Όλες οι εκπομπές με χρονολογική σειρά.

Η δύναμη της ύλης είναι γνωστή και αντιληπτή από όλους. Και το επόμενο ερώτημα που προκύπτει είναι πόση δύναμη έχει στην διάθεσή του ο δημιουργός της ύλης και του κόσμου γενικότερα;

Διότι ο άνθρωπος δεν δημιουγήθηκε μόνον για να κατανοεί και να αξιοποιεί την ύλη και την δύναμή της, αλλά και για να ανακαλύπτει τις πηγές της δύναμης και της ενέργειας, και εν τέλει τον ίδιο τον δημιουργό του, αφού δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα και ομοιότητα του ίδιου του δημιουργού.

Και αυτό δηλώνει το μακρύ έργο που έχει να κάνει καθένας μας, προκειμένου να αξιοποιήσει την δύναμη της ύλης για να υπηρετήσει την καθημερινότητα, αλλά και για να υπερβεί αυτή την διάσταση της ύλης, προκειμένου να δοκιμάσει και να αξιοποιήσει την δύναμη που υπερβαίνει τον αισθητό κόσμο, για να προσεγγίσει τις πηγές της ζωής, άρα και τον ίδιο τον δημιουργό.

Με άλλα λόγια, ο υλικός κόσμος είναι εδώ, από την μια για να τον αξιοποιούμε για την κάλυψη των καθημερινών μας αναγκών σε ενέργεια και δύναμη, αλλά μας προσφέρει και την ευκαιρία να υπερβούμε το περιοριστικό όριο των πέντε αισθήσεων, προκειμένου να γνωρίζουμε και να κατανοούμε τον ρόλο του δημιουργού διαχρονικά, είτε αναφερόμαστε στο παρελθόν, είτε στο παρόν και το μέλλον.

Η ύλη έχει ενέργεια και δύναμη, άρα γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι μέρος της ενέργειας αυτής που ενεργείται μέσα μας, αν το διαθέσουμε για την εξερεύνηση και εξήγηση όχι μόνον του ιστορικού ανθρωπισμού αλλά και για την πηγή του ίδιου του δημιουργού, τότε ο κύκλος των πεποιθήσεών μας για το σήμερα και το μέλλον, αλλά και για την εξήγηση του παρελθόντος, θα είναι πληρέστερος και θα περιλαμβάνει στοιχεία πολύτιμα για την δύναμη της αναστάσεως, που και αυτή ενεργείται μέσα μας και προσφέρει γεύσεις ελευθερίας και λύτρωσης από την μάστιγα και την δουλεία στις ανάγκες της καθημερινότητας.

Η διδασκαλία του Χριστού δεν περιορίστηκε μόνον στην αρετή, δηλαδή την προοδευτική εξέλιξη των πεποιθήσεών και των πράξεών μας, αλλά άνοιξε και την θύρα για άλλες αναζητήσεις, πολύ πέραν της καθημερινής λειτουργίας της ζωής.

Η δύναμη της ύλης είναι γνωστή σε όλους μας. Από τις τροφές που ενδυναμώνουν το σώμα μας έως την δύναμη της ηλιακής ενέργειας, πάντοτε η δύναμη αυτή είναι παρούσα και λειτουργεί προς την κατεύθυνση που εμείς αντιλαμβανόμαστε και όχι μόνον. Διότι η δική μας αντίληψη είναι περιορισμένη από τα προσωπικά μας αισθητήρια, αλλά αυτό είναι ελάχιστο, αν υπολογίσει κάποιος και τις άλλες διαστάσεις, στις οποίες επιδρά η δύναμη της ύλης.

Αυτό είναι κρίσιμο θέμα για τους ανθρώπους που αναζητούν τον δημιουργό της ύλης και της ζωής, ανεξάρτητα από την μορφή της ύλης, και τούτο διότι η δύναμη που παράγεται από την ύλη δεν είναι περιοριστική, αλλά είναι διασταλτική και απεριόριστη από τις δικές μας επιθυμίες και αντιλήψεις των πέντε αισθήσεών μας.

