Η σταδιακή πορεία από την σημερινή μου κατάσταση σε μια νέα κατάσταση ελευθερίας αποτελεί θεμελιακή μεταβολή στην προσωπικη μου ζωή. Η μεταβολή αυτή αρχίζει από τον εσωτερικό μου κόσμο, εκεί όπου κυοφορούνται και λαμβάνονται οι αποφάσεις για την καθημερινή μου – και όχι μόνον – ζωή, αλλά σταδιακά οι μεταβολές αυτές είναι διακριτές και από το στενό περιβάλλον μου. Η εικόνα αυτή της σταδιακής μεταβολής δικαιολογείται από το γεγονός ότι ο φυσικός οργανισμός μας δεν είναι επίπεδος, αλλά πολυεπίπεδος, με συναρτήσεις αγνώστων – εν πολλοίς – παραγόντων.
Για τον λόγο αυτό και στην διδασκαλία του Χριστού δεν εμφανίζονται μαγικές λύσεις, αλλά σταδιακή κατανόηση των παραγόντων από τους οποίους εξαρτάται η νέα πορεία μου. Δεν μίλησε, δηλαδή, για μαγικές λύσεις, αλλά έθεσε θεμέλια νέας εξελικτικής πορείας, με αρχή και καθημερινή πρόοδο προς ένα τελικό σκοπό.
Με βάση την μετάνοια για το παρελθόν της αγνοίας, ο Χριστός έθεσε ως όρο την “μαθητεία”, δηλαδή την εξελικτική γνώση της αλήθειας των πραγμάτων, μέσα στα πλαίσια της προσωπικής ευθύνης για τις αποφάσεις της ζωής μου. Αυτό η σύγχρονη επιστήμη το κατανοεί μέσα από τις ανακαλύψεις του φυσικού και ψυχικού μας κόσμου, του σώματος, δηλαδή, και των αισθημάτων, και δίνει το ίδιο υπόβαθρο αιτιολόγησης των φαινομένων που πέφτουν στην αντίληψή μου.
Το γεγονός, δηλαδή, ότι στον εγκέφαλό μας φτάνουν περίπου ένδεκα εκατομμύρια ερεθίσματα – bits – κάθε δευτερόλεπτο, αλλά η ικανότητα του εγκεφάλου μας είναι μόλις πεντήντα το πολύ bits, αυτό δηλώνει ότι τα λοιπά ερεθίσματα “αποθηκεύονται” στο υποσυνείδητό μας και από εκεί μας επηρεάζουν στις αποφάσεις και τις ενέργειές μας. Μάλιστα, έχει αποδειχθεί εργαστηρικά, ότι οι “αποθηκευμένες” αυτές πληροφορίες καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο αλλά και το περιεχόμενο των αποφάσεών και των ενεργειών μας, δηλαδή τελικά είναι ρυθμιστές της ζωή μας χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε.
Αυτό εξηγεί το γιατί μια στιγμιαία ορθή απόφαση δεν εγγυάται και την ορθή πορεία προς τον τελικό μου σκοπό, ο οποίος είναι η κατανόηση των δημιουργικών δυνάμεων του ίδιου του δημιουργού και η λειτουργία τους στην προοπτική της καθημερινότητας αλλά και της αναστημένης αιωνιότητας όπως μας την εξήγησε ο ίδιος ο Χριστός και την εφάρμοσε πρώτα στην δική του ανθρώπινη φύση.
Συνεπώς, το κάθε φυσικό πρόσωπο καλείται να κατανοήσει αυτή την φυσιολογία του σώματος και των αισθημάτων, και, αφήνοντας πίσω το οποιοδηποτε παρελθόν, να καλλιεργήσει το προσωπικό του μέλλον, εγγύς και απώτερο, με βάση όχι τυχαία, αλλά συστηματικά και χωρίς κενά και δικαιολογίες που δεν πείθουν ούτε τον ίδιο.