Όλες οι εκπομπές με χρονολογική σειρά.

Η τοποθέτηση επί χάρτου, αυτό σημαίνει το χαρτογραφώ, (δηλαδή τοποθετώ, σημειώνω πάνω σε ένα χαρτί γεωγραφικές πληροφορίες), δηλώνει ατομική εμπλοκή και σχέση με τα σημειούμενα πάνω στον χάρτη. Δεν καταγράφονται, δηλαδή, όλα τα θέματα – αυτό θα επέβαινε άσκοπο – αλλά σημειώνονται μόνο όσα ενδιαφέρουν κάποιον αναζητητή ή περιπατητή που ζει και κινείται πάνω στην γη.

Το μυαλό μας βέβαια πηγαίνει στους μεγάλους θαλασσοπόρους που χαρτογράφησαν για πρώτη φορά την επιφάνεια του πλανήτη – από τους αρχαίους μέχρι τον χάρτη της Google σήμερα, αλλά αυτό δεν είναι το μόνο ζητούμενο. Διότι καθένας καλείται να εντοπίσει τα θέματα που τον απασχολούν και το περιβάλλον μέσα στο οποίο θα κληθεί να τα επιλύσει. Δεν πρόκειται, δηλαδή, για θεωρητική υπόθεση, αλλά πρόκειται για την ατομική μας καθημερινότητα και τα θέματα που καθένας μας καλείται να αντιμετωπίσει.

Και αυτή η διευκρίνιση είναι κρίσιμη. Διότι, θεωρητικά μπορεί κάποιος να φιλοσοφεί, χωρίς κανένα κόστος – μάλιστα στον καιρό του διαδικτύου αδάπανα, αλλά αυτό δεν είναι το ζητούμενο, διότι οι συζητήσεις είναι δωρεάν για όσους ενδιαφέρονται. Όταν όμως ερχόμαστε στα καθ’ ημάς, δηλαδή στα θέματα που απασχολούν το άτομο και πρέπει να δώσει λύσεις και απαντήσεις, εκεί τα πράγματα δεν είναι θεωρία, αλλά οι προτιμήσεις και οι αποφάσεις έχουν κόστος – και μάλιστα πολλές φορές – υψηλό.

Για τον λόγο αυτό όσοι ενδιαφέρονται να κάνουν πράξη στην ατομική τους καθημερινότητα την διδασκαλία του Χριστού διότι περιμένουν κάποια ανταπόδοση, αυτοί πρέπει να εφαρμόσουν στην ατομική τους καθημερινότητα και όλα όσα θα τους βοηθήσουν να κατανοήσουν αλλά και να ανακαλύψουν τους τρόπους που η διδασκαλία θα γίνει μέρος και ουσία της καθημερινότητάς τους. Διότι, η καθημερινότητα, δηλαδή η ζωή στο σπίτι αλλά και έξω από αυτό καθημερινά, είναι ένα πολυποίκιλο θέμα, το οποίο θέτει κάθε στιγμή και νέα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν.

Και μπορεί στην Εκκλησία να δίνονται γενικές κατευθύνσεις, αλλά όλοι καταλαβαίνουμε ότι αυτές είναι γενικότητες, οι οποίες θα πρέπει να εφαρμοστούν από μένα, το φυσικό πρόσωπο και όχι τον εκπρόσωπο της τοπικής Εκκλησίας, για να υπάρξουν αποτελέσματα στην ατομική μας ζωή. Η μέριμνα για τα ζητήματα της ατομικής μας καθημερινότητας δεν ανήκει στην Εκκλησία, αλλά στον καθένα υπεύθυνο που θέλει να ζει με υπέρβαση των συμβατικών του υποχρεώσεων. 

Αν η χαρτογράφηση του φυσικού κόσμου δεν έχει όρια σε βάθος και σε πληροφορίες, είναι φυσικό η χαρτογράφηση του μη ορατού κόσμου να είναι αχανής. Διότι, εκτός από την πληροφορία, απαιτείται και η αναζήτηση του άγνωστου αντικειμένου που θα περάσει στον χάρτη που καθένας συντάσσει για την δική του χρήση, και αυτό προφανώς είναι εκτός των ανθρωπίνων ορίων τουλάχιστον μέχρι σήμερα.