Για τον λόγο αυτό είναι πολύτιμο να αφήνουμε ελεύθερο τον χώρο της εσωτερικών μας πεποιθήσεων, ώστε η επίδραση της ύλης στο άτομό μας να μην είναι περιορισμένη στις στιγμιαίες μας ανάγκες, αλλά να έχει την δυνατότητα και αποθήκευσης για μελλοντική χρήση.

Αυτό δηλώνει ότι ο άνθρωπος, εσείς και εγώ, είμαστε δημιουργημένοι μέσα στην ύλη, λειτουργούμε και επιβιώνουμε μέσω της ύλης, άρα ο υλισμός είναι μια καθημερινή πραγματικότητα, την οποία πρέπει να μάθουμε να την αξιοποιούμε όχι μόνον για την απόκτηση αγαθών, αλλά και για την ισορροπία του παρόντος σε σχέση με το παρελθόν και το μέλλον.

Διότι, το παρελθόν ανεξάρτητα από τις επιτυχίες ή τις αποτυχίες έχει ήδη παρέλθει και η επίδρασή του στο παρόν είναι κατανοητή ή ανιχνεύσιμη. Το μέλλον όμως δεν είναι γνωστό – ως προς την πορεία και την εξέλιξη των γεγονότων, άρα η επίδραση της δύναμης της ύλης δεν είναι ασφαλής και υπολογίσιμη στην κάθε λεπτομέρεια της καθημερινής μου ζωής.

Για τον λόγο αυτό η βάση των πεποιθήσεών μου πρέπει να είναι ασφαλής και σαφής, προκειμένου να παράγεται ο αναγκαίος ελεύθερος χώρος για την αποθήκευση των μελλοντικών μου αναγκών σε ενέργεια και δύναμη, ώστε οι πιθανότητες μιας επιτυχίας να είναι περισσότερες από μια αποτυχία, η οποία θα προέλθει από έλλειψη προσωπικής ενέργειας και δύναμης.

Η δημιουργική σαφήνεια, λοιπόν, είναι απαραίτητη προϋπόθεση και υγιής βάση, ώστε να λειτουργεί το σύστημα της ενέργειας και της δύναμης, η οποία θα παράγει τους αναγκαίους καρπούς για την στιγμή ή την περίοδο που θα τους έχουμε ανάγκη.

Διότι, ο δημιουργός όχι μόνον έκτισε τον κόσμο, αυτό που εμείς ονομάζουμε δημιουργία, αλλά εξόπλισε την ύλη με ενέργεια και δύναμη, προκειμένου να λειτουργεί ανεξάρτητα από την δική μας περιορισμένη αντίληψη των πραγματικών συνθηκών που υφίστανται γύρω και μέσα μας.

Σκοπός της διδασκαλίας του Χριστού δεν ήταν μόνον η υπόδειξη της αποφυγής λαθών και αμαρτιών, αλλά και η ανακάλυψη της δύναμης της δημιουργίας, μιας δύναμης που ενεργεί τόσο στην καθημερινότητα, όσο και στην προοπτική της αιωνιότητας.

Οι μεταμορφώσεις της ύλης δεν σημαίνει ότι δημιουργείται νέα ύλη, νέα δημιουργία βάσης. Αυτό που υποπίπτει στις δικές μας πέντε αισθήσεις είναι μόνο μια νέα εικόνα, αλλά η βάση της ύλης είναι πάντοτε η ίδια, άσχετα από τους συνδυασμούς που επιφέρουν μεταβολές στην εικόνα της ύλης κάθε φορά. Διότι όλοι οι οργανισμοί προέρχονται μέσα από την ίδια ύλη, από τον ίδιο υλικό κόσμο. Συνεπώς, δεν πρέπει να μας εκπλήσσουν οι νέες εικόνες, αφού τα συστατικά στοιχεία παραμένουν τα ίδια, αλλά οι εικόνες δημιουργούνται από διαφορετικούς κάθε φορά συνδυασμούς.

Αυτό δηλώνει ότι ο υλικός κόσμος έχει μια βάση, αλλά αυτό που διαφέρει κάθε φορά είναι οι διαφορετικοί συνδυασμοί της πρώτης ύλης. Και αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο υλικός κόσμος έχει μια αφετηρία και μια εξέλιξη μέσα στον χώρο και τον χρόνο, με αποτέλεσμα να εμφανίζεται ένας πλούσιος – και ανεξερεύνητος ακόμη σήμερα – κόσμος, μέσα στον οποίο όλοι βιώνουμε την καθημερινότητα.

