Αρχεία για: Μάρτιος 2023

Οι υπολογισμοί που κάνουμε όλοι καθημερινά αποδεικνύει ότι, μπορεί να μην έχουμε σπουδάσει μαθηματικά, αλλά διαθέτουμε όλοι αυτή την ικανότητα των υπολογισμών, δηλαδή μετράμε τα πράγματα, κρίνουμε με βάση όσα γνωρίζουμε, παίρνουμε αποφάσεις, επιλέγουμε, και, τελικά αποφασίζουμε να κάνουμε το βήμα και να εκτελέσουμε τις αποφάσεις μας, χωρίς πάντα να κρατάμε υπολογιστή στο χέρι.

Και αυτό αποδεικνύει την έμφυτη ικανότητα που έχουμε να υπολογίζουμε και να κάνουμε πράξεις μετά από σκέψεις και υπολογισμούς με βάση το συμφέρον μας κάθε φορά. Μάλιστα, πολλοί επιτυχημένοι άνθρωποι δεν γνώριζαν καν να κάνουν λογαρισμούς αριθμητικής, αλλά ήξεραν να υπολογίζουν το κόστος και το κέρδος, προκειμένου να προβούν σε ατομικές αποφάσεις και πράξεις. Με λίγα λόγια, όλοι έχουμε έμφυτο το εφόδιο των μαθηματικών υπολογισμών και με αυτό μπορούμε να ξέρουμε το όφελος ή την ζημία από μια απόφαση που καλούμαστε να πάρουμε στην καθημερινή μας πρακτική ζωή.

Και επειδή αυτό είναι αληθές με ασφάλεια, δηλαδή όλοι διαθέτουμε τις υπολογιστικές ικανότητες, ο Χριστός έθεσε το θέμα αυτό ως ουσιαστικό στοιχείο της προσωπικής μας καθημερινότητας. Εφόσον, δηλαδή, ξέρουμε να κάνουμε υπολογισμούς για το καθημερινό μας συμφέρον, μας υπέδειξε ότι αυτό, το ίδιο υπολογιστικό εφόδιο, έχουμε την υποχρέωση να το αξιοποιούμε και στην προοπτική του προσωπικού μας μέλλοντος, αναζητώντας τις δυνάμεις που έχει στην διάθεσή μας ο δημιουργός, προκειμένου από τη μια να υπερβαίνουμε τις καθημερινές μας προκλήσεις, ενώ παράλληλα θα οικοδομούμε και την καλλιέργεια της πίστης, η οποία δίνει τις προοπτικές για το μέλλον.

Διότι, η πίστη δεν είναι θεωρητικό και εκκλησιαστικό δεδομένο μόνο, αλλά είναι και το εργαλείο που έχει βάλλει μέσα μας ο δημιουργός, προκειμένου να επιβιώνουμε στις καθημερινές αντιξοότητες και να στρώνουμε το δρόμο για τις προοπτικές του ατομικού μας μέλλοντος, αποβλέποντες στην ανάσταση κατά το παράδειγμα του Χριστού, δηλαδή να αξιοποιήσουμε την δύναμη που ανέστησε τον Χριστό και, φυσικά, είναι διαθέσιμη για τον καθένα που επιθυμεί να μιμηθεί το δικό του παράδειγμα.

Διότι δεν είναι προσωπολήπτης ο θεός, αλλά θέλει όλοι οι άνθρωποι να σωθούν από την φθορά, αντικαθιστώντας ή ενισχύοντας τις διαθέσιμες σωματικές και ψυχικές τους δυνάμεις με την δύναμη που ενήργησε και έχουμε το αποτέλεσμα της ανάστασης του Χριστού. Ο άνθρωπος της πίστης δεν πιστεύει μόνο στην ύπαρξη του θεού, αλλά πιστεύει ότι οι δυνάμεις που ανέστησαν τον Χριστό, είναι πρόσφορες και διαθέσιμες για τον καθένα που ενδιαφέρεται να δοκιμάσει την δύναμη της πίστης στην καθημερινή του πρακτική ζωή.

