Στην Καινή Διαθήκη η διδασκαλία του Χριστού βάζει τα πράγματα της ατομικής μας καθημερινότητας – για όσους ενδιαφερόμαστε να την μάθουμε και να την εφαρμόζουμε στην ατομική μας ζωή – σε μια βάση λογικής. Η πίστη είναι το εφόδιο. Η λογική βάζει τα πράγματα σε τάξη, ώστε να προκύψουν τα προβλεπόμενα οφέλη από την χρήση των εφοδίων. Διαφορετικά, εάν δεν βάλουμε και δεν υπολογίζουμε την λογική ως ουσιαστικό παράγοντα, κινδυνεύουμε να βάζουμε καύσιμα στο αυτοκίνητο, χωρίς να έχουμε βάλει την παροχή του καυσίμου στο στόμιο των καυσίμων. Τότε κινδυνεύουμε όχι μόνο να χάσουμε τα πάντα, αλλά και να φανούμε ανόητοι και γελοίοι.
Αυτή η απλή λογική ισχύει σε όλες τις εκφάνσεις της ατομικής μας καθημερινότητας. Από την συμπεριφορά μας μέσα στο σπίτι, τις ενέργειές μας στο φυσικό και κοινωνικό μας περιβάλλον, τις σχέσεις με τους γύρω μας, όλα περνούν από την λογική πίστη σε οτιδήποτε καθένας θεωρεί ως αντικείμενο της ατομικής του ευθύνης μέσα στην καθημερινότητα.
Δεν υπάρχει καμία ενέργεια ή πράξη στην ατομική μας καθημερινότητα που να μην περνά μέσα από την πίστη και την λογική, ανάλογα με το μέτρο που καθένας διαθέτει ως εφόδιο για τον σκοπό αυτό. Και η κατάκτηση αυτών των δύο εφοδίων, δηλαδή της πίστης και της λογικής, περνά μέσα από την προσωπική μας επιλογή. Διότι η πίστη είναι εφόδιο, αλλά απαιτεί την προσωπική μας μέριμνα και καλλιέργεια. Και η λογική καλλιεργείται μέσα από την εμπειρία των λαθών και των θετικών πράξεων.
Η πίστη ως εφόδιο υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους και όχι μόνον. Η λογική και η σοφία έχουν και αυτές τοποθετηθεί από τον δημιουργό μέσα στο σώμα μας ως απαραίτητα εφόδια για την επιβίωσή μας. Και αυτό το κατανοουμε όλοι οι ενήλικες μέσα από την καθημερινή μας εμπειρία. Και αυτό σημαίνει ότι όλοι διαθέτουμε αυτά τα εφόδια, αλλά καθένας κάνει διαφορετική χρήση, προκειμένου να πετύχει τις ατομικές του κατακτήσεις. Διότι κάθε κατάκτηση, προϋποθέτει ένα στόχο. Και κάθε στόχος έχει μια ατομική πορεία, προκειμένου να κατακτηθεί, δηλαδή να γίνει κτήμα κάθε ενδιαφερομένου. Διότι δεν υπάρχει κατάκτηση ενός στόχου χωρίς πορεία και εφόδια από τον ενδιαφερόμενο.
Η ανοησία δεν οδηγεί ποτέ σε θετικούς στόχους, αλλά δημιουργεί την προσωρινή αυτοϊκανοποίηση και γελοιοποίηση, παράγοντες αντίθετους με την προοπτική της κατάκτησης. Και ο Χριστός εξήγησε ότι κανένας εχέφρων που δεν έκανε χρήση του εφοδίου της λογικής και των υπολογισμών, δεν μπορεί να περάσει τις εξετάσεις για την προοπτική του μέλλοντος. Η απλότητα έχει τα όριά της. Η λογική και οι θετικοί και ορθοί υπολογισμοί αποτελούν την βάση της επιτυχίας μέσα στην ατομική μας καθημερινότητα – όπως όλοι το διαπιστώνουμε καθημερινά. Και αυτή η βάση διατηρεί το οικοδόμημα της πίστης σε βάθος χρόνου και σε αντίσταση της καθημερινής ρουτίνας.