Μάλιστα, είναι προφανές, ότι όσο βαθύτερα προχωρούμε στην εξερεύνηση του υλικού μας κόσμου, τόσο αυτό μας κάνει πιό προσεκτικούς και ταπεινούς μπροστά σε όσα δεν γνωρίζουμε ακόμη, παρά τα εργαλεία που έχουμε σήμερα στην διάθεσή μας. Διότι απαιτείται χρόνος και προσπάθεια για να υπερβούμε την εικόνα, προκειμένου να υπεισέλθουμε στην ουσία της πρώτης ύλης.

Ακόμη και οι φωνητικές μας χορδές, όπως και ο ήχος που παράγουν, δεν παύουν να είναι τμήματα του υλικού κόσμου, και αυτό που παράγουν – η φωνή, ο λόγος – δεν παύουν να είναι ύλη σε διαφορετική μορφή.

Για τον λόγο αυτόν η φωνή έχει δύναμη, ο λόγος είναι ύλη, άσχετα που δεν είναι ορατός με τα φυσικά μας μάτια, και αυτό εξηγείται σήμερα από την μελέτη της ακοής, η οποία δεν είναι τίποτα άλλο από κύματα του αέρα, τα οποία μέσω των φωνητικών μας χορδών διαμορφώνονται σε νόημα κατανοητό από τον εγκέφαλό μας.

Και αυτό είναι κατανοητό όταν συλλογιστούμε ότι παράβαση του λόγου επιφέρει συνέπειες, είτε αυτό αφορά το σφύριγμα του τρένου, είτε αφορά την εντολή του τροχονόμου όταν μας ζητά να σταματήσουμε για έλεγχο.

Ο υλικός κόσμος μέσα στον οποίο και δια του οποίου επιβιώνουμε είναι η μόνη πραγματικότητα στην ζωή μας, και όσο ενωρίτερα το κατανοήσουμε, τόσο πιό σύντομα θα έλθουμε σε επίγνωση της αλήθειας και του δημιουργού, ο οποίος εμπνεύστηκε την ζωή, ακριβώς γιατί εκείνος έχει και αυτός χορηγεί την ζωή, την παρούσα και την μέλλουσα.

Η επίγνωση, δηλαδή η εφαρμοσμένη γνώση, είναι ο ασφαλέστερος οδηγός στην διαχείρηση των θεμάτων της καθημερινότητας. Αντίθετα, η άγνοια είναι ο παράγοντας που υποσκάπτει την αλήθεια, και οδηγεί στην απόγνωση. Αυτό αποτελεί κοινό τόπο για όσους αναζητούν όχι μόνον μια βελτιωμένη καθημερινότητα, αλλά και μια προοπτική του μέλλοντος, εγγύς και απώτερου.

Συνεπώς, η γνώση που διαθέτουμε σήμερα για τις διάφορες μορφές της ύλης, είναι μια νέα πραγματικότητα που δεν υπήρχε σε παλιότερες εποχές, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εμπειρία εκείνων των ανθρώπων σε σχέση με μας τον 21ο αιώνα.

Και είναι προφανές ότι σήμερα γνωρίζουμε ότι υπάρχουν αισθητές μορφές της ύλης, αυτές δηλαδή που υποπίπτουν στις πέντε αισθήσεις μας, αλλά υπάρχουν και άλλες μορφές ύλης που δεν γίνονται αντιληπτές με τις αισθήσεις μας, ωστόσο, είναι εδώ, επιδρούν στην λειτουργία της ζωής μας και η περιγραφή τους είναι δύσκολη ή αδύνατη με την ορολογία της καθημερινότητας.

Αυτό σημαίνει, βέβαια, ότι εμείς τις ανακαλύπτουμε σήμερα, ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι οι μορφές αυτής της ύλης δημιουργήθηκαν χθες ή τον περασμένο χρόνο. Υπάρχουν από καταβολής κόσμου, λειτουργούν χωρίς την δική μας συγκατάθεση και γνώση, άρα πρόκειται για κάτι που είχε προβλέψει ο δημιουργός από την αρχή της δημιουργίας, άσχετα αν εμείς τον μαθαίνουμε σήμερα.

