Η ελευθερία είναι ανεκτίμητο αγαθό, και όλοι γνωρίζουμε ότι για να την αποκτήσουμε και να την διατηρήσουμε πληρώνουμε υψηλό κόστος ζωής και καθημερινότητας.
Κάθε είδους ελευθερία είναι πολύτιμη για όλο τον κόσμο της υφηλίου, για τον λόγο αυτό και ο Χριστός δεν δίστασε να αναφερθεί και να αναλύσει την αξία, αλλά και την μέθοδο, τις διαδικασίες, μέσα από τις οποίες αποκτούμε την ελευθερία. Και αν μεν πρόκειται για την κοινωνική, η πολιτική ή οικονομική ελευθερία, οι διαδικασίες είναι εύκολα αντιληπτές, διότι λειτουργούν εκτός του εσωτερικού μου κόσμου, άσχετα αν με επηρεάζουν στην καθημερινότητά μου.
Το δύσκολο είναι η ελευθερία της συνειδήσεως, δηλαδή η προσωπική κατάκτηση και επίγνωση της αλήθειας, η οποία προϋποθέτει κόπο, αφοσίωση, επιμονή και διάκριση, ώστε τα αποτελέσματα να είναι αληθή και όχι παραπλανητικά.
Για τον λόγο αυτό ο ίδιος ο Χριστός δεν κήρυξε απλά την αλήθεια, αλλά κάλεσε τους ακροατές του να αγαπήσουν τον λόγο του, την διδασκαλία του, η οποία θα έπρεπε να περάσει στον εσωτερικό τους κόσμο, στην περιοχή της υπαρξιακής τους υπόστασης, ώστε τα αποτελέσματα να είναι μόνιμα και αποφέρουν καρπούς στο διηνεκές, δηλαδή και στην καθημερινότητα, αλλά κρατώντας ανοιχτή και την θύρα της αιωνιότητας.
Στην παραβολή του σπορέα, ο σπόρος πρέπει να πέσει στη γη, να πεθάνει, για να καρποφορήσει. Σε άλλο σημείο υπενθυμίζει ότι αν ο κόκκος του σίτου δεν πεθάνει, αυτός μόνος μένει, ακαρποφόρητος, χωρίς συνέπειες και κατακτήσεις. Δεν μίλησε, δηλαδή, για την εξωτερική ελευθερία, αλλά μίλησε για το έργο που πρέπει να συντελεστεί από τον δικό του λόγο στην συνείδηση του ατόμου, ώστε το άτομο, το φυσικό πρόσωπο, να κατακτήσει όσα έχουν ετοιμαστεί για εκείνον.
Δεν πρόκειται δηλαδή για εξωτερικές κατακτήσεις, αλλά για εγκατάσταση νέου πνεύματος στο εσωτερικό του ατόμου, ώστε να παραχθεί ο νέος πλούτος, ο νέος καρπός, που χορηγεί ο δημιουργός στο κάθε φυσικό πρόσωπο, εφόσον ακολουθηθεί η προβλεπόμενη διαδικασία για την προσωπική μας ελευθερία.
Για να έχουμε καθημερινότητα σύμφωνα με την διδασκαλία του Χριστού δεν αρκεί η γνώση της θρησκευτικής μου παράδοσης, αλλά θα πρέπει εγώ, το φυσικόι πρόσωπο, να ανακαλύψω τις διαδικασίες που θα με φέρουν από το παρελθόν στο παρόν, από την επανάπαυση στις επιτυχίες των άλλων στο παρελθόν, στην δράση για την κατάκτηση και διατήρηση της προοπτικής της ζωής μου.