Η συγκεκριμένη εκπομπή αποτελεί μέρος μιας σειράς: Ελευθερία ή θάνατος;
Όλη η ζωή που βιώνουμε στον 21ο αιώνα είναι απόλυτα εξαρτημένη από την επιστήμη και την τεχνολογία. Είτε εργαζόμαστε σε τομείς της τεχνολογίας, είτε απλά εφαρμόζουμε τις ανακαλύψεις της τεχνολογίας στην καθημερινή μας ζωή, σε κάθε περίπτωση είμαστε μέτοχοι των καλών αποτελεσμάτων που φέρνει η προσέγγιση της αλήθειας του φυσικού κόσμου, δηλαδή η αποκάλυψη που προκύπτει καθώς εμβαθύνουμε μέσα στην έρευνα του φυσικού κόσμου και ψάχνουμε απάντηση στα ερωτήματα της καθημερινότητάς μας. Η έρευνα δηλαδή προσεγγίζει την αλήθεια και στη συνέχεια έρχεται ο καρπός που προσφέρει η γνώση της αλήθειας. Και σε αυτό ακριβώς το επίπεδο έβαλε ο Χριστός και την ζωή μας. Ζήτησε από τους δικούς του ανθρώπους να ερευνούν ακούραστα την αλήθεια των πραγμάτων, ώστε να μην είναι δούλοι του φόβου και του άγνωστου, αλλά να είναι ασφαλείς μέσα στη γνώση και την προσωπική τους εμπειρία. Η γνώση της αλήθειας ελευθερώνει, η άγνοια της αλήθειας οδηγεί είτε στον ακαριαίο θάνατο, είτε στη δουλεία και τελικά στον θάνατο, δηλαδή στην απομάκρυνση από τη ζωή.

Η συγκεκριμένη εκπομπή αποτελεί μέρος μιας σειράς: Ελευθερία ή θάνατος;

Οι σύγχρονες ανακαλύψεις των επιστημονικών εργαστηρίων για την φύση του ανθρώπινου σώματος αποκαλύπτουν ένα μεγάλο οπλοστάσιο που έχει θέσει μέσα μας ο δημιουργός μας, προκειμένου να μπορούμε να ζούμε με επιτυχία την καθημερινότητά μας και μάλιστα με την προοπτική του αιώνιου μέλλοντος και όχι μόνο του ορατού και κατανοητού μέλλοντός μας. Η έρευνα δηλαδή μέσα στο σώμα μας δεν αποδεικνύει ότι είμαστε ελαττωματικοί, αλλά αντίθετα αποδεικνύει ότι είμαστε εφοδιασμένοι με εξαιρετικής ποιότητας εφόδια, εργαλεία και δεξιότητες, ώστε και τους στόχους της ζωής μας να τοποθετούμε μέσα στα ατομικά μας πλαίσια και τις προσωπικές μας ικανότητες, αλλά και να μπορούμε με επιτυχία να κατακτούμε όσα σχεδιάσαμε και ονειρευτήκαμε. Και αυτό αποδεικνύει όχι μόνο τη σοφία του δημιουργού, αλλά και την πρόνοια και την αγάπη, ώστε να μπορούμε να φτάνουμε στον τελικό μας στόχο. Αν δεν τα καταφέρνω στην καθημερινότητά μου, αυτό οφείλεται σε δυο παράγοντες. Ή οι σχεδιασμοί μου είναι υπερφίαλοι, αλαζονικοί και εκτός της πραγματικότητας, ή κάνω λάθη στην πρακτική καθημερινή ζωή μου και τα λάθη μου αυτά δεν μου επιτρέπουν να έχω καθαρή σκέψη για να κατακτήσω όσα ονειρεύτηκα. Δεν φταίει ο δημιουργός, αλλά εγώ που δεν βάζω το μυαλό μου να δουλέψει για να ανακαλύψω τις αιτίες των αποτυχιών μου και να επιστρέψω, αλλάζοντας νου, δηλαδή μετανοώντας, σε μια νέα πρακτική στην καθημερινότητά μου, ώστε να μην επαναλαμβάνω τα ίδια λάθη που με οδηγούν στην αποτυχία.