Το γεγονός ότι όλοι κάνουμε υπολογισμούς για όλα τα ζητήματα της καθημερινότητας όσο ζούμε πάνω στη γη, σημαίνει ότι αυτό το χαρακτηριστικό είναι πηγαίο και δεν είναι θέμα εκπαίδευσης στην βάση του. Διότι, μπορεί κάποιος να ασχοληθεί με τα μαθηματικά και να γίνει και καθηγητής μαθηματικών, ωστόσο, όλοι έχουμε την ικανότητα των υπολογισμών με βάση το συμφέρον και τις απόψεις μας, και αυτό αποδεικνύεται από την πρακτική μας καθημερινότητα.

Και είναι αποδεδειγμένο ότι όσο καλύτερους ακριβείς υπολογισμούς, απολογισμούς και σταθμίσεις κάνουμε πριν από κάθε πράξη μας – μικρή ή μεγάλη, τόσο λιγότερες πιθανότητες έχουμε να εισπράξουμε λάθη από τις τελικές μας πράξεις. Άρα, η ικανότητα που έχουμε να υπολογίζουμε τα πράγματα είναι το εφόδιο από τον ίδιο τον δημιουργό, προκειμένου να ξεπερνάμε τις δυσκολίες και τα αδιέξοδα, χωρίς αρνητικές συνέπειες. Αντίθετα, εάν αδιαφορούμε για την εξάσκηση αυτού του εφοδίου, στην πραγματικότητα έχουμε αρνηθεί την ζωή.

Διότι χωρίς ορθούς υπολογισμούς γύρω από τα πράγματα της προσωπικής μας καθημερινότητας, σε σύντομο χρόνο θα φτάσουμε σε πλήρη αδιέξοδα, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την πρακτική ζωή κάθε ανθρώπου. Και το θέμα των μαθηματικών υπολογισμών δεν έχει να κάνει μόνο με τα μεγάλα ζητήματα, αλλά έχει να κάνει με ο,τιδή ποτε μπορεί να μας απασχολεί στην προσωπική μας ζωή, από τις τιμές στα σούπερ μάρκετ έως τις σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους ή τα μεγαλύτερα ερωτήματα της ζωής.

Διότι, μπορεί μια απόφαση να επιφέρει κέρδη οικονομικά, αλλά και το λάθος στρίψιμο του τιμονιού ή η λάθος ποσότητα ζάχαρης ή αλατιού στο φαγητό θα έχει σε όλες τις περιπτώσεις αρνητικές συνέπειες, και αυτό είναι το κυρίαρχο στοιχείο και η αξία της καλλιέργειας του μαθηματικού εφοδίου που διαθέτουμε όλοι. Δεν περιορίζεται, δηλαδή, η αξία του από την αξία του αντικειμένου που μας απασχολεί, αλλά η αξία του είναι πολύτιμη κάθε στιγμή της ζωής μας. Διότι, ένα μικρό λάθος είναι πάντα λάθος, και κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τις πραγματικές συνέπειες από την λάθος εκτίμηση των θεμάτων που μας απασχολούν.

Βέβαια, στα σοβαρά ζητήματα οι επιπτώσεις είναι μεγαλύτερες, ωστόσο, δεν λειτουργεί έτσι το εφόδιο που είναι μέσα μας. Διότι, εάν κάνουμε συνεχώς μικρά λάθη, η λοξοδρόμηση και η αστοχία γίνεται τμήμα του χαρακτήρα μας και μας εγκλωβίζει στο “δεν βαριέσαι” που μπορεί να μας οδηγήσει σε μια ολέθρια συνήθεια υποτίμησης των κινδύνων που μπορεί να προέλθουν από λάθος υπολογισμό σε ανύποπτο χρόνο. Και ο Χριστός είπε να προσέχετε και να αξιοποιείτε το χρόνο σας, για να γίνεστε τελειότεροι, προσεγγίζοντας την τελειότητα του δημιουργού σας.

