Από την βρεφική ηλικία ο ανθρώπινος οργανισμός ασκείται. Πρώτα για να επιβιώσει και αργότερα για να κατακτήσει. Όσο η ηλικία μεγαλώνει, τόσο και οι ασκήσεις στις οποίες υποβαλλόμαστε είναι πιο σύνθετες, είναι πιο απαιτητικές, είναι κρίσιμες, όχι μόνον γιατί η άσκηση αυτή καθαυτή απαιτεί κόπο, αλλά γιατί υπεισέρχεται και ο παράγοντας ανταγωνισμός, συναγωνισμός με άλλους ανθρώπους ή τις αρχές και τις εξουσίες και αυτό απαιτεί μεγαλύτερες αλλά και πιο στοχευμένες ασκήσεις. Οι ίδιες αρχές ισχύουν και στην περίπτωση του εσωτερικού μας ανθρώπου. Όσο είμαστε σε μικρή ηλικία, τα προβλήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι απλά και εύκολα κατανοητά. Όσο όμως περνούν τα χρόνια, οι απαιτήσεις οι κοινωνικές και οι επαγγελματικές απαιτούν σύνθετες προσπάθειες, όχι μόνον για να τονώσουμε τον εσωτερικό μας μηχανισμό, αλλά και για να κατανοούμε το καλό από το κακό, την αλήθεια από το ψέμα, το σκοτάδι από το φως, δηλαδή να διακρίνουμε τα ερεθίσματα και να ενεργοποιούμε τον κατάλληλο εσωτερικό μηχανισμό μας για την αντιμετώπιση κάθε επίθεσης που αποσκοπεί είτε στην απώλεια των προσωπικών μας κατακτήσεων είτε στην παρεμπόδιση της πορείας που ήδη έχουμε χαράξει.

Το ταξίδι είναι πάντα μια γοητευτική εμπειρία. Όλοι οι υγιείς άνθρωποι θέλουν να ταξιδεύουν. Να γνωρίζουν νέα μέρη, και ανάλογα με την ικανότητα και τα ενδιαφέροντα, να γνωρίζουν νέους ανθρώπους, νέες σκέψεις, πολιτισμούς που δεν γνώριζαν. Αυτή η ταξιδιωτική εμπειρία όλων μας αποτελεί και ένα μέσο για να κατανοήσουμε το μήνυμα που ήθελε να δώσει ο ίδιος ο Χριστός και μετέπειτα οι απόστολοι, καθώς όλοι ταξίδευαν και σπάνια έμεναν για μεγάλα διαστήματα στην ίδια πόλη ή περιοχή. Στην πορεία του Χριστού δια της Σαμάρειας προέκυψε η συνάντηση με την άγνωστη Σαμαρείτισσα. Η πορεία του Φιλίππου στην έρημο έφερε τη συνάντηση με τον υψηλόβαθμο οικονομικό αξιωματούχο των Αιθιόπων. Η πορεία του αποστόλου Παύλου δια των Αθηνών προκάλεσε την εμφάνισή και την ομιλία του στον Άρειο Πάγο. Και είναι προφανές ότι κάθε φορά που ένας άνθρωπος μετακινείται, μετακινούνται και οι ορίζοντές του, οι σκέψεις του, οι ανοχές του, πλουτίζεται ο ίδιος με εμπειρίες και οι άλλοι που τον συναντούν επίσης. Η πνευματική ανανέωση πολλές φορές είναι συνάρτηση της ψυχικής μας υγείας και αντίστροφα. Και το ταξίδι, ο πηγαιμός σε ένα προορισμό που αγαπάμε και λατρεύουμε, έχει μεγάλη αξία. Μάλιστα όταν αυτός ο προορισμός δεν περιβάλλεται μόνο από προσωρινή αξία, τότε και οι κόποι του ταξιδιού λησμονούνται από την υψηλή αξία του αποτελέσματος.

Όσοι ταξιδεύουμε, όσοι οδηγούμε αυτοκίνητο, γνωρίζουμε ότι πάντα ξεκινούμε για να κάνουμε μια διαδρομή. Υπάρχει αφετηρία αλλά υπάρχει και πέρας της διαδρομής. Σε κάθε όμως περίπτωση γνωρίζουμε ότι η διαδρομή, από την πρώτη έως την τελευταία στιγμή ενέχει κινδύνους και απαιτεί τη μέγιστη προσοχή μας κάθε στιγμή. Δεν υπάρχει στιγμή, δεν υπάρχει δευτερόλεπτο, από την στιγμή της έναρξης της πορείας μέχρι και το έσχατο λεπτό, που κάποιος υπεύθυνος άνθρωπος να μην αναγνωρίζει την ανάγκη συνεχούς προσοχής και εγρήγορσης. Και αυτό γιατί η διαδρομή δεν είναι ποτέ συμπαγής αλλά αποτελείται από την αλληλουχία των στιγμών, των λεπτών και των ωρών που διαρκεί. Κάθε στιγμή είναι μια κουκκίδα και οι συνεχείς κουκκίδες συναποτελούν το σύνολο της πορείας. Αν μια στιγμή, αν μια κουκκίδα παρεκκλίνει της πορείας, αυτό διακρίνεται καθαρά γιατί αφήνει διαφορετικό στίγμα και εύκολα αναγνωρίζεται η παρέκκλιση. Μικρές παρεκκλίσεις εύκολα αποκαθίστανται αν κάποιος επιστρέψει στην ορθή πορεία. Οι μεγάλες όμως παρεκκλίσεις, αν και έχουν αφετηρία μια μικρή αλλαγή πορείας στην αρχή, αργότερα είναι δύσκολο να διορθωθούν και όσο κάποιος απομακρύνεται από το ζωντανό νερό που ρέει ανάμεσα στις όχθες του ποταμού, τόσο η δυσκολία υπέρβασης του αναχώματος καθίσταται μεγαλύτερη.