Η συγκεκριμένη εκπομπή αποτελεί μέρος μιας σειράς: Ελευθερία ή θάνατος;

Είναι γνωστό σε όλους και σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης ότι ελευθερία χωρίς αγώνες δεν υπάρχει. Η ελευθερία κατακτάται με αγώνες και διατηρείται με υψηλό κόστος. Σε διαφορετική περίπτωση, χωρίς δηλαδή αγώνες, ούτε υπάρχει ελευθερία ούτε και διατηρείται. Και ενώ αυτό είναι απολύτως γνωστό σε όλους μας, στην πλευρά της εσωτερικής ελευθερίας θεωρούμε ότι την ελευθερία την προσφέρει ο Χριστός και εμείς δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτα. Η αλήθεια όμως δεν είναι αυτή. Διότι αν για τους εθνικούς αγώνες χύνεται αίμα, πολύ περισσότερο για την προσωπική ελευθερία της ψυχής μας ο αγώνας είναι απαραίτητος. Και όπως κάθε αγώνας έχει στόχο και μέθοδο, έτσι και για την προσωπική μας ελευθερία απαιτείται στόχος και μέθοδος αγώνα, προκειμένου να απαλλαγούμε από τον δυνάστη που κρατά αιχμάλωτη την ψυχή μας και δίνει εκείνος εντολές και όχι εμείς. Και ο αγώνας είναι σκληρός και μακροχρόνιος, διότι απλούστατα ο εχθρός όχι μόνο έχει αποκτήσει μακροπρόθεσμα δικαιώματα πάνω μας, άρα έχει αλλοιώσει και τον χαρακτήρα μας ανάλογα με τις δικές του πρακτικές, αλλά και γιατί είναι τόσο πανούργος, που γνωρίζει καλά πως να διατηρεί την εξουσία του πάνω μας. Και το αποτέλεσμα είναι ενώ όλοι οι άνθρωποι θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι στην ψυχή μας, τελικά μένουμε δέσμιοι του παρελθόντος και αναπαράγουμε τα αρνητικά βιώματά μας. Ο Χριστός όμως ως ελευθερωτής της ψυχής μας όχι μόνο μας δίδαξε και μας αποκάλυψε τις τραγικές συνέπειες από την δουλεία, αλλά μας έδειξε και τον τρόπο με τον οποίο αποκτούμε και διατηρούμε την ελευθερία της ψυχής μας.

Η συγκεκριμένη εκπομπή αποτελεί μέρος μιας σειράς: Ελευθερία ή θάνατος;
Η προσπάθεια του Χριστού να εξηγήσει στους ακροατές αλλά πιστούς οπαδούς του την έννοια της ελευθερίας είναι πολύτιμη και για μας σήμερα, διότι μπορεί να έχουν περάσει δυο χιλιάδες χρόνια, αλλά η δουλεία και η ελευθερία είναι έννοιες που τις βιώνουμε με τον ίδιο τρόπο και μεις όπως και εκείνοι τότε. Όποιος έχει πάρει δάνεια από τράπεζα γνωρίζει τι σημαίνει δουλεία. Και όποιος δεν έχει να αποπληρώσει το δάνειο του κάθε μήνα αλλά δανείζεται από άλλον για να πληρώσει το προηγούμενο δάνειο, ξέρει ότι αυτό είναι μια κόλαση της καθημερινότητας. Για τον λόγο αυτό ο Χριστός δεν ήθελε απλά να πει στους οπαδούς του ότι η δουλεία είναι κακό πράγμα (το ήξεραν καλά άλλωστε), αλλά ήθελε και να τους υποδείξει τον τρόπο με τον οποίο κάθε ένας που φέρει το όνομα του Χριστιανού, μπορεί να αποφεύγει την δουλεία και να επιλέγει την ελευθερία. Όχι μόνο στα μεγάλα και δύσκολα, αλλά και στα μικρά και καθημερινά, τα οποία μπορεί να φαίνονται μικρά και απλοϊκά, αλλά αν γίνουν λάθη στις επιλογές, τότε οδηγούν σταδιακά στην στέρηση της ατομικής ελευθερίας κινήσεων και επιλογών και μελλοντικά σε μια σκληρή δουλεία από την οποία δύσκολα ξεφεύγει κανείς. Δεν μίλησε ο Χριστός μόνον για τα μεγάλα, αλλά μίλησε και για τα μικρά, τα καθημερινά που μπορεί να φαίνονται ασήμαντα, αλλά εκείνος ήξερε ότι μπορεί να οδηγήσουν σε αστοχίες, λάθη επιλογών και κινήσεων, τα οποία μας φέρνουν κάθε μέρα πιο κοντά στην δουλεία και τον θάνατο και πιο μακριά από την ελευθερία και την ζωή.