Εμείς θεωρούμε ως κύριο συστατικό της διδασκαλίας του Χριστού την αγάπη. Ωστόσο, αυτό δεν πρέπει να εξαφανίζει ή να επισκιάζει όλα τα υπόλοιπα, γιατί τότε θα αρκούσε να αγαπά ο ένας τον άλλο και την φύση, και εκεί θα τελείωναν όλα, χωρίς να χρειάζεται να κάνουμε καμιά βελτίωση στην συμπεριφορά μας, δηλαδή χωρίς διάκριση, χωρίς κατανόηση των διαφορών, χωρίς εξέλιξη, χωρίς βελτιώσεις στην πρακτική καθημερινότητά μας, και γενικά θα ήμασταν μια “σούπα”, χωρίς καλό και καλύτερο ή κακό, χωρίς επιδιώξεις, χωρίς σκοπούς. Και αυτό θα ήταν αποτυχία και ασύμβατο με την φύση του ανθρώπου, ο οποίος έχει δημιουργηθεί με αγωνίες, αντιθέσεις, συναγωνισμούς και ανταγωνισμούς, στοιχεία τα οποία επιβάλλουν στον άνθρωπο να δραστηριοποιείται και να αναζητά άλλους, καλύτερους κόσμους για το καλό του.

Συνεπώς, η θεμελιώδης αξία της αγάπης δεν αμφισβητείται, αλλά έχει και τους δικούς της κανόνες και περιορισμούς, εάν θέλουμε να είμαστε λειτουργικοί μέσα στην προσωπική μας καθημερινότητα και όχι ζόμπι σε ένα παιδικό κουκλόσπιτο. Για τον λόγο αυτό και η διδασκαλία του Χριστού δεν απομονώνει τον άνθρωπο από την καθημερινή του συμμετοχή στα δρώμενα που τον επηρεάζουν, αλλά διδάσκει τρόπους αποφυγής λαθών και καλλιέργειας καλύτερου μέλλοντος, εγγύς, μακράν και απώτερου.

Άρα, δεν είναι η αγάπη ο μόνος συστατικός και συνδετικός κρίκος με την καθημερινή μας πραγματικότητα, αλλά υπάρχουν – στην διδασκαλία του Χριστού – απαντήσεις για όλα τα ερωτήματα και τα αδιέξοδα της προσωπικής αλλά και της κοινωνικής μας ζωής. Και ο καλύτερος τρόπος για να το κατανοήσουμε αυτό είναι η ύπαρξη του μαθηματικού εφοδίου που διαθέτουμε όλοι στον εσωτερικό λειτουργικό μας κόσμο, ανεξάρτητα από επάγγελμα ή άλλες διαφορές που απαρτίζουν εξωτερικά την εικόνα της κοινωνίας.

Η ικανότητα που διαθέτουμε όλοι να εκτιμούμε και να σταθμίζουμε την ζημιά ή το κέρδος, δείχνει ότι δεν είμαστε ανώνυμο κοπάδι, αλλά είμαστε μονάδες άξιες να ζήσουν και να προσθέσουν στα υφιστάμενα δεδομένα της ζωής. Κανείς δεν εξαιρείται από το εφόδιο, την φυσική ικανότητα, να διακρίνει και να κρίνει το καλό και το κακό, το επιζήμιο από το κερδοφόρο, και μπορεί να μην εκτιμούμε αυτό το εφόδιο ως ουσιαστικό, ωστόσο, αυτό είναι λανθασμένη εκτίμηση.

Ο Χριστός δεν δίδαξε μια κοινωνία αγγέλων, αλλά δίδαξε μια κοινωνία αγωνιστών, όπου κάθε μονάδα έχει την δική της αυθύπαρκτη αξία και την δική της μερισματική συμβολή στην ανθρώπινη λειτουργία της καθημερινότητας, όχι μόνο με γνώμονα το συμφέρον του σήμερα, αλλά και το συμφέρον του μέλλοντος, εγγύς, απώτερου, απώτατου και αιώνιου.

