Όταν κάποιος παραμένει στο σπίτι του, η έννοια του εφοδίου είναι αμελητέα γιατί ό,τι χρειάζεται μπορεί εύκολα να το αποκτήσει. Αντίθετα, στην περίπτωση ενός μακρινού ταξιδιού, ο οδοιπόρος οφείλει με ακρίβεια και υπευθυνότητα να μελετήσει προσεκτικά το ταξίδι του και σε κάθε περίπτωση να μεριμνήσει, ώστε κατά την διαδρομή να μην στερηθεί τα απαραίτητα και τα αναγκαία για την επιβίωση και την επιτυχία του στόχου του. Άλλωστε η λέξη εφόδιο δηλώνει το πράγμα που είναι απαραίτητο για την οδό, το ταξίδι, και όχι για την συνήθη καθημερινότητα κάποιου. Στην διδασκαλία του Χριστού τα εφόδια είναι τα μέσα με τα οποία, στην λειτουργία της πίστης και στην αντιμετώπιση της καθημερινότητας, έρχονται να καλύψουν επιτακτικές ανάγκες επιβίωσης και επιτυχίας. Χωρίς αποθέματα και εφόδια, η πίστη σύντομα παύει να λειτουργεί και να παράγει καρπούς. Μπορεί η εικόνα να παραμένει η ίδια, αλλά το περιεχόμενο έχει αρχίσει να ελαττώνεται και σύντομα θα αφανιστεί αν δεν υπάρξει άμεση αντιμετώπιση του κενού που δημιούργησε η έλλειψη των εφοδίων. Η εικόνα μπορεί να διατηρείται, αλλά χωρίς νόημα και περιεχόμενο πλέον!

Το τάλαντο ήταν στην αρχαιότητα η μεγαλύτερη μονάδα μέτρησης πολυτίμων μετάλλων και υπολογίζεται σε βάρος από 25 έως 40 κιλά περίπου, ανάλογα με την εποχή και την περιοχή στην οποία αναφέρεται κάποιος. Σε κάθε περίπτωση, ένα τάλαντο ήταν ποσότητα εξαιρετικά μεγάλης αξίας, και εφόσον επρόκειτο για χρυσό ή ασήμι, είναι εύκολα κατανοητή η αγοραστική και ανταλλακτική αξία ενός ταλάντου. Στις παραβολές που χρησιμοποίησε ο Χριστός στην διδασκαλία του και μας διέσωσαν οι Ευαγγελιστές στα τέσσερα Ευαγγέλιά τους, το ένα τάλαντο ή τα πολλά τάλαντα δηλώνουν κινητές αξίες σε βαθμό μεγάλης περιουσίας και στην βάση αυτή ο Χριστός τοποθετεί το μέγεθος της αξίας της διδασκαλίας του και των μηνυμάτων τα οποία ήθελε να κατανοήσουν οι ακροατές του. Δηλαδή, ο Χριστός δεν θεωρεί ότι αυτά που αποκαλύπτει στους μαθητές του τότε και σε μας σήμερα είναι ευτελούς ή ταπεινής αξίας, αλλά είναι αποκαλύψεις θησαυρών αμύθητης αξίας και σημασίας, όχι μόνο σε μονάδες μέτρησης βάρους ή πολυτίμων καθημερινών αξιών και αντικειμένων, αλλά και σε αξίες οι οποίες διατηρούν σε μέγιστο βάθος χρόνου την αυθεντική και διαχρονική τους αξία.

Ο τίτλος της εκπομπής δηλώνει την διπλή ικανότητα που έχει ο άνθρωπος, εσείς και εγώ, να διαχειριζόμαστε δυο πράγματα ταυτόχρονα και με απόλυτη προσωπική ευθύνη. Το ένα πράγμα βρίσκεται έξω από εμάς, το πεπόνι και το μαχαίρι, και το άλλο βρίσκεται μέσα μας και αυτό είναι η έμφυτη ικανότητα να παίρνω το πεπόνι, να το εξετάζω αφού το καθαρίσω από τις τυχόν εξωτερικές ακαθαρσίες, και κατόπιν με απόλυτη προσωπική ευθύνη να παίρνω και το μαχαίρι, ένα θανατηφόρο όργανο αλλά και πολύτιμο και απαραίτητο στην καθημερινότητα, και με το όργανο αυτό να επεμβαίνω προσωπικά, με δική μου αποκλειστική πρωτοβουλία, με δική μου τεχνική και προσωπική δύναμη, να τεμαχίζω και να διαμοιράζω τον καλό και γευστικό αυτόν καρπό. Στη μια περίπτωση τα εξωτερικά στοιχεία, πεπόνι – μαχαίρι, κάποιος έχει φροντίσει να παραχθούν και να βρίσκονται στη διάθεσή μου, στην άλλη μόνο εγώ γνωρίζω και μόνο εγώ αποφασίζω και μπορώ να επιστρατεύσω και να δαπανήσω από την προσωπική μου ικανότητα, για να πετύχω τον καλό τεμαχισμό, την καλή κατανομή και την καλή διάθεση της τροφής αυτής.

