Με τον απρόβλεπτο αυτό τίτλο για μηνύματα σχέσεων με τον Δημιουργό μας θέλω να κατευθύνω τη σκέψη μας όχι στην τέλεια εμφάνιση ενός πανάκριβου αυτοκινήτου, αλλά θέλω να κινηθούμε στον κόσμο των εμπορικών αξιών που έχουν τα σύγχρονα αντικείμενα. Αν και οι εμπορικές αξίες των σύγχρονων αντικειμένων και θησαυρών δεν θίγονται από τον ίδιο τον Μεγάλο Δάσκαλό μας, ωστόσο εκείνος άλλαξε την οπτική γωνία προσέγγισης του θελήματος του Δημιουργού μας. Η νέα οπτική γωνία δεν είναι μόνο η ανακάλυψη και απόκτηση θησαυρών, αλλά είναι κυρίως το εμπορικό κέρδος που προκύπτει από την εμπορική συναλλαγή των θησαυρών μας. Ο έμπορος δεν κερδίζει όταν αγοράζει, γιατί εκείνη τη στιγμή βγάζει από το πορτοφόλι του. Κερδίζει και βάζει το κέρδος στο πορτοφόλι του όταν πουλά τα υφιστάμενα αποθέματα των αντικειμένων που εμπορεύεται. Και για να προέλθει κέρδος απαιτείται σκληρή εργασία από τον έμπορο, σκληρός προγραμματισμός, άριστη γνώση της πιάτσας [πιάτσα, ιταλική λέξη που σημαίνει πλατεία], δηλαδή εκεί που συγκεντρώνονται οι έμποροι, εκεί που υπάρχει σκληρός ανταγωνισμός, εκεί που θα παρουσιάσει κάποιος το εμπόρευμά και κάποιος άλλος θα το αγοράσει. Ο έμπορος δεν δραστηριοποιείται μόνος του. Δεν είναι κλεισμένος στον πλούσιο πύργο του. Αγοράζει και πουλά, από την αγοραπωλησία κερδίζει, γιατί αν σταματήσει αυτή τη δραστηριότητα και τον πύργο θα χάσει και ο ίδιος θα καταστραφεί.

Το τάλαντο ήταν στην αρχαιότητα η μεγαλύτερη μονάδα μέτρησης πολυτίμων μετάλλων και υπολογίζεται σε βάρος από 25 έως 40 κιλά περίπου, ανάλογα με την εποχή και την περιοχή στην οποία αναφέρεται κάποιος. Σε κάθε περίπτωση, ένα τάλαντο ήταν ποσότητα εξαιρετικά μεγάλης αξίας, και εφόσον επρόκειτο για χρυσό ή ασήμι, είναι εύκολα κατανοητή η αγοραστική και ανταλλακτική αξία ενός ταλάντου. Στις παραβολές που χρησιμοποίησε ο Χριστός στην διδασκαλία του και μας διέσωσαν οι Ευαγγελιστές στα τέσσερα Ευαγγέλιά τους, το ένα τάλαντο ή τα πολλά τάλαντα δηλώνουν κινητές αξίες σε βαθμό μεγάλης περιουσίας και στην βάση αυτή ο Χριστός τοποθετεί το μέγεθος της αξίας της διδασκαλίας του και των μηνυμάτων τα οποία ήθελε να κατανοήσουν οι ακροατές του. Δηλαδή, ο Χριστός δεν θεωρεί ότι αυτά που αποκαλύπτει στους μαθητές του τότε και σε μας σήμερα είναι ευτελούς ή ταπεινής αξίας, αλλά είναι αποκαλύψεις θησαυρών αμύθητης αξίας και σημασίας, όχι μόνο σε μονάδες μέτρησης βάρους ή πολυτίμων καθημερινών αξιών και αντικειμένων, αλλά και σε αξίες οι οποίες διατηρούν σε μέγιστο βάθος χρόνου την αυθεντική και διαχρονική τους αξία.

Χαρακτηριστικό της ζωής της πίστης είναι η αύξηση. Αύξηση σημαίνει πολλαπλασιασμός, μεγαλύτερο μέγεθος, μεγαλύτερη αξία. Κύριο συστατικό της καθημερινής ζωής της πίστης είναι η αύξηση συγκεκριμένων ταλάντων, συγκεκριμένων αγαθών τα οποία ο δημιουργός έχει τοποθετήσει γύρω μας και μέσα μας. Παίρνουμε δηλαδή τους θησαυρούς και τους επεξεργαζόμαστε προκειμένου να αυξηθούν και παράλληλα με την επεξεργασία να αυξηθεί η πείρα μας. Και είναι αυτονόητο ότι κάθε άνθρωπος που βαδίζει την πορεία της πίστης πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι θησαυροί χωρίς αναζήτηση και έρευνα δεν υπάρχουν. Οι θησαυροί, όπως όλοι μας γνωρίζουμε από την καθημερινή ζωή μας, είναι καλά τοποθετημένοι σε ασφαλή θησαυροφυλάκια και είναι προστατευμένοι από τους αδαείς και τους κακόβουλους. Πρώτα λοιπόν πρέπει κάποιος να βαδίσει την οδό της εμπιστοσύνης και αργότερα θα ανακαλύψει τους θησαυρούς, τους οποίους και πρέπει να επεξεργαστεί με τα εργαλεία που ο δημιουργός του έχει τοποθετήσει μέσα του, προκειμένου ο ίδιος πρώτα να απολαύσει και στη συνέχεια να αυξήσει τον πλούτο που του εμπιστεύτηκαν. Η αύξηση του πλούτου είναι το αποτέλεσμα της αποκάλυψης του Χριστού που μας διαβεβαίωσε ότι Εκείνος ήλθε προκειμένου όσοι αναζητούν να έχουν ζωή και να έχουν και περίσσευμα ζωής.