Η μαθηματική ακρίβεια δεν είναι μόνο θέμα αριθμών, αλλά και μεγεθών. Δηλαδή, δεν χρειάζεται να μετράμε όλες τις λεπτομέρειες εάν αυτές δεν παραμορφώνουν το τελικό αποτέλεσμα, διότι κινδυνεύουμε να χάσουμε τον στόχο ασχολούμενοι μόνο με τις λεπτομέρειες.
Συνεπώς η λεπτομέρεια της κεραίας και της μιας μονάδας είναι πολύτιμη, αλλά μόνο εάν αυτή καθορίζει και τις εξελίξεις, δεδομένου ότι η ζωή βρίσκεται σε εξέλιξη και όποιος σταματά να εξελίσσεται κινδυνεύει να εγκλωβιστεί στην διότυπη φυλακή του, και να χάσει το τρένο της επικαιρότητας. Διότι η ζωή δεν είναι ούτε μόνο το παρελθόν – αυτό πέρασε και δεν γυρνά πίσω – αλλά ούτε και ένα φανταστικό μέλλον, παρόλο που μας γοητεύει η ιδέα του λαμπρού μέλλοντος, αλλά δεν θα το φτάσουμε ποτέ εάν χάσουμε το τρένο της επικαιρότητας στη ζωή μας.
Διότι αυτό που μας συνδέει με την ζωή δεν είναι το παρελθόν – καλό ή κακό – αλλά είναι το παρόν που καθορίζει το αύριο και το μέλλον που οπωσδήποτε θα ζήσουμε. Άρα, εμείς ζούμε μόνο το παρόν, ενώ το παρελθόν μας βαραίνει, και το μέλλον εξαρτάται από πολλές παραμέτρους, πολλές από τις οποίες είναι απρόβλεπτες και ασαφείς.
Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός επέμεινε στην οδηγία της αξιοποίησης του χρόνου σήμερα που ζούμε, όχι αγκυστρωμένοι στο περασμένο παρελθόν – καλό ή κακό – αλλά υλοποιώντας σήμερα, κάθε μέρα (τον άρτον τον επιούσιον σήμερον), αυτό που θέλουμε να κάνουμε, έχοντας ως εφόδιο την πείρα του παρελθόντος και την χαρά και την προσδοκία του μέλλοντος, χωρίς να χάνουμε την επαφή με το σήμερα και τις δικές του ανάγκες για τον καθένα μας.
Ο Χριστός, δηλαδή, δεν μίλησε για το μέλλον μόνον, αλλά αξιοποίησε την πείρα και την γνώση του παρελθόντος των ακροατών του, προκειμένου να τους οδηγήσει στην σωστή αξιολόγηση της καθημερινής πραγματικότητας, αλλά βέβαια, με το βλέμμα στο μέλλον, εγγύς, απώτερο, απώτατο και αιώνιο. Διότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να νιώσει ευτυχισμένος μόνο με την σημερινή του καλοπέραση – όσο αναγκαία και αν είναι αυτή – αλλά ολοκληρώνεται με την διατήρηση της προοπτικής της ζωής επέκεινα του τάφου.
Όχι γιατί αυτό θα μας κάνει καλύτερους σήμερα, αλλά γιατί μόνο με αυτό τον παράγοντα η οπτική του σήμερα έχει πλατύτερο νόημα, όπως και η προοπτική της κατάκτησης του σύμπαντος δίνει ελπίδα στον άνθρωπο ότι κάποτε θα ξεφύγει από την μιζέρια της προσωπικής και κοινωνικής του καθημερινότητας, αφού, όσα και αν μαζέψει ξέρει ότι δεν θα του δώσουν δύναμη να υπερβεί το όριο του θανάτου του σώματος, το οποίο είναι πολύτιμο και αναντικατάστατο σήμερα, αλλά δεν έχει προοπτικές να υπερβεί το όριο του χρόνου και του τόπου, κάτι που εγγυήθηκε ο Χριστός με την δική του διδασκαλία και το δικό του παράδειγμα.