Η υπολογιστική ικανότητα που διαθέτουμε όλοι είναι η απόδειξη ότι αυτή η ικανότητα δεν είναι επίκτητη αλλά είναι θεμελιώδης, και προέρχεται από τον ίδιο τον δημιουργό, ενώ η καλλιέργειά της ανήκει στον καθένα, ο οποίος και είναι υπεύθυνος για την διατήρησή της σε ικανοποιητικό επίπεδο, ανάλογα με τις προσωπικές μας απαιτήσεις.

Το πόσο, δηλαδή, θα το καλλιεργήσει και θα το αξιοποιήσει κάποιος το εφόδιο αυτό δεν είναι θέμα του δημιουργού που το έθεσε μέσα μας ως εφόδιο επιβίωσης, αλλά είναι προσωπική και ατομική μας υπόθεση, πόσο θα το αξιοποιήσουμε και θα το καλλιεργήσουμε, ώστε να παράγει τα επιθυμητά αποτελέσματα στην πρακτική μας καθημερινότητα.

Ενώ, δηλαδή, όλοι διαθέτουμε το ίδιο εφόδιο στον εσωτερικό μας κόσμο, άλλος το αξιοποιεί και το καλλιεργεί πολύ, άλλος λίγο, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να μην το χρησιμοποιήσει, διότι αυτό θα σημάνει θάνατο ακαριαίο.

Εκείνο δηλαδή το στοιχείο που μετατρέπει το άτομο, ένα φυσικό πρόσωπο, σε λειτουργικό τμήμα της ζωής, δεν μπορεί να αποσπαστεί από την συνείδηση κανενός ατόμου, διότι αυτό θα σημάνει τον άμεσο θάνατό του, αφού δεν θα μπορεί να εξυπηρετήσει τις πρακτικές του ανάγκες επιβίωσης. Με λίγα λόγια, καθένας μας διαθέτει το εφόδιο, την ικανότητα των μαθηματικών υποολογισμών, αλλά άλλος το καλλιεργεί και καταλήγει καθηγητής, άλλος το χρησιμοποιεί και το αξιοποιεί μόνο για τις πρακτικές του ανάγκες (αυτό που κάνουμε όλοι), και, φυσικά, υπάρχουν και εκείνοι που το καλλιεργούν  συστηματικά και το αξιοποιούν όχι μόνο για τις πρακτικές τους ανάγκες, αλλά και για τις μεγαλύτερες και βαθύτερες αναζητήσεις της πρόσκαιρης ζωής μας.

Και αυτό είναι καταπληκτικό, διότι ο δημιουργός δεν στέρησε από κανένα το απαραίτητο αυτό εφόδιο σε όλα τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων που έζησαν και ζουν πάνω στη γη, αλλά άφησε στο δικό μας ρόλο την ευθύνη και την επιθυμία να προχωρήσουμε στην καλλιέργεια και στην αξιοποίησή του εφοδίου αυτού, προκειμένου να αναζητήσουμε απαντήσεις για τα ερωτήματα της ζωής, τόσο της καθημερινής, όσο και του μέλλοντος.

Διότι, το σήμερα είναι σπουδαίο και απαραίτητο – χωρίς άλλωστε αυτό δεν υπάρχει ζωή – αλλά τα ερωτήματα δεν μπορεί να περιορίζονται μόνο στο τώρα και στο άμεσο μέλλον, αλλά είναι προφανές ότι τα ερωτήματα έχουν και βάθος μη περιορισμένου χρόνου στην προβολή της ζωής του μέλλοντος, και αυτό είναι το μεγάλο ζητούμενο για όσους ενδιαφέρονται όχι μόνο για την καλή σημερινή πραγματικότητα, αλλά ενδιαφέρονται και για τα ερωτήματα που συνδέονται με τις διαχρονικές αξίες και το αόρατο αλλά οπωσδήποτε υπαρκτό και αιώνιο μέλλον της ζωής.