Η συγκεκριμένη εκπομπή αποτελεί μέρος μιας σειράς: Ελευθερία ή θάνατος;
Κέντρο της διδασκαλίας και του ενδιαφέροντος του Χριστού δεν ήταν τα δένδρα ή τα ζώα αλλά ήταν ο άνθρωπος. Μπορεί να χρησιμοποιούσε παραδείγματα από την φυσική ζωή και τις καθημερινές εργασίες των ανθρώπων της εποχής του, αλλά κέντρο του ήταν πάντοτε ο άνθρωπος. Μάλιστα δεν ήταν απλά ο άνθρωπος, αλλά ήταν ο εσωτερικός άνθρωπος, το εσωτερικό σημείο εκείνο του κάθε ανθρώπου όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις με τις οποίες θα ζήσω τις επόμενες στιγμές ή τις επόμενες μέρες και χρόνια. Ο Χριστός δηλαδή δεν προσπάθησε με εξωτερικές οδηγίες να βοηθήσει τους ανθρώπους τότε και σήμερα, αλλά προσπάθησε να εξηγήσει τότε και σήμερα τον μηχανισμό για το πως θα παίρνω τις σωστές αποφάσεις ώστε να έχω και την καθημερινότητα που επιθυμώ, αλλά και το μέλλον που επιθυμώ. Όχι μόνο το πρόσκαιρο, το οποίο είναι πολύτιμο, αλλά είναι περιορισμένης χρονικής διάρκειας και κάποια στιγμή τελειώνει, αλλά και το μέλλον πέραν του προσωρινού, πέραν του ανθρώπινου βίου. Διότι αν δεν ευθυγραμμιστεί το εγγύς μέλλον με το μακρύτερο μέλλον, κινδυνεύω να φτάνω σε αδιέξοδα, κινδυνεύω να βρίσκομαι στο σκοτάδι, κινδυνεύω να παίρνω αποφάσεις χωρίς νόημα, αφού δεν γνωρίζω τον τελικό προορισμό του ταξιδιού μου. Δεν άφηνε δηλαδή ο Χριστός το μέλλον στα χέρια άλλων, αλλά ήθελε με κάθε τρόπο να εξηγήσει στον άνθρωπο ότι είναι κυρίαρχος και των προσωρινών του αποφάσεων, αλλά παράλληλα και των μεγάλων αποφάσεων που φτάνουν ως το τέλος του δρόμου, ως την ολοκλήρωση του ταξιδιού μου. Και αυτό δεν είναι απλά ένα δώρο, αλλά είναι η ουσιαστικότερη αποκάλυψη. Διότι αγάπη δεν είναι να είσαι εξαρτημένος από μένα, αλλά αγάπη είναι να σε μάθω πως να περπατάς και να κατακτήσεις το δικό σου σκοπό.