Και αυτή η παράμετρος είναι ένα πολύτιμο στοιχείο, τόσο για την κατανόηση της ύλης, όσο και για την πορεία προς την αναζήτηση του ίδιου του δημιουργού, ακριβώς γιατί εκεί βρίσκεται η πηγή της ζωής, όπως τουλάχιστον το εξήγησε ο ίδιος ο Χριστός.

Ο εμπλουτισμός της γνώσης μας για τις διάφορες μορφές της ύλης είναι ένα πολύτιμο εφόδιο, γιατί μας οδηγεί στην κατανόηση των θεμάτων που μας απασχολούν κάθε ημέρα, αλλά και από την άλλη μας δείχνει τον πλούτο της δημιουργικής σαφήνειας, με την οποία ο δημιουργός έθεσε τα θεμέλια και τις προϋποθέσεις για την δημιουργία και την διατήρηση της ζωής στο διηνεκές.

Η ανακάλυψη της Αμερικής το έτος 1492 από τον Χριστόφορο Κολόμβο μας διδάσκει ότι υπάρχουν υλικά πράγματα που εμείς απλά δεν τα έχουμε ανακαλύψει ακόμη. Αυτό δεν σημαίνει ότι η ήπειρος της Αμερικής δεν υπήρχε πριν το 1492. Απλά εμείς το μάθαμε τότε, αν και βρισκόταν στην ίδια θέση εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Αυτό σημαίνει ότι η δική μας άγνοια δεν συνιστά μια μόνιμη αλήθεια, αλλά μια στιγμιαία εικόνα, η οποία μεταβάλλεται με την πάροδο του χρόνου και τις δικές μας ανακαλύψεις, και αυτό ισχύει για όλες τις μορφές της ύλης, είτε πρόκειται για αισθητή ύλη, δηλαδή κάτι που υποπίπτει στην προσωπική μας αντίληψη, είτε πρόκειται για μη αισθητή από εμάς ύλη, την οποία στην συνέχεια θα ανακαλύψουν οι ειδικοί σε βάθος χρόνου.

Και αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Αμφισβητούμε την ύπαρξη πραγμάτων που δημιουργήθηκαν κάποια στιγμή στο παρελθόν, και εμείς καλούμαστε να τα ανακαλύψουμε μέσω της πίστης στον δημιουργό, και να τα κατανοήσουμε για ένα καλύτερο αύριο.

Μάλιστα, στις περιγραφές της Βίβλου ρητά αναφέρεται ότι ο δημιουργός έκτισε, δηλαδή δημιούργησε, και άλλες μορφές της ύλης, τις οποίες εμείς αγνοούμε ακόμη, και, φυσικά, αυτό μας καθιστά σήμερα φτωχότερους, ακριβώς γιατί μας λείπει κάτι που υπάρχει και θα έπρεπε να το έχουμε ήδη ανακαλύψει και αξιοποιήσει στην καθημερινότητά μας, προκειμένου να υπάρξει ένα νέο μέλλον, διαφορετικό από αυτό που βιώνουμε σήμερα.

Και αυτό είναι ένα μάθημα, το οποίο καλούμαστε να στοχαστούμε, ώστε το αύριο να είναι πλουσιότερο σε γνώση των πραγμάτων της συνολικής δημιουργίας, αλλά και να πλησιάσουμε τον ίδιο πλέον τον δημιουργό μέσα από την κατανόηση της δημιουργίας της ύλης.

Διότι η ύλη μεταβάλλεται, φθείρεται και ανανεώνεται κάθε στιγμή, και αυτό δείχνει πόσο προσεκτικοί πρέπει να είμαστε στις απόψεις μας, ακριβώς γιατί στηρίζονται στην σημερινή και όχι την μελλοντική ή την πλήρη γνώση των πραγμάτων.

Ο Χριστός άνοιξε την θύρα και υπέδειξε την οδό προς την πηγή της ζωής, αλλά οι αποφάσεις και η πορεία είναι απόλυτα προσωπική υπόθεση για το κάθε φυσικό πρόσωπο πάνω στη γη.