Η έξοδος από το σπίτι μας δεν αποδεικνύει μόνο ότι ζούμε, ότι είμαστε ζωντανοί, αλλά αποδεικνύει και την πρόθεσή μας, αποδεικνύει το ενδιαφέρον μας, αποδεικνύει την προσπάθειά μας για κάτι άλλο, αποδεικνύει ότι όχι μόνο ζούμε αλλά έχουμε και στόχους, έχουμε πλάνα κοντινά και μακρινά, αποδεικνύει ότι ο νους και η συνείδησή μας είναι ενεργά και όχι νεκρά, αποδεικνύει τη διάθεσή μας να πληρώσουμε το κόστος με την κούραση, το κόστος με τη δαπάνη σε ενέργεια και χρήματα, το κόστος με τη σύγκρουση με το περιβάλλον μας που θέλει να είμαστε ακίνητοι και να μην ενοχλούμε, να μην ταράζουμε τα ύδατα και την ηρεμία των ζωντανών νεκρών. Η έξοδος από το σπίτι μας είναι βασική λειτουργία της καθημερινότητάς μας, είναι μια εικόνα γνώριμη αλλά είναι και η απόδειξη ότι η ζωή συνεχίζει να υπάρχει και να παράγει κίνηση, ελπίδα, μεταβολή και πάνω από όλα πρόθεση για κάτι νέο, κάτι ουσιαστικό και καλύτερο από το χθεσινό.

Η κίνηση είναι συνώνυμο της ζωής. Κατά κανόνα όπου υπάρχει κίνηση αναγνωρίζουμε την παρουσία ζωής κατά την κοινή έννοια. Κανένας νεκρός δεν κινείται, κανένας νεκρός δεν μετακινείται αφ’ εαυτού. Οι ζωντανοί μετακινούνται, οι ζωντανοί αλλάζουν θέση, αλλάζουν απόψεις. Οι ζωντανοί αλλάζουν τα ενδύματά τους, αλλάζουν τον εσωτερικό τους κόσμο. Οι ζωντανοί αλλάζουν το περιβάλλον τους, αλλάζουν το χθες. Οι ζωντανοί αλλάζουν το καλό στο καλύτερο, οι ζωντανοί μετακινούνται από το τώρα στο αύριο. Οι ζωντανοί αφήνουν πίσω αυτό που ήδη κατέκτησαν για να μετακινηθούν στο αύριο, από το γνωστό να μετακινηθούν στο άγνωστο, από την παρούσα θέση στην θέση της ελπίδας, από την κατάθλιψη στην αισιοδοξία, από το αδιέξοδο στη νίκη. Οι ζωντανοί είναι εκείνοι που από το χώμα θα μετακινηθούν στις ρίζες και από εκεί στον κορμό, στα φύλλα, στους καρπούς. Όλα αυτά είναι κίνηση, είναι μεταβολή, είναι αλλαγή, είναι μετα-κίνηση, είναι νέοι ορίζοντες, είναι η ελπίδα για το καλύτερο, η ελπίδα για το αύριο, η ελπίδα για τη λύση στα προβλήματα της καθημερινότητας.

Η καθημερινότητα μας κουράζει. Η επανάληψη καταντά ρουτίνα χωρίς ενδιαφέρον.  Η έλλειψη νέου ορίζοντα στενεύει τα όρια της ζωής μας και οδηγεί σε απογοήτευση και μαρασμό, τόσο για τα ενδιαφέροντά μας όσο και για τις πράξεις μας. Όλοι έχουμε ανάγκη ανανέωσης. Όλοι θέλουμε μια νέα αρχή. Όλοι θέλουμε να ξεχαστεί το παλιό και να έρθει το καινούργιο, στις ιδέες μας, στις σχέσεις μας, στα όνειρά μας, παντού να φυσήξει άνεμος ανανέωσης και ανασχεδιασμού της ζωής και των στόχων μας. Όλοι ψάχνουμε για το καλύτερο, για το ανώτερο, για το τέλειο που θα φέρει ξανά το ενδιαφέρον για ζωή, ενδιαφέρον για νέους δρόμους, στις σκέψεις, στις πράξεις, στην παραγωγικότητά μας. Όλοι αυτό θέλουμε γιατί αυτό είναι το καλό, το ευάρεστο, το τέλειο. Και όσο δεν το πετυχαίνουμε, ο αγώνας μας στην καθημερινότητα εξακολουθεί να είναι ο ίδιος, κουραστικός, χωρίς αποτέλεσμα. Και η Ελπίδα μένει πάντα εκεί και περιμένει τις σωστές και αποτελεσματικές κινήσεις μας για να κατακτήσουμε τους στόχους μας.