Ακόμη, δηλαδή δεν έχει ερευνηθεί και δεν έχει χαρτογραφηθεί το 95% του αισθητού σύμπαντος κατά τους ειδικούς – και για μας τους μη ειδικούς κάπως έτσι φαίνεται ότι είναι η αλήθεια, και αυτό βεβαιώνει το έργο που έχει να κάνει καθένας, εάν θελήσει να χαρτογραφήσει την ατομική του συμπεριφορά, τις αιτίες των επιτυχιών και αποτυχιών του. Και είναι φυσικό να περπατάμε στο άγνωστο με βάρκα μόνο την ελπίδα, αφού οι ατομικές μας εμπειρίες είναι περιορισμένες – άσχετα αν εμείς τις θεωρούμε τερατώδεις – και καθένας πορεύεται με τις πληροφορίες από τις εμπειρίες των άλλων.

Υπάρχει, δηλαδή, ένας απέραντος κόσμος ανεξερεύνητος και αχαρτογράφητος κάτω από τα πόδια της ατομικής μας καθημερινότητας, και όσο περισσότερο τον αγνοούμε, τόσο περισσότερο μας κουράζουν τα αδιέξοδα και οι παλινδρομήσεις. Διότι αυτό είναι το αποτέλεσμα της άγνοιας. Δεν προχωρούμε, αλλά μένουμε στάσιμοι ή ελάχιστα και κουραστικά μετακινούμενοι, και αυτό μας απελπίζει στην καθημερινή μας ζωή.

Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός απευθύνθηκε και σε όσους έχουν αυτή την εμπειρία της απογοήτευσης και της κούρασης από τα καθημερινά τους δεδομένα. Κάλεσε όσους κοπιάζουν με αντίστροφη ανταπόδοση, δηλαδή κουράζονται πολύ και κερδίζουν λίγα στην καθημερινότητά τους, να στραφούν στην δική του διδασκαλία και να βάλουν τα πράγματα σε άλλη βάση. Να αφήσουν δηλαδή την ατομική τους απομόνωση, και να πλησιάσουν στον ίδιο και την δική του διδασκαλία, βάζοντας ως προτεραιότητα την εφαρμογή της δικής του διδασκαλίας στην ατομική τους καθημερινότητα.

Αυτό σημαίνει ότι καθένας που θέλει να είναι σοβαρός με τον εαυτό του δεν πρέπει να εμπιστεύεται μόνο τις εμπειρίες των άλλων, είτε ιστορικά είτε συγκυριακά, αλλά θα πρέπει να αρχίζει να εξετάζει όσα είπε ο ίδιος ο Χριστός και όχι όπως τα θυμούνται κάποιοι άλλοι ή τα εφάρμοσαν στην ατομική τους ζωή κάποιοι άλλοι. Διότι η ζωή είναι μία, η ατομική μας εμπειρία από την καθημερινότητα, και σε αυτή την καθημερινότητα της ατομικής μας ζωής πρέπει να παρατηρήσουμε και να εφαρμόσουμε με την πρέπουσα σοβαρότητα όσα δίδαξε ο Χριστός και είναι γραμμένα στην Καινή Διαθήκη.

Οι γνώμες των άλλων είναι πολύτιμες. Μεγαλύτερη όμως αξία έχει η ατομική μας ζωή και γι αυτήν είναι καθένας αποκλειστικά υπεύθυνος. 

Η χαρτογράφηση σε ένα περιεχόμενο δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα, και δεν πρέπει να θεωρείται ισάξιο με την εξωτερική περιγραφή, δηλαδή τους τίτλους και τους υπότιτλους. Απαιτείται προσήλωση και εξάντληση δυνάμεων, προκειμένου να καταστεί δυνατή η χαρτογράφηση ενός περιεχομένου, δηλαδή όταν κάτι δεν είναι μόνο ο τίτλος, αλλά διαθέτει και περιεχόμενο.

Όπως δηλαδή η εικόνα της Αφρικής δεν είναι το περιεχόμενο της Αφρικής, αλλά κανείς ακόμη δεν μπορεί να περιγράψει με πληρότητα το περιεχόμενο της ηπείρου, έτσι και σε όλα τα πράγματα της φυσικής καθημερινότητας. Καλούμαστε να υπεισέλθουμε σε τομείς και θέματα, τα οποία μας απασχολούν καθημερινά, και πρέπει να αφιερώσουμε χρόνο για να μάθουμε την σωστή τους χρήση, διαβάζοντας όσο γίνεται περισσότερα από τις οδηγίες του κατασκευαστή, πχ ενός κινητού τηλεφώνου.

Κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι είναι ένα κινητό τηλέφωνο εάν δεν το πάρει στα χέρια του και δεν δοκιμάσει ο ίδιος/α να το χρησιμοποιήσει. Μάλιστα, προκειμένου για θέματα και πράγματα της σύγχρονης τεχνολογίας, χωρίς οδηγούς και εγχειρίδια δεν μπορεί κανείς να μάθει να τα χρησιμοποιεί στην πληρότητα που εκείνα διαθέτουν, και το ενδιαφερόμενο άτομο είναι πρόθυμο να πληρώσει σε χρόνο και κόπο, προκειμένου να φτάσει σε καλό επίπεδο αξιοποίησης του εν λόγω προϊόντος.

Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση που κάποιος θέλει να αξιοποιήσει το δώρο του θεού στον άνθρωπο, δηλαδή να γνωρίζει την δύναμη της δημιουργίας και πώς να την αξιοποιεί στην ατομική του καθημερινότητα. Από την στιγμή που κάποιος ζει και κινείται στην δική του καθημερινότητα χρειάζεται δύναμη στο σώμα και στον ψυχικό του κόσμο. Το μυστικό βρίσκεται στην προστασία των δυνάμεων που ήδη διαθέτει το άτομο, αλλά και στις πηγές μέσα από τις οποίες αντλεί τις δυνάμεις αυτές.

Και όπως τα καλά σκευάσματα διατροφής τα προφυλάσσουμε από τις αρνητικές επιδράσεις, έτσι και τα καλά σκευάσματα του εσωτερικού μας κόσμου, οι θετικές σκέψεις, και οι ορθές επιλογές, έχουν ανάγκη από προστασία των δηλητηρίων που κυκλοφορούν στο περιβάλλον και επιδρούν και στον εσωτερικό μας κόσμο. Και η διδασκαλία του Χριστού προσφέρει όλο το πακέτο. Από την μια την χαρτογράφηση των καλών σκευασμάτων που έχουν θησαυριστεί μέσα μας, και από την άλλη την δύναμη και την γνώση να αποφεύγουμε τα δηλητήρια που μπορεί να επιτεθούν στον εσωτερικό μας κόσμο και να μας ζημιώσουν. 

Η επισήμανση και η τοποθέτηση των βασικών ή και των απλών στοιχείων που καθορίζουν την ατομική μας καθημερινότητα πάνω στον χάρτη της προσωπικής μας συνείδησης δεν μπορεί να είναι έργο κάποιου άλλου εκτός του εαυτού μας. Μόνο το άτομο γνωρίζει – όσο μπορεί να γνωρίζει – τις αδυναμίες και τις δεξιότητές του, και μόνο το ίδιο το άτομο γνωρίζει την ένταση και την ποιότητα αυτών των στοιχείων. Όλοι οι εξωτερικοί παρατηρητές μπορεί να υποπτεύονται, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να γνωρίζουν όσα ξέρει το ίδιο το άτομο για τον εαυτό του.

Διότι, η ατομική μας συνείδηση συνιστά την βαθύτερη πτυχή της προσωπικότητάς μας, η οποία δεν είναι αναγνώσιμη από κανένα εξωτερικό παράγοντα. Συνεπώς, κάθε ένας που ενδιαφέρεται να χαρτογραφήσει τον εσωτερικό του κόσμο, θα πρέπει να στραφεί με ειλικρίνεια σε ατομική περίσκεψη, προκειμένου να επισημάνει όλα τα παραπάνω. Δηλαδή το περιεχόμενο και την ένταση όλων των στοιχείων που κατοικούν μέσα στον εσωτερικό του κόσμο.

Από εκεί γίνεται η αρχή της χαρτογράφησης και όχι από τα εξωτερικά στοιχεία. Διότι το φαινόμενο είναι παράγωγο των εσωτερικών διεργασιών, και δεν είναι αυτόνομο και αυτοδημιούργητο. Προέρχεται ευθέως και απολύτως από όσα έχουν προηγηθεί στις σκέψεις και τις προτιμήσεις μας. Για τον λόγο αυτό και στην διδασκαλία του Χριστού όλα ξεκινούν και όλα καταλήγουν στο φυσικό πρόσωπο, στο ενδιαφερόμενο άτομο. Διότι οι εξωτερικές εκδηλώσεις μπορεί να καταγράφονται στο ατομικό μας χαρτοφυλάκιο και τον ατομικό μας χάρτη ζωής, αλλά προέρχονται από την προεργασία που έχει γίνει μέσα μας.

Και ποτέ ένα παράγωγο δεν μπορεί να διορθωθεί σωστά, εάν πρώτα δεν επισημανθεί η βλάβη και η αιτία που την προκάλεσε. Και ο Χριστός ξεκαθάρισε ότι από τον εσωτερικό μας κόσμο των σκέψεων και των συναισθημάτων προέρχονται τα προβλήματα, αλλά και οι λύσεις τους. Δεν προέρχονται από τους εξωτερικούς παράγοντες μόνο, αλλά από την διεργασία που έχει λάβει χώρα στις σκέψεις και τα συναισθήματα. Εκεί πρέπει να υπάρξει πρώτα η λύτρωση και η μετάνοια για τις παραλείψεις και τα λάθη, και κατόπιν η διόρθωση των εξωτερικών παραγόντων.

Μέσα μας κυοφορούνται τα μίση και τα πάθη, και εκεί πρεπει να στραφούμε και να χαρτογραφήσουμε τον ατομικό χάρτη των προτιμήσεων και των ελλείψεων της προσωπικότητάς μας, προκειμένου με ασφάλεια να προχωρήσουμε στις διορθωτικές κινήσεις και εκδηλώσεις της ατομικής μας καθημερινότητας. 

Επειδή στις μέρες μας προσφέρονται άφθονα οι πληροφορίες από τους ηλεκτρονικούς χάρτες, google κλπ, φαίνεται εύκολο πράγμα η χαρτογράφηση, αφού έχουμε τους δορυφόρους και μπορούμε να εστιάζουμε στο σημείο που μας ενδιαφέρει. Και αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια, αλλά δεν είναι όλη η αλήθεια. Πρώτον, διότι τα πάντα μεταβάλλονται στην επιφάνεια της γης, και δεύτερον διότι η όραση των δορυφόρων αφορά την επιφάνεια και όχι το βάθος.

Μπορούμε δηλαδή να δούμε τι συμβαίνει κάποια στιγμή σε ένα μέρος του πλανήτη, αλλά δεν μπορούμε να ξέρουμε την επόμενη στιγμή και το βάθος των γεγονότων που παρατηρούμε. Και αυτό είναι ένα μεγάλο μάθημα χαρτογράφησης. Διότι αυτό που βλέπουμε είναι ακριβές και αληθές. Αυτό όμως που θα ακολουθήσει δεν το ξέρει κανείς και, προφανώς κανείς δεν ξέρει τί συμβαίνει μέσα και κάτω από την επιφάνεια που εμφανίζεται στα δικά μας μάτια.

Με λίγα λόγια, όποιος θέλει να χαρτογραφήσει τον φυσικό κόσμο έχει πολλή δουλειά να κάνει για την δική του περιοχή, και όποιος ενδιαφέρεται να χαρτογραφίσει το εσωτερικό του κόσμου που τον περιβάλλει, έχει ένα μεγάλο έργο μπροστά του και δεν θα αρκέσει όλη η ζωή του να καταλάβει ορθά αυτό που βλέπει ή υποπίπτει στην αντίληψή του. Για τον λόγο αυτό, όσο πιο νωρίς κάποιος συνειδητοποιήσει την άγνοιά του μπροστά στην αλήθεια που έχει μέσα του και στον κόσμο που κινείται γύρω του και τον επηρεάζει, τόσο περισσότερο χώρο θα χαρτογραφήσει για λογαριασμό του. Κάθε καθυστέρηση, παρατείνει την άγνοια και ενισχύει τους κινδύνους που αυτή η άγνοια μπορεί να εγκυμονεί.

Για τον λόγο αυτό και η διδασκαλία του Χριστού δεν είναι ένα μάθημα με συγκεκριμένο ωράριο μόνο, αλλά, ξεκινώντας από ένα συγκεκριμένο ωράριο, μπορεί να επεκτείνεται όσο το άτομο επιθυμεί να εξερευνήσει και να χαρτογραφήσει για την δική του ωφέλεια. Η χαρτογράφηση του κόσμου, εσωτερικού και του κοινωνικού και φυσικού περιβάλλοντος, δεν αφορά μόνο – υπογραμμίζω το μόνο – την επιφάνεια, αλλά αφορά και τα βαθύτερα επίπεδα της ζωής, καθώς και τα βαθύτερα ερωτήματα της ζωής και του θανάτου, του Δίκαιου και της Αλήθειας, και μυριάδες άλλες αθέατες πλευρές της ατομικής μας καθημερινότητας.

Όποιος ξεκινήσει να μαθαίνει την διδασκαλία του Χριστού δεν το κάνει για τους άλλους, αλλά για να μάθει ο ίδιος να προστατεύει τον εαυτό του από τα βέλη των άλλων και την δική του απέραντη άγνοια που μάς περιβάλλει όλους ανεξαιρέτως.