Το σύνολο της καθημερινής μας ζωής απαρτίζεται από τις διάφορες λειτουργίες, είτε αυτές αφορούν την σκέψη και τις αποφάσεις μας, είτε αφορούν τις πράξεις μας. Χωρίς τις λειτουργίες δεν υπάρχει ζωή, τουλάχιστον όπως εμείς την γνωρίζουμε μέχρι σήμερα.
Αυτό δηλώνει ότι η έννοια της “λειτουργίας” είναι τμήμα της δημιουργίας, όλων δηλαδή των δημιουργημάτων, των πραγμάτων μέσα στα οποία και με τα οποία ζούμε καθημερινά. Και αυτό σημαίνει ότι όσο καλύτερα κατανοώ την λειτουργική μου σχέση – και όχι μόνον το αντικείμενο αυτό καθ’ αυτό, τόσο καλύτερα και πιο αποτελεσματικά εξυπηρετείται η καθημερινότητά μου.
Πρέπει, λοιπόν, όχι μόνον να γνωρίζω το θέμα που με απασχολεί, αλλά και να γνωρίζω και την λειτουργική του σχέση με το περιβάλλον, φυσικό και ανθρώπινο. Διότι μόνον τότε είναι δυνατή μια λύση, που θα φέρει απελευθέρωση, και όχι μια βαθύτερη κρίση που θα φέρει σκληρότερη δουλεία και χρέη στο διηνεκές.
Με λίγα λόγια, η κατανόηση της λειτουργίας των πραγμάτων και των θεμάτων που μας απασχολούν καθημερινά, είναι κρίσιμο θέμα, και δεν αρκεί μόνον η εξωτερική ή η εσωτερική γνώση, η οποία είναι θεμελιακή αλλά όχι μοναδική. Διότι, μια αλήθεια, ολοκληρώνεται με την λειτουργική της συνάφεια και συνεργασία με τα λοιπά ζητήματα, και κατά κανόνα, η γνώση αυτή είναι ελλειπής και δεν λύνει τους δεσμούς της άγνοιας και της δουλείας.
Με παρόμοιο τρόπο και η διδασκαλία του Χριστού δεν είναι δυνατόν να γίνει κατανοητή και εκτελεστή, αν δεν ακολουθήσει αυτή την πρακτική στην καθημερινότητα. Διότι το σύνολο της διδασκαλίας αυτής περιλαμβάνει και την λειτουργική της σχέση με το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον μέσα στο οποίο καλούμαστε να την βιώνουμε στην δική μας σήμερα καθημερινότητα. Δεν αρκεί, δηλαδή, μόνον η γνώση της διδασκαλίας, αλλά είναι απαραίτητη και η γνώση της λειτουργικής της συνάφειας και σχέσης με την προσωπική μου σύγχρονη και σημερινή πραγματικότητα.
Και αφού ο Χριστός είναι ο ίδιος χθες και σήμερα, αυτό δηλώνει την ανάγκη να κατανοήσω την δική του διδασκαλία στην δική μου σύγχρονη πραγματικότητα, και να πειραματιστώ με την αποτελεσματική της εφαρμογή, προκειμένου να μην είναι η διδασκαλία κενό γράμμα, αλλά φορέας μηνυμάτων ζωής και μάλιστα όχι μόνον καθημερινής, αλλά και αιωνίου.