Οι υπολογισμοί που κάνουμε όλοι καθημερινά δεν είναι τίποτα άλλο από αριθμητικούς υπολογισμούς για να πάρουμε μια απόφαση και να κάνουμε οποιαδήποτε κίνησή μας. Χωρίς αριθμητικούς υπολογισμούς δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε καμιά δραστηριότητα της ζωής μας, διότι θα φτάσουμε στο μηδέν και αυτό σημαίνει στην ουσία ότι έχουμε εγκαταλείψει τα εγκόσμια.

Όλοι μετράμε και σταθμίζουμε τους υπολογισμούς για ο,τιδήποτε θέλουμε να κάνουμε ή να αποφασίσουμε, και αυτό ισχύει για τον καθένα άνθρωπο επί γης σε όλη την διάρκεια του επίγειου βίου του. Και είναι προφανές, ότι οι ορθοί υπολογισμού εγγυώνται λιγότερα λάθη, λιγότερες απώλειες ή περισσότερο κέρδος για οτιδήποτε κάνουμε.

Αυτό δηλώνει με απόλυτη βεβαιότητα ότι διαθέτουμε όλοι ένα “υπολογιστή”, μια προχωρημένη “αριθμομηχανή” που μπορεί να επεξεργάζεται εκατομμύρια δεδομένα σε κλάσματα του δεπτερολέπτου και να μας δίνει ορθή εικόνα των επιπτώσεων της κάθε κίνησης που θα κάνουμε εμείς προσωπικά ή που θα κάνουν οι άλλοι αλλά αφορά και εμάς.

Και αυτή η ικανότητα προέρχεται από ένα εφόδιο, ένα όργανο, που υφίσταται μέσα στον φυσικό οργανισμό μας και αυτό κάνει αυτό το έργο της επεξεργασίας όλων των δεδομένων που φτάνουν σε μας, προκειμένου και εμείς να αντιδράσουμε ορθά σε κάθε κίνηση που μπορεί να έχει επιπτώσεις στην προσωπική μας καθημερινότητα. Και είναι φυσικό ότι όσο καλλιεργούμε και εξασκούμε αυτό το όργανο των υπολογισμών, τόσο περισσότερο επιτυχημένοι γινόμαστε, διότι από την μια αποφεύγουμε σπατάλη δυνάμεων και από την άλλη αξιοποιούμε τα διαθέσιμα αποθέματα στον σκοπό που θα φέρει το αποτέλεσμα που επιδιώκουμε.

Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός έδωσε την πρώτη αξία στο άτομό μας – προσέχετε τους εαυτούς σας – αλλά παράλληλα επεσήμανε και την ανάγκη να παρακολουθούμε το προσωπικό μας περιβάλλον,  διότι ο καλός συνδυασμός των δύο αυτών παραγόντων θα φέρει καλύτερα αποτελέσματα. Τούτο να πράττετε και εκείνο να μην αμελείτε, διότι τόσο η απραξία όσο και η αμέλεια θα έχουν αρνητικά αποτελέσματα στην προσωπική σας καθημερινή πορεία.

Δεν είπε ο Χριστός θα σας δώσω κάτι που δεν έχετε, αλλά είπε αξιοποιείστε και καλλιεργήστε αυτά που ήδη διαθέτετε εκ φύσεως από τον δημιουργό σας. Διότι αυτή η αξιοποίηση των υφισταμένων εφοδίων είναι εκείνη που θα φέρει την καλύτερη προκοπή στην καθημερινότητα, αλλά και την καλύτερη προοπτική για το ατομικό και το κοινωνικό μας μέλλον. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν και τις σχέσεις μας να είναι καρποφόρες και για τους δύο συμβαλλόμενους, τον θεό αλλά και τους ανθρώπους μεταξύ τους.