του επιούσιου άρτου. Είναι άρχοντες, εξουσιάζουν, έχουν ικανότητες, και διαχειρίζονται όσα εκείνος μας άφησε φεύγοντας. Η δική μας μικρή δύναμη, μπορεί να πολλαπλασιαστεί με την δική του ανανεωτική και παρεμβατική λειτουργία, όπως αποδεικνύεται από την φύση, τα πτηνά και τα άνθη. Η μόνη λειτουργία που απομένει στην δική μας ευθύνη είναι το ενδιαφέρον για να αυξήσουμε τον πλούτο που εμείς οι ίδιοι διαθέτουμε.
Τα υπάρχοντα που εμπιστεύτηκε στους δούλους του δεν είναι ταπεινά και άχρηστα, αλλά είναι πολύτιμα δεδομένα, που μπορεί να μεταμορφώσουν τόσο τον δικό μας προσωπικό κόσμο, όσο και το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε. Η μεταμορφωτική δύναμη της διδασκαλίας του Χριστού δεν διακρίνει χρώματα δέρματος και γλώσσες, αλλά διακρίνει μόνον καρδιές εμπιστοσύνης και αξιοπρέπειας, λογισμούς προς την κατεύθυνση της αριστείας, στόχους χωρίς τοπικά και χρονικά όρια.
Ο δημιουργός του σύμπαντος μας καλεί να παραλάβουμε τον δικό του θησαυρό και με βάση αυτή την ύπαρξη να κινηθούμε προς τους δικούς του ορίζοντες. Ορίζοντες που δεν έχουν φυσικά όρια, αλλά εκτείνονται πέραν και του φυσικού κόσμου που καλούμαστε να κυριεύσουμε και να κατανοήσουμε. Η παρουσία του δημιουργού μέσα στην καθημερινότητα είναι η καλύτερη εγγύηση για την αριστεία του αύριο και την προοπτική της αιωνιότητας.