Χαρακτηριστικό της ζωής της πίστης είναι η αύξηση. Αύξηση σημαίνει πολλαπλασιασμός, μεγαλύτερο μέγεθος, μεγαλύτερη αξία. Κύριο συστατικό της καθημερινής ζωής της πίστης είναι η αύξηση συγκεκριμένων ταλάντων, συγκεκριμένων αγαθών τα οποία ο δημιουργός έχει τοποθετήσει γύρω μας και μέσα μας. Παίρνουμε δηλαδή τους θησαυρούς και τους επεξεργαζόμαστε προκειμένου να αυξηθούν και παράλληλα με την επεξεργασία να αυξηθεί η πείρα μας. Και είναι αυτονόητο ότι κάθε άνθρωπος που βαδίζει την πορεία της πίστης πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι θησαυροί χωρίς αναζήτηση και έρευνα δεν υπάρχουν. Οι θησαυροί, όπως όλοι μας γνωρίζουμε από την καθημερινή ζωή μας, είναι καλά τοποθετημένοι σε ασφαλή θησαυροφυλάκια και είναι προστατευμένοι από τους αδαείς και τους κακόβουλους. Πρώτα λοιπόν πρέπει κάποιος να βαδίσει την οδό της εμπιστοσύνης και αργότερα θα ανακαλύψει τους θησαυρούς, τους οποίους και πρέπει να επεξεργαστεί με τα εργαλεία που ο δημιουργός του έχει τοποθετήσει μέσα του, προκειμένου ο ίδιος πρώτα να απολαύσει και στη συνέχεια να αυξήσει τον πλούτο που του εμπιστεύτηκαν. Η αύξηση του πλούτου είναι το αποτέλεσμα της αποκάλυψης του Χριστού που μας διαβεβαίωσε ότι Εκείνος ήλθε προκειμένου όσοι αναζητούν να έχουν ζωή και να έχουν και περίσσευμα ζωής.

Όταν κάποιος σου δίνει κάτι, σου εμπιστεύεται κάτι, αυτό αποδεικνύει ότι σε εμπιστεύεται, σε εμπιστεύεται βέβαια στο όριο που ο ίδιος κρίνει ότι αντέχεις την εμπιστοσύνη του και ποτέ απεριόριστα. Τίποτα άλλωστε στον φυσικό κόσμο δεν είναι απεριόριστο. Μεγάλο μπορεί να είναι, μεγαλύτερο μπορεί να γίνει, γιγαντιαίο μπορεί να είναι, αλλά απεριόριστο όχι. Τα μεγέθη που μπορεί να μετρήσει και να εκτιμήσει ο άνθρωπος είναι πάντοτε οριοθετημένα, άσχετα αν για λίγο καιρό – ίσως μερικές χιλιάδες χρόνια – φαντάζουν απεριόριστα. Η φύση και η κοινή λογική διδάσκει ότι όλα έχουν όρια. Και μέσα στα όρια κινούμαστε στην καθημερινότητά μας, και μέσα σε αυτά τα όρια κρινόμαστε. Οι προσωπικές μας δυνάμεις και δυνατότητες είναι περιορισμένες και οριοθετημένες, άσχετα αν μας έχει δοθεί η ικανότητα και η δυνατότητα να επεκτείνουμε συνεχώς τα προσωπικά μας όρια. Αυτό είναι δώρο του Δημιουργού μας που μας έχει προικίσει με το λαμπρό αυτό πλεονέκτημα να επεκτείνουμε συνεχώς τα όριά μας στη γνώση, στο καλύτερο, στο μεγαλύτερο, στο ωραιότερο και ο καθένας μπορεί να προσθέτει νέα όρια σε νέους τομείς που κρίνει ότι τον ενδιαφέρουν προσωπικά. Ο Δημιουργός έχει εφοδιάσει το δημιούργημά του με όλα εκείνα τα στοιχεία και εργαλεία που θα τον κάνουν αποτελεσματικό κάθε μέρα και